Τα ποντίκια στα χνάρια των ανθρώπων – Μπορούν και οδηγούν αυτοκίνητο!

Ποντίκια να οδηγούν αυτοκίνητα μέχρι πρότινος μπορεί να το βλέπαμε μόνο σε ταινίες. Πλέον είναι μια πραγματικότητα 

Να οδηγούν μικροσκοπικά αυτοκίνητα κατάφεραν να μάθουν ερευνητές σε ποντίκια και κατάφεραν να επιβεβαιώσουν, ότι σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνάς τους, η οδήγηση μειώνει τα επίπεδα άγχους στα ζώα.

Τα μικρά αυτά οχήματα περιλάμβαναν έναν χώρο για τους επιβάτες – ποντίκια όπου υπήρχαν τρεις μεταλλικές μπάρες, σε τρεις διαφορετικές κατευθύνσεις: αριστερά, δεξιά και ευθεία. Όταν το ποντίκι άγγιζε μία από αυτές τις μπάρες το αυτοκίνητο μετακινείτο προς την αντίστοιχη κατεύθυνση της μπάρας.

Σύμφωνα με τη μελέτη, 17 ποντίκια εκπαιδεύτηκαν κατά τη διάρκεια μηνών να οδηγούν σε έναν είδος αρένας από πλεξιγκλάς διαστάσεων 150 x 60. Τελικά πολύ σύντομα παρατήρησαν ότι τα ποντίκια μπορούσαν να μάθουν να οδηγούν.

Ουσιαστικά συνειδητοποίησαν ότι τα ποντίκια που είχαν μεγαλώσει σε ένα “εμπλουτισμένο περιβάλλον” (ένα φυσικό περιβάλλον, μεγάλο και πολύπλοκο, με πολλά ερεθίσματα) οδηγούσαν πολύ καλύτερα από τα ποντίκια που είχαν μεγαλώσει σε κλουβιά.

“Είναι πραγματικά απίθανο να βλέπεις σε ποιο βαθμό είναι καλύτερα”, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο η Κέλι Λάμπερτ, μια από τους συντάκτες της μελέτης από το Πανεπιστήμιο του Ρίτσμοντ, στη Βιρτζίνια.

Το εντυπωσιακό είναι ότι τα περιττώματα των αρουραίων, τα οποία συλλέχθηκαν και αναλύθηκαν, έδειξαν ότι σε όλους τους αρουραίους που οδηγούν, το επίπεδο της ορμόνης δεϋδροεπιανδροστερόνης, η οποία εξουδετερώνει το άγχος, ήταν υψηλότερο, γεγονός που θα μπορούσε να σχετίζεται με την ικανοποίηση του ζώου που έχει μάθει μια νέα δεξιότητα.

Όπως έγινε γνωστό η Λάμπερτ και οι συνεργάτες της θέλουν να πιστεύουν ότι τα αποτελέσματα αυτά θα ανοίξουν το δρόμο για νέες συμπεριφορικές θεραπείες στον τομέα της ψυχιατρικής, οι οποίες θα έχουν ως στόχο ανθρώπους και όχι ζώα.

“Δεν υπάρχει θεραπεία για την σχιζοφρένεια ή την κατάθλιψη”, είπε η ίδια και προσέθεσε: “Έχουμε καθυστερήσει, πρέπει να λάβουμε υπόψη τα διάφορα ζωικά μοντέλα, τις διαφορετικές ασχολίες και να αποδεχτούμε ότι η συμπεριφορά μπορεί να αλλάξει τη νευροχημική μας κατάσταση”.

Πηγή:www.newsit.gr