Ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία»

Το ιστορικότερο ξενοδοχείο της χώρας, τα σχέδια του οποίου εγκρίθηκαν από τον βασιλιά Όθωνα. Τα πρωτοποριακά «δωμάτια μπάνιου» και η πρώτη ηλεκτροδότηση της χώρας με γεννήτρια. Οι προσωπικότητες που κατέλυσαν σ’ αυτό, οι συσκέψεις, οι επιτάξεις, οι χοροί και οι καυγάδες που άφησαν εποχή.

Το 1842, στην μικρή Αθήνα εμφανίστηκε ένας εφοπλιστής από τη Λήμνο, ο Αντώνης Δημητρίου. Αγόρασε ένα γωνιακό οικόπεδο απέναντι από τα ανάκτορα και ανέθεσε στον διάσημο Δανό αρχιτέκτονα Θεόφιλο Χάνσεν να του χτίσει ένα αρχοντικό. Τα σχέδια εγκρίθηκαν προσωπικά από τον βασιλιά Όθωνα που δεν θα μπορούσε να βλέπει ένα άσχημο ή φτωχό κτίσμα από τις βεράντες του παλατιού του. Η Αθήνα είχε ήδη μπουκώσει από νεοκλασικά, οπότε το μεγαλόπρεπο σπίτι σχεδιάστηκε σε ρυθμό γαλλικής αναγέννησης κι είχε 90 δωμάτια.

Τριάντα δύο χρόνια αργότερα, ο Δημητρίου αποφάσισε να το πουλήσει σ’ έναν επιχειρηματία που διατηρούσε ξενοδοχείο στην οδό Καραγεώργη Σερβίας, τον Σάββα Κέντρο. Το μέγαρο μετατράπηκε σε ξενοδοχείο, με τη συμβολή του Στάθη Λάμψα, ενός προικισμένου, διορατικού και αυτοδημιούργητου ανθρώπου. Αυτός, για να εκμεταλλευτεί τους Άγγλους πλούσιους τουρίστες που επισκέπτονταν την Αίγυπτο μέσω Ελλάδας, το ονόμασε «Ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία». Έτσι γεννήθηκε το ιστορικότερο ξενοδοχείο της Αθήνας, αλλά και όλης της χώρας.

Το ξενοδοχείο που αποτελούσε όαση πολυτέλειας σε μια Αθήνα σκονισμένη το καλοκαίρι και λασπωμένη τον χειμώνα, είχε 80 κλίνες και δύο δωμάτια μπάνιου. Όποιος πελάτης θέλει μπάνιο, έπρεπε να το παραγγείλει απ’ την προηγούμενη μέρα. Ήταν όμως το πρώτο οίκημα στη χώρα που έβαλε γεννήτρια ηλεκτρικού ρεύματος. Έκτοτε, η «Μεγάλη Βρετάνια» συνέδεσε την ύπαρξη της με την πορεία της χώρας. Στα δωμάτια της κοιμήθηκαν όλοι οι βασιλείς, πρίγκιπες, πρωθυπουργοί και κροίσοι που πέρασαν από τη χώρα. Τουλάχιστον ως τη δεκαετία του 1960, δεν υπήρχε άλλο κατάλυμα στην πρωτεύουσα ισάξιο της. Το 1928, υπό τη διοίκηση Πετρακόπουλου που ήταν γαμπρός του Λάμψα, το ξενοδοχείο επεκτάθηκε προς την οδό πανεπιστημίου και κατέλαβε τη σημερινή του έκταση. Ήταν βέβαια μόνο διώροφο, με τις πολυτελείς σάλες στο ισόγειο και τα δωμάτια στον πρώτο.

Το 1940 επιτάχθηκε και ο βασιλιάς Γεώργιος με τον Μεταξά διηύθυναν από κει τον πόλεμο της Αλβανίας. Τον Απρίλη του 1941 έφυγαν οι Έλληνες κι ήρθαν οι Γερμανοί, που το έκαναν αρχηγείο της Βέρμαχτ. Στα δωμάτια του έμειναν ο Χίμλερ και ο Ρόμελ, όταν ήρθαν στην Ελλάδα. Το 1944 έφυγαν οι Γερμανοί και ήρθαν οι Εγγλέζοι με τον Σκόμπυ και τον πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου. Κάτω απ’ τη Μεγάλη Βρετανία έγινε η μεγάλη διαδήλωση του ΕΑΜ κι από την ταράτσα της έπεσαν οι πρώτοι πυροβολισμοί με τους οποίους ξεκίνησαν τα Δεκεμβριανά και ο εμφύλιος.

Στο σαλόνι του ξενοδοχείου έγινε η μεγάλη σύσκεψη με τον Τσώρτσιλ όταν αυτός επισκέφθηκε αιφνιδιαστικά την Ελλάδα κατά τη διάρκεια των Δεκεμβριανών, η παραμονή του όμως στη σουίτα του ματαιώθηκε ξαφνικά. Η αστυνομία είχε πληροφορίες ότι ο ΕΛΑΣ είχε παγιδεύσει τα θεμέλια του με τρεις τόνους δυναμίτη. Η παγίδευση είχε πράγματι γίνει από έναν υπόνομο, αλλά οι Ρώσοι έδωσαν την πληροφορία στους εχθρούς τους, καθότι θεώρησαν τη δολοφονία Τσώρτσιλ μη ελεγχόμενη γι’ αυτούς εξέλιξη. Πρόσφατα, ο Μανόλης Γλέζος αποκάλυψε ότι είχε πάρει μέρος στην επιχείρηση παγίδευσης.

Το 1956 η Μεγάλη Βρετάνια κατεδαφίστηκε και ξαναχτίστηκε από την αρχή με την πρόσοψη της ίδια. Τότε πήρε τη σημερινή πολυόροφη μορφή της. Νέα ανακαίνιση έγινε πριν τους Ολυμπιακούς του 2004. Στα βιβλία του ξενοδοχείου υπάρχουν οι υπογραφές όλων των ελληνικών και διεθνών προσωπικοτήτων του περασμένου αιώνα που πέρασαν από τη χώρα. Τα γλέντια και οι χοροί στα σαλόνια του, θεωρήθηκαν ανεπανάληπτα για την Ελλάδα. Το 1974, όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής γύρισε στη χώρα, έμεινε τέσσερις μήνες στη σουίτα του πέμπτου ορόφου.

Ιστορικός έμεινε επίσης ο καυγάς τη δεκαετία του ’70, ανάμεσα στον Νουρέγιεφ και τον Metr d’otel του ξενοδοχείου. Η είσοδος επιτρεπόταν μόνο με κοστούμι και βραδινό φόρεμα, αλλά ο μεγαλύτερος χορευτής της υφηλίου εμφανίστηκε με σανδάλια, κοντό παντελονάκι και λουλουδερό ανοικτό πουκάμισο. Ο Metr d’otel του αρνήθηκε την είσοδο και ο φοβερός καυγάς που ακολούθησε με τον αυταρχικό Νουρέγιεφ, την επομένη μέρα έκανε τον γύρο της υφηλίου. Κι όμως η παράδοση νίκησε.

Του έστρωσαν ένα τραπέζι στον προθάλαμο δίπλα στη ρεσεψιόν για να δειπνήσει, αλλά στη σάλα δεν μπήκε.

Διαβάστε εδώ κι άλλες ιστορίες με την υπογραφή του Δημήτρη Καμπουράκη, στη στήλη Μία σταγόνα ιστορία.