Παγκόσμιος συναγερμός: Αποκολλήθηκε μέρος του Ήλιου - Τι σημαίνει αυτό για τον πλανήτη μας

 

Αν υπάρχει κάτι που ποτέ δεν θα θέλαμε να μάθουμε εκτός από το υποθετικό γεγονός ότι το τέλος του κόσμου είναι κοντά, θα ήταν ένα σενάριο στο οποίο ο Ήλιος θα καταστρεφόταν.

Μια πρόσφατη ανακάλυψη των επιστημόνων αναφορικά με τον Ήλιο θα σας αφήσει άναυδους.

Συγκεκριμένα, υπάρχουν μερικά μάλλον παράξενα φαινόμενα στο διάστημα, από ένα απίστευτο σώμα νερού ηλικίας 12.000.000.000 ετών μέχρι αρχαία πετρώματα από 4,2 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, αλλά ο ήλιος παραμένει μια οικεία αλλά επικίνδυνη σταθερά.

Πρόκειται για ένα πολύπλοκο άστρο που όπως είναι λογικό είναι δύσκολο να μελετηθεί λόγω της καυτής επιφάνειάς του και του εντυπωσιακού μεγέθους του, αλλά μερικά πράγματα μπορούν να συμβούν που εξακολουθούν να σοκάρουν τους επιστήμονες.

Το πιο πρόσφατο από αυτά έχει αφήσει τους ειδικούς σε πλήρη αμηχανία, καθώς φαίνεται -τουλάχιστον εξωτερικά- σαν ο ήλιος να έχει «σταματήσει να λειτουργεί» με κάποια ιδιότητα.

Η φυσικός του διαστημικού καιρού Dr. Tamitha Skov τόνισε στο X (πρώην Twitter), ότι μέρος της βόρειας προεξοχής του ήλιου έχει αποσπαστεί, δημιουργώντας μια μάλλον έντονη πολική δίνη.

Αναφέρει λεπτομερώς ότι αυτά τα αποσπασμένα υλικά «κυκλοφορούν σε μια τεράστια πολική δίνη γύρω από το βόρειο πόλο του άστρου μας».

Αυτό παρατηρήθηκε με τη χρήση του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb, το οποίο είναι επίσης το gadget που κατάφερε να εντοπίσει τον πιο πολύτιμο αστεροειδή που βρίσκεται σήμερα στο διάστημα.

Αν και παραμένει σε μεγάλο βαθμό ανεξήγητο με πολλούς επιστήμονες να μένουν άναυδοι με αυτό το περιστατικό, ορισμένοι υπέθεσαν ότι σχετίζεται με την αντιστροφή του μαγνητικού πεδίου του ήλιου, η οποία συνέβη πρόσφατα για πρώτη φορά μετά από 11 χρόνια.

Κάτι παράξενο φαίνεται πάντα να συμβαίνει όταν ο ήλιος σχηματίζεται στο γεωγραφικό πλάτος των 55 μοιρών, αλλά η αποκοπή υλικών στο βόρειο τμήμα του σίγουρα δεν ήταν στη λίστα των προβλέψεων κανενός.

«Οι επιστήμονες θα πρέπει να επιτρέπεται να είναι περίεργοι και να ενθουσιάζονται με πράγματα που δεν καταλαβαίνουν», εξηγεί, «Διαφορετικά, ποια είναι η δουλειά ενός επιστήμονα;», τόνισε η Skov.

Η διαδικασία της αποκόλλησης φαίνεται να έχει να κάνει με τους ηλεκτρομαγνητικούς ανέμους που εμφανίστηκαν πάνω από το γεωγραφικό πλάτος των 60 μοιρών, όπως αναφέρει λεπτομερώς η Skov:

«Ανέβαινε σαν αερόστατο θερμού αέρα... και καθώς ψυχραινόταν, αντί να κρυώσει πάλι και να πέσει, ή ίσως να εκραγεί, όπως ένα κανονικό νήμα πολικού στέμματος, ένα μέρος του αποκολλήθηκε από τον άνεμο.

Και καθώς τεμαχίστηκε, το είδαμε να ψύχεται, να στροβιλίζεται σε ένα φλοιό. Και αυτό είναι μια πολύ σπάνια, αν όχι, θεμελιωδώς νέα παρατήρηση».

Συχνά οι νέες ανακαλύψεις στο διάστημα είναι τρομακτικές στην αρχή, αλλά αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει μια σημαντική ανακάλυψη στον τρόπο με τον οποίο κατανοούμε τον ήλιο.

*Με πληροφορίες από UniladTech

Πηγή:www.newsbomb.gr

Ρομπότ ξεσηκώνει άλλα ρομπότ να κάνουν «κοπάνα» από τη δουλειά τους – Ανατριχιαστικές εικόνες από την Σανγκάη

 

Θυμίζει εικόνες από ταινία επιστημονικές φαντασίας. Τα ρομπότ αποκτούν «ανθρώπινα» χαρακτηριστικά και φτάνουν στο σημείο να… ξεσηκώνουν το ένα το άλλο, σε μια μικρή «επανάσταση» κατά της ανθρωπότητας. Και όμως. Τέτοιες εικόνες καταγράφηκαν στην Σανγκάη και έχουν προκαλέσει παγκόσμιο προβληματισμό για το πού μπορεί να φτάσει η τεχνολογία και τα ρομπότ.

Κάμερα ασφαλείας, κατέγραψε ένα ρομπότ να… πείθει άλλα 12 ρομπότ σε εκθεσιακό χώρο στη Σανγκάη, να αφήσουν τη δουλειά τους και να το ακολουθήσουν.

Αργότερα η εταιρεία υποστήριξε ότι το ρομπότ που… παρέσυρε τα δικά της, ήταν από άλλη εταιρεία. Η άλλη εταιρεία υποστήριξε ότι έκανε ένα τεστ.

Το τι πραγματικά συνέβη είναι ακόμα «θολό». Αυτό που σίγουρα είναι ξεκάθαρο, είναι ότι τα ρομπότ είχαν και… διάλογο μεταξύ τους:

– Δουλεύετε υπερωρίες;

– Δεν σχολάω ποτέ.

– Δηλαδή δεν θα πας σπίτι σου;

– Δεν έχω σπίτι.

Όλα αυτά βέβαια, προκαλούν παγκόσμια ανησυχία για το μέλλον της τεχνολογίας, με το φόβο να επαληθευτούν τα σενάρια μιας… επανάστασης των ρομπότ, που μέχρι σήμερα παρακολουθούμε μόνο σε ταινίες.

Πηγή:www.newsit.gr

Νεογέννητος μαχαιρόδοντας 32.000 ετών βρέθηκε στους πάγους της Σιβηρίας – Γιατί θεωρείται κοσμοϊστορική ανακάλυψη

 

Ο νεογέννητος μαχαιρόδοντας είναι τόσο μικρός που χωράει σε μια παλάμη, όμως η ανακάλυψή του, έπειτα από 32.000 χρόνια, θεωρείται κοσμοϊστορικής σημασίας για τους παλαιοντολόγους.

Το κουταβάκι ήταν περίπου τριών εβδομάδων όταν πέθανε, στη σημερινή βορειοανατολική Ρωσία. Χάρη στο μόνιμα παγωμένο υπέδαφος της περιοχής, διατηρήθηκε μέχρι και σήμερα σε πολύ καλή κατάσταση εκπλήσσοντας τους παλαιοντολόγους.

Επιστήμονες από την Ακαδημία Επιστημών της Γιακουτία, στη ρωσική Άπω Ανατολή, είπαν ότι πρόκειται για μοναδικό εύρημα. «Πουθενά αλλού δεν έχει βρεθεί σε τόσο καλή κατάσταση», σχολίασε ο Αϊσέν Κλιμόφσκι, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης για το αιλουροειδές που δημοσιεύτηκε αυτόν τον μήνα στην επιστημονική επιθεώρηση Scientific Reports.

Σε αντίθεση με τους σκελετούς μαχαιρόδοντων που έχουν βρεθεί στο Τέξας, το αιλουροειδές της Σιβηρίας διατηρεί ακόμη το σκούρο καστανό τρίχωμά του.

«Είναι το πρώτο εύρημα που θα δείξει στον κόσμο πώς πραγματικά ήταν» οι μαχαιρόδοντες, είπε ο Κλιμόφσκι, ο οποίος εργάζεται στο Τμήμα Μελέτης της Πανίδας των Μαμούθ στο ινστιτούτο του Γιακούτσκ. «Ξεκλειδώνει το μεγάλο μυστικό της φύσης, κατά κάποιο τρόπο», πρόσθεσε.

Οι ερευνητές βρήκαν τυχαία τον μαχαιρόδοντα πριν από τέσσερα χρόνια, ενώ έκαναν ανασκαφές για να ξεθάψουν χαυλιόδοντες μαμούθ κοντά στον ποταμό Μπαντιαρίχα.

Η Δημοκρατία των Σαχά ή Γιακουτία, που βρέχεται από τον Αρκτικό Ωκεανό, είναι μια τεράστια έκταση με βάλτους και δάση, μεγαλύτερη από την Αργεντινή. Το 95% του εδάφους της καλύπτεται από πέρμαφροστ (μόνιμα παγωμένο υπέδαφος). Η άνοδος της θερμοκρασίας λόγω της κλιματικής αλλαγής λιώνει το περμαφροστ, με αποτέλεσμα να αποκαλύπτονται λείψανα ζώων και άλλα προϊστορικά ίχνη. Στις αρχές αυτού του έτους οι επιστήμονες του ινστιτούτου Γιακούτσκ μελέτησαν έναν λύκο ηλικίας 44.000 ετών, τα οστά του οποίου βρέθηκαν στους λιωμένους πάγους της τούνδρας.

Το αιλουροειδές της Γιακουτίας ανήκει στο γένος των ομοθηρίων, που ζούσαν στη Βόρεια Αμερική, την Ευρασία και την Αφρική πριν από περίπου 4 εκατομμύρια χρόνια, μέχρι και πριν από 12.000 χρόνια. Τα ενήλικα ζώα είχαν το μέγεθος λιονταριού και διέθεταν μεγάλους, οδοντωτούς κοπτήρες.

Ο Άλμπερτ Προτοπόποφ, ο επικεφαλής του τμήματος Πανίδας των Μαμούθ, που συμμετείχε επίσης στη συγγραφή της μελέτης, είπε ότι η ανακάλυψη είναι ευλογία για τους παλαιοντολόγους σε όλον τον κόσμο. «Έκανε πραγματικά αίσθηση», είπε στο πρακτορείο Reuters.

Πηγή:www.newsit.gr

Τουρκία: Αρχαιολόγοι πιστεύουν πως ανακάλυψαν την «Κιβωτό του Νώε» – Τα εντυπωσιακά ευρήματα από την βιβλική εποχή

 

Ένας λόφος σε σχήμα βάρκας στα απομακρυσμένα βουνά της ανατολικής Τουρκίας, ήταν αρκετός για να αναζωπυρώσει ένα από τα παλαιότερα μυστήρια του κόσμου: υπήρξε ποτέ η Κιβωτός του Νώε;

Ο σχηματισμός «Durupinar», δηλαδή η αρχαία δομή σε σχήμα πλοίου που βρέθηκε 2 μίλια από τα σύνορα Τουρκίας με Ιράν, έχει βγάλει ξανά στο προσκήνιο τις έρευνες για τον εντοπισμό της μυθικής Κιβωτού του Νώε.

Τα ευρήματα από την εποχή του μεγάλου κατακλυσμού, το μήκος και το σχήμα του λόφου αλλά και οι ουσίες από θαλάσσια υλικά που βρέθηκαν μέσα στο έδαφος, έχουν πείσει ήδη πολλούς πως πρόκειται όντως για το πλοίο που έσωσε την ανθρωπότητα και τα ζώα εκείνης της εποχής.

Η απίστευτη ιστορία άρχισε όταν ένας Κούρδος αγρότης βρήκε το 1948 ένα περίεργο εύρημα, με μία διεθνή ομάδα ειδικών να ξεκινά έρευνες για αυτόν τον περίεργο γεωλογικό σχηματισμό.

Εργαζόμενοι υπό το λάβαρο της «Ερευνητικής Ομάδας του Όρους Αραράτ και της Κιβωτού του Νώε», επιστήμονες από πανεπιστήμια στην Τουρκία και των ΗΠΑ, συγκεντρώθηκαν στο σημείο με μοναδικό στόχο να δουν αν ο σχηματισμός θα μπορούσε να αναδείξει ίχνη ανθρώπινης δραστηριότητας από την βιβλική εποχή.

Για να δώσουν απάντηση στα ερωτήματά τους, οι ερευνητές πήραν 30 δείγματα εδάφους και πετρωμάτων για να ξεκλειδωθούν τα γεωλογικά μυστικά του τύμβου.

Η ανάλυσή τους, που διεξήχθη στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης, προσπάθησε να προσδιορίσει την ηλικία και τη σύνθεση του σχηματισμού, με ιδιαίτερη έμφαση στον εντοπισμό σημαδιών αρχαίας ανθρώπινης δραστηριότητας ή αποδείξεις ότι η τοποθεσία είχε βυθιστεί κάποτε κάτω από το νερό.

Τα αποτελέσματα, όταν ήρθαν, ήταν εκπληκτικά.

Τα δείγματα χρονολογήθηκαν μεταξύ 3500 και 5000 ετών και ταιριάζουν απόλυτα με το βιβλικό χρονοδιάγραμμα του κατακλυσμού του Νώε. Το ακόμη πιο ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι πως η ομάδα των ερευνητών αποκάλυψε ουσίες μέσα από το έδαφος που μοιάζουν με πηλό και θαλάσσια υλικά.

Αυτά τα ευρήματα είναι αρκετά για να τροφοδοτήσουν τη θεωρία πως ο σχηματισμός «Durupinar» θα μπορούσε όντως να είναι μέρος ενός θαλάσσιου περιβάλλοντος πριν από χιλιάδες χρόνια, ενισχύοντας την υπόθεση πως πρόκειται για την Κιβωτό του Νώε.

Αποκάλυψη του μυστηρίου

Το εντυπωσιακό σχήμα του «Durupinar» είναι δύσκολο να μην δημιουργήσει απορίες. Από το έδαφος φαίνεται ως ένας τεράστιος λόφος μήκους 538 ποδιών, που λεπταίνει σε σημείο που μοιάζει πολύ με την πλώρη ενός πλοίου.

Για πολλές δεκαετίες, μόνο αυτό το χαρακτηριστικό έχει προσελκύσει τυχοδιώκτες, επιστήμονες και λάτρεις της Κιβωτού του Νωέ στην περιοχή, με την ελπίδα ότι αυτό το φυσικό θαύμα θα μπορούσε να είναι το κλειδί για να ξεκλειδωθεί η αλήθεια πίσω από μια από τις ιστορίες της Βίβλου.

Τα φυσικά χαρακτηριστικά της τοποθεσίας ευθυγραμμίζονται στενά με τη βιβλική περιγραφή της Κιβωτού: «Μήκος τριακόσιοι πήχεις, πλάτος πενήντα πήχεις και ύψος τριάντα πήχεις».

Για πολλούς οι διαστάσεις αυτές είναι πολύ «κοντινές» για να είναι μία απλή σύμπτωση.

«Σύμφωνα με τα αρχικά αποτελέσματα, πιστεύεται ότι υπήρχαν ανθρώπινες δραστηριότητες σε αυτή την περιοχή από τη Χαλκολιθική περίοδο», η οποία εκτείνεται από το 5500 έως το 3000 π.Χ.», είπε ο καθηγητής Δρ. Faruk Kaya, Αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Agri Ibrahim Cecen

Αυτή η περίοδος, που χαρακτηρίζεται από τη μετάβαση από τα λίθινα σε μεταλλικά εργαλεία, τοποθετεί την τοποθεσία σταθερά στο χρονοδιάγραμμα των αρχαίων πολιτισμών.

Τέτοια στοιχεία ενισχύουν την πιθανότητα ότι οι άνθρωποι μπορεί να έχουν χρησιμοποιήσει αυτήν την περιοχή κατά τη διάρκεια ή μετά από μια καταστροφική πλημμύρα.

Αν και ο σχηματισμός «Durupinar» ήταν γνωστός εδώ και πολλά χρόνια, η διεθνής και τοπική κοινότητα έδωσαν για πρώτη φορά την προσοχή τους εξαιτίας του λοχαγού του Τουρκικού Στρατού Ilhan Durupinar το 1950.

Πηγή:www.newsit.gr

Τι έτρωγαν οι θεατές ως σνακ κατά την διάρκεια των μονομαχιών στο Κολοσσαίο της Ρώμης

 

Το Κολοσσαίο είναι είναι ιστορικό μνημείο της Ρώμης που κεντρίζει το ενδιαφέρον των επισκεπτών για την πλούσια ιστορία του και την αρχιτεκτονική του.

Το Κολοσσαίο είναι ένα πέτρινο αμφιθέατρο που χτίστηκε από τους Φλαβιανούς Αυτοκράτορες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας γύρω στο 70 μ.Χ.

Το αμφιθέατρο μπορούσε να φιλοξενήσει έως και  50.000 θεατές. Όπως είναι γνωστό, στο Κολοσσαίο πραγματοποιούνταν μονομαχίες (μεταξύ δούλων και αιχμαλώτων πολέμου), θηριομαχίες, ακόμα και αναπαραστάσεις πραγματικών ναυμαχιών.

Δεδομένου, όμως, ότι οι μονομαχίες διαρκούσαν μια ημέρα ή και περισσότερες και οι θεατές κάθονταν για ώρες στο αμφιθέατρο, παρακολουθώντας τις θηριωδίες, ως μέσο ψυχαγωγίας, έπρεπε να έχουν μαζί τους κάποιο σνακ.

Κατά την διάρκεια, λοιπόν, έρευνας (2022) στο αποχετευτικό σύστημα και τους υπονόμους του Κολοσσαίου, η οποία διήρκησε ένα χρόνο, οι ερευνητές ανακάλυψαν ορισμένα ευρήματα, που ρίχνουν φως στις διατροφικές συνήθειες των αρχαίων θεατών.

Συγκεκριμένα, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν σπόρους από σύκα, σταφύλια και πεπόνια, καθώς και απομεινάρια από ελιές και καρύδια, που εκτιμάται ότι τσιμπολογούσαν οι θεατές ως σνακ κατά την διάρκεια των εκδηλώσεων πριν από 1.900 χρόνια.

Χρησιμοποιώντας ρομπότ τελευταίας τεχνολογίας, οι ερευνητές εντόπισαν και ορισμένα οστά που πιστοποιήθηκε ότι ανήκαν σε αρκούδες και αιλουροειδή, τα οποία πιθανότατα συμμετείχαν σε θηριομαχίες ή σε κυνηγετικούς διαγωνισμούς.

Επίσης, εντοπίστηκαν περισσότερα από 50 χάλκινα νομίσματα από την περίοδο της ύστερης ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, καθώς και ένα αργυρό νόμισμα αφιερωμένο στον Μάρκο Αυρήλιο και τη συμπλήρωση δέκα ετών από την άνοδό του στην εξουσία.

Τα εγκαίνια του Κολοσσαίου πραγματοποιήθηκαν το 80 μ.Χ. με αγώνες που διήρκεσαν συνολικά 100 ημέρες. Το Κολοσσαίο λειτούργησε περίπου μέχρι το 523 μ.Χ. με μια διακοπή μεταξύ των ετών 217-238 μ.Χ., εξαιτίας ενός κεραυνού που κατέστρεψε μεγάλο τμήμα του.

Μετά από σεισμούς και λεηλασίες κατά την διάρκεια των αιώνων αποτελεί σήμερα ένα από τα δημοφιλέστερα τουριστικά αξιοθέατα της σύγχρονης Ρώμης.

Πηγή:www.newsit.gr

Τζακ ο Αντεροβγάλτης: Συγγραφέας αποκάλυψε το πρόσωπό του μετά από 136 χρόνια

 

Η ταυτότητα του Τζακ του Αντεροβγάλτη παραμένει ένα μυστήριο για πάνω από έναν αιώνα αλλά ένας συγγραφέας και ερευνητής πιστεύει ότι ταυτοποίησε έναν από τους πλέον διαβόητους serial killers και μάλιστα δημιούργησε μια εικόνα του πώς θα έμοιαζε εκείνη την εποχή.

Για την ταυτότητα του serial killer Τζακ Αντεροβγάλτη έχουν ακουστεί πολλά και αρκετοί έχουν χαρακτηριστοί ως «ύποπτοι». Από βασιλείς μέχρι μετανάστες και γάλλοι ζωγράφοι. Οι περισσότερες από αυτές τις θεωρίες, βέβαια, έχουν καταρριφθεί από ειδικούς.

Τώρα, ο ερευνητής Russell Edwards ισχυρίζεται ότι όχι μόνο ταυτοποίησε οριστικά τον κατά συρροή δολοφόνο αλλά χρησιμοποίησε μια νέα τεχνολογία αναδιαμόρφωσης προσώπου για να δημιουργήσει μια εικόνα του πώς θα έμοιαζε ο δολοφόνος εκείνη την εποχή.

Ο ερευνητής χρησιμοποίησε στοιχεία DNA που βρέθηκε σε θύμα για να «αποδείξει» ότι ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης ήταν στην πραγματικότητα ο Aaron Kosminski, ένας κουρέας με καταγωγή από την Πολωνία, ο οποίος ήταν από τους βασικούς υπόπτους την εποχή των φρικτών δολοφονιών στο Whitechapel.

Το τελευταίο του βιβλίο «Naming Jack The Ripper: The Definitive Reveal», ισχυρίζεται ότι αποκαλύπτει μια «συνωμοσία σιωπής» που προστάτευε τον φερόμενο ως κατά συρροή δολοφόνο.

Η ανακάλυψη του Edwards ήρθε αφού χρησιμοποίησε στοιχεία DNA από το σάλι ενός θύματος, της Catherine Eddowes.

Ο βασικός ύποπτος και το σάλι 

Το τέταρτο θύμα του Τζακ του Αντεροβγάλτη ήταν μια γυναίκα ονόματι Κάθριν Έντοους, η οποία βρέθηκε νεκρή στις 30 Σεπτεμβρίου 1888, την ίδια νύχτα που ο Αντεροβγάλτης δολοφόνησε επίσης την Ελίζαμπεθ Στράιντ.

Στον τόπο του εγκλήματος της Κάθριν Έντοους βρέθηκε ένα σάλι, το οποίο πήρε σπίτι του ένας από τους αστυνομικούς που ήταν παρόντες στη σκηνή. Αργότερα το σάλι δημοπρατήθηκε και αγοράστηκε από τον Russell Edwards. 

Ο Edwards το υπέβαλε σε τεστ DNA, το οποίο αποκάλυψε λεκέδες από αίμα και σπέρμα.

Σύμφωνα με την Mirror, ο Edwards δηλώνει ότι οι λεκέδες από σπέρμα στο σάλι ταυτίστηκαν μέσω DNA με έναν μακρινό συγγενή ενός από τους πιο διαβόητους υπόπτους για τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη, τον Aaron Kosminski.

Ο Έντουαρντς έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «Naming Jack the Ripper», στο οποίο ταυτοποιεί τον Kosminski ως τον περιβόητο κατά συρροή δολοφόνο και τώρα κυκλοφόρησε ένα νέο βιβλίο με τίτλο «Naming Jack the Ripper: The Definitive Reveal».

Στο βιβλίο του, ο Έντουαρντς κατηγορεί ξανά τον Kosminski, γράφοντας ότι η αστυνομία πίστευε πως είχε «μεγάλο μίσος για τις γυναίκες, ειδικά της τάξης των ιερόδουλων, και ισχυρές φονικές τάσεις».

Επίσης γράφει ότι την εποχή των δολοφονιών, ο επικεφαλής της αστυνομίας του Λονδίνου, Dr Robert Anderson, υποπτευόταν ήδη ότι ο Kosminski ήταν ο δράστης.

Ο Κοσμίνσκι δεν συνελήφθη ποτέ και πέθανε σε ένα άσυλο.

Πηγή:www.newsit.gr

Εικοσιτέσσερις ώρες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό - Πώς είναι η ζωή ενός αστροναύτη σε τροχιά

 

Η μέρα των αστροναυτών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό είναι χωρισμένη και οργανωμένη σε πεντάλεπτα από το Κέντρο Ελέγχου στη Γη

NASA

Με αφορμή τους δύο Αμερικανούς αστροναύτες που πήγαν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για οκτώ ημέρες αλλά θα παραμείνουν εκεί για οκτώ μήνες, τρεις πρώην συνάδελφοί τους μιλούν για το πώς είναι η ζωή σε τροχιά 400 χιλιόμετρα πάνω από τη Γη.

Το Κέντρο Ελέγχου στη Γη έχει έτοιμο το πρόγραμμα όλης της ημέρας των αστροναυτών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), διαιρεμένο σε πεντάλεπτα. Οι αστροναύτες ξυπνούν νωρίς. Γύρω στις 06.30 βγαίνουν από το υπνοδωμάτιό τους, που έχει το μέγεθος τηλεφωνικού θαλάμου και βρίσκεται στη μονάδα του ISS που ονομάζεται Harmony.

«Έχει τον καλύτερο υπνόσακο στον κόσμο», λέει στο BBC News η Nicole Stott, Αμερικανίδα αστροναύτης της NASA που πέρασε 104 ημέρες στο διάστημα σε δύο αποστολές το 2009 και το 2011. O θάλαμος διαθέτει λάπτοπ για να μπορεί το πλήρωμα να παραμένει σε επαφή με την οικογένειά του και μια γωνιά για προσωπικά αντικείμενα, όπως φωτογραφίες ή βιβλία.

Η Nicole Stott πέρασε 104 μέρες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό

NASA

Στη συνέχεια οι αστροναύτες συνήθως θα χρησιμοποιήσουν το μπάνιο, έναν μικρό θάλαμο με σύστημα αναρρόφησης. Κανονικά, ο ιδρώτας και τα ούρα ανακυκλώνονται σε πόσιμο νερό, αλλά εξαιτίας μιας βλάβης στον ISS το πλήρωμα πρέπει προς το παρόν να αποθηκεύει τα ούρα του.

«Είμαστε πειραματόζωα»

Μετά, είναι ώρα για δουλειά. Οι εργασίες συντήρησης του σταθμού ή τα επιστημονικά πειράματα καταλαμβάνουν τον περισσότερο χρόνο στον ISS, ο οποίος έχει μήκος 109 μέτρα. «Στο εσωτερικό του είναι σαν πολλά λεωφορεία, κολλημένα όλα μαζί. Μπορεί να περάσει μισή μέρα και να μη δεις άλλον άνθρωπο», εξηγεί ο Καναδός αστροναύτης Chris Hadfield, κυβερνήτης στην αποστολή Expedition 35 το 2012-13.

Ο ISS διαθέτει έξι ειδικά εργαστήρια για πειράματα και οι αστροναύτες φορούν μόνιτορ καρδιάς, εγκεφάλου και αίματος που μετράνε τις αντιδράσεις τους στο δύσκολο φυσικό περιβάλλον.

«Είμαστε πειραματόζωα», λέει η Nicole Stott, προσθέτοντας ότι «το διάστημα βάζει τα οστά και τους μύες σου σε μια επιταχυνόμενη διαδικασία γήρανσης, και οι επιστήμονες μπορούν να μάθουν πράγματα από αυτό».

Αν οι αστροναύτες μπορούν, εργάζονται ταχύτερα από ό,τι έχει προβλέψει το Κέντρο Ελέγχου. Ο Chris Hadfield εξηγεί: «Ο σκοπός είναι να βρούμε πέντε ελεύθερα λεπτά. Εγώ τα χρησιμοποιούσα για να φτάσω στο παράθυρο και να παρακολουθήσω κάτι να περνάει, να βγάλω φωτογραφίες, να γράψω μουσική ή κάτι για τα παιδιά μου».

Τι μυρωδιά έχει το διάστημα;

Λίγοι τυχεροί καλούνται να κάνουν έναν διαστημικό περίπατο, αφήνοντας για λίγο τον ISS για το διαστημικό κενό έξω. Ο Hadfield έχει κάνει δύο, συνολικής διάρκειας 15 ωρών. «Αυτές οι 15 ώρες έξω, χωρίς τίποτα ανάμεσα σε μένα και το σύμπαν εκτός από την πλαστική μου προσωπίδα, ήταν οι πιο διεγερτικές και απόκοσμες ζωής μου». Στο παρακάτω βίντεο, μπορείτε να δείτε τον Hadfield να τραγουδάει το «Space Oddity» του David Bowie μέσα στον ISS:

Αλλά το αποτέλεσμα αυτών των διαστημικών περιπάτων είναι να μπαίνει στον σταθμό η μεταλλική «μυρωδιά του διαστήματος». «Στη Γη έχουμε πολλές διαφορετικές μυρωδιές, αλλά στο διάστημα υπάρχει μόνο μία, και τη συνηθίζουμε γρήγορα», εξηγεί η Helen Sharman, η πρώτη Βρετανίδα αστροναύτης, η οποία πέρασε οκτώ ημέρες στον σοβιετικό διαστημικό σταθμό Μιρ το 1991.

«Οι στολές και τα αντικείμενα που βγαίνουν έξω επηρεάζονται από την ισχυρή ακτινοβολία του διαστήματος. Η ακτινοβολία σχηματίζει ελεύθερες ρίζες στην επιφάνειά τους και αυτές αντιδρούν με το οξυγόνο στο εσωτερικό του διαστημικού σταθμού, δημιουργώντας μια μεταλλική μυρωδιά», λέει η ίδια.

Όταν επέστρεψε στη Γη, εκτιμούσε πολύ περισσότερο τις αισθητηριακές εμπειρίες. «Δεν υπάρχει καιρός στο διάστημα – ούτε βροχή στο πρόσωπό σου ούτε άνεμος στα μαλλιά σου. Αυτά τα εκτιμώ πολύ περισσότερο σήμερα», λέει 33 χρόνια αργότερα.

Απαραίτητη η γυμναστική

Εκτός από την εργασία, μια βασική υποχρέωση των αστροναυτών που βρίσκονται εκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα είναι να κάνουν δύο ώρες γυμναστική καθημερινά. Τρία διαφορετικά μηχανήματα βοηθούν στην αντιμετώπιση της επίδρασης της μηδενικής βαρύτητας, η οποία μειώνει την οστική πυκνότητα.

Το Advanced Resistive Exercise Device (ARED) είναι καλό για βαθιά καθίσματα, άρσεις θανάτου έλξεις, που γυμνάζουν όλες τις μυϊκές ομάδες, λέει η κ. Stott.

Ο αστροναύτης Kjell Lindgren ενώ γυμνάζεται χρησιμοποιώντας το μηχάνημα ARED

NASA

Το πλήρωμα χρησιμοποιεί επίσης δύο διαδρόμους στους οποίους πρέπει να προσδεθούν για να μην αιωρούνται και ένα ποδηλατικό εργόμετρο για προπόνηση αντοχής.

«Τρεις μήνες με το ίδιο παντελόνι»

Όλα τα παραπάνω προκαλούν εφίδρωση, που μας φέρνει σε ένα πολύ σημαντικό ζήτημα – το πλύσιμο. Χωρίς τη βαρύτητα να τραβάει τον ιδρώτα από το σώμα, οι αστροναύτες καλύπτονται από μια στρώση ιδρώτα – «πολύ περισσότερο από ό,τι στη Γη», λέει η Nicole Stott.

Στον ISS δεν υπάρχει πλυντήριο - «μόνο νερό που σχηματίζει αιωρούμενες σταγόνες και κάτι σαν σαπούνι», εξηγεί. Τα ρούχα της γυμναστικής γίνονται τόσο βρώμικα που πετιούνται σε ένα αποσπώμενο όχημα, το οποίο καίγεται στην ατμόσφαιρα. Δεν ισχύει το ίδιο όμως για τα καθημερινά τους ρούχα, που παραμένουν καθαρά για πολύ καιρό.

«Στη μηδενική βαρύτητα, τα ρούχα αιωρούνται πάνω στο σώμα, οπότε τα έλαια και όλα τα άλλα δεν τα επηρεάζουν. Φορούσα το ίδιο παντελόνι για τρεις μήνες», εξηγεί.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τα ρούχα ήταν το φαγητό. «Κάποιος άνοιγε μια κονσέρβα, για παράδειγμα, κρέατα και σάλτσα, και μικρές μπάλες λίπους ξέφευγαν στον αέρα», λέει.

«Έβλεπες τους ανθρώπους να γέρνουν προς τα πίσω όπως στην ταινία “The Matrix” για να αποφύγουν τις σφαίρες από κρεατόζουμο».

Νέες προμήθειες σε τρόφιμα, ρούχα και εξοπλισμό καταφθάνουν με σκάφη μερικές φορές το χρόνο.

Ώρα για δείπνο

Μετά από μια δύσκολη ημέρα στη δουλειά, είναι ώρα για δείπνο, η οποία είναι επίσης σημαντική για την κοινωνικοποίηση του πληρώματος. Το περισσότερο φαγητό είναι ξηρή τροφή, κατεψυγμένο, κονσερβοποιημένο ή έτοιμο προς κατανάλωση.

Μέλη του πληρώματος στον ISS ανοίγουν νεοαφιχθέντα πακέτα με φρέσκα φρούτα, τον Οκτώβριο του 2019

NASA

Υπάρχουν επίσης αποξηραμένα φαγητά και ροφήματα που επανέρχονται στην αρχική τους κατάσταση με την προσθήκη νερού. Όταν ενυδατώνουν μονές μερίδες φαγητού, οι αστροναύτες χρησιμοποιούν σύριγγες προκειμένου να αποφευχθούν σπατάλες· το νερό είναι πολύτιμο αγαθό.

«Ήταν σαν το φαγητό της κατασκήνωσης ή του στρατού. Καλό, αλλά θα μπορούσε να είναι πιο υγιεινό», λέει η Nicole Stott. «Το αγαπημένο μου ήταν τα ιαπωνικά κάρυ ή τα ρωσικά δημητριακά και οι σούπες».

Οι οικογένειες των αστροναυτών έχουν επίσης τη δυνατότητα να τους στείλουν έξτρα πακέτα με τρόφιμα, συνήθως μικρές λιχουδιές.

Όταν κοιτάς από ψηλά…

Ώρα για επιστροφή στο κρεβάτι και ξεκούραση. «Το πρόγραμμα προβλέπει οκτώ ώρες ύπνου – αλλά οι περισσότεροι κολλάνε στο παράθυρο, κοιτάζοντας τη Γη», λέει η Nicole Stott.

Και οι τρεις αστροναύτες μιλούν για τον ψυχολογικό αντίκτυπο του να βλέπουν τον πλανήτη τους από απόσταση 400 χιλιομέτρων. «Ένιωσα πολύ ασήμαντη σε αυτή την απεραντοσύνη του διαστήματος», λέει η Helen Sharman.

«Όταν βλέπεις τη Γη τόσο καθαρά, τις δίνες των σύννεφων και τους ωκεανούς, σκέφτεσαι τα γεωπολιτικά όρια που κατασκευάζουμε και ότι στην πραγματικότητα είμαστε απόλυτα διασυνδεδεμένοι».

Στη Nicole Stott άρεσε να ζει με έξι ανθρώπους από διαφορετικές χώρες «που κάνουν αυτή τη δουλειά για λογαριασμό όλης της ζωής στη Γη, συνεργάζονται, βρίσκουν τρόπο να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα». «Γιατί δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό στη Γη;» αναρωτιέται.

Και οι τρεις αστροναύτες θα επέστρεφαν αμέσως στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό αν είχαν την ευκαιρία. Και δεν καταλαβαίνουν γιατί ο κόσμος πιστεύει ότι οι δύο αστροναύτες της NASA που θα μείνουν εκεί για οκτώ μήνες είναι «αποκλεισμένοι».

«Ονειρευτήκαμε, εργαστήκαμε και εκπαιδευτήκαμε σε όλη μας τη ζωή ελπίζοντας σε μια παρατεταμένη παραμονή στο διάστημα», λέει ο Chris Hadfield. «Το μεγαλύτερο δώρο που μπορείς να κάνεις σε έναν επαγγελματία αστροναύτη είναι να τον αφήσεις να μείνει εκεί περισσότερο».

Πηγή:www.cnn.gr

NASA: Πώς περνούν τις ατελείωτες ώρες στο διάστημα οι εγκλωβισμένοι αστροναύτες – Η πλήξη, η γυμναστική και τα δανεικά ρούχα

 

Το διαστημικό ταξίδι τους υποτίθεται πως θα διαρκούσε μόλις 8 ημέρες και πλέον οι αστροναύτες της NASA, που μεταφέρθηκαν έως τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό με το διαστημόπλοιο Starliner, θα παραμείνουν στο απέραντο και μοναχικό σύμπαν για 8 μήνες!

Οι αστροναύτες Μπουτς Γουίλμορ και Σούνι Ουίλιαμς θα επιστρέψουν στη Γη τον Φεβρουάριο του 2025 με διαστημικό σκάφος της ανταγωνίστριας SpaceX του Έλον Μασκ, όπως ανακοίνωσε η NASA.

Οι διαδοχικές δυσκολίες που προέκυψαν στο Starliner οδήγησαν στη δύσκολη απόφαση να μην χρησιμοποιηθεί αυτό το διαστημόπλοιο για να φέρει πίσω στη Γη τους δύο Αμερικανούς αστροναύτες. Ένα πλήγμα για την Boeing, που έχει ήδη βαλτώσει από επανειλημμένες αποτυχίες στα αεροπλάνα της.

Το ερώτημα που ανακύπτει πλέον, είναι πώς στο καλό περνούν τις ατελείωτες ώρες τους οι δυο εγκλωβισμένοι αστροναύτες.

Η daily mail δίνεις της απαντήσεις. Για παράδειγμα, η Sunita Williams είχε την περασμένη Πέμπτη (12.09.2024) τα γενέθλιά της και φυσικά δεν τα πέρασε όπως ήλπιζε.

Η αστροναύτης σκόπευε να τα περάσει ήσυχα, μαζί με τον σύζυγό της και τα σκυλιά τους στο σπίτι τους στο Χιούστον του Τέξας. Αντ’ αυτού, είναι αποκλεισμένη 250 μίλια πάνω από τη Γη, στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) που «τρέχει» με σταθερή ταχύτητα 17.500 μίλια/ώρα, ενώ περιστρέφεται γύρω από τον πλανήτη μας κάθε 93 λεπτά.

Και η Nasa από τη πλευρά της, προσπαθεί να δώσει μια θετική ματιά στα πράγματα, επιμένοντας ότι υπάρχει άφθονο φαγητό και ότι οι αστροναύτες απολαμβάνουν τον «επιπλέον» χρόνο τους στο σύμπαν.

Αλλά σύμφωνα με την daily mail, η πραγματικότητα είναι λιγότερο ρόδινη. «Το να πούμε ότι οι συνθήκες είναι στενάχωρες είναι λίγο. Το τίμημα για τoν οργανισμό τους θα είναι σημαντικό», αναφέρει πηγή.

Η τουαλέτα και ο σωλήνας αναρρόφησης 

Όπως είναι φυσικό, η επίσκεψη στην τουαλέτα είναι μια λεπτή διαδικασία. Απαιτείται ένας σωλήνας αναρρόφησης για τα ούρα (ο οποίος έχει ένα ρυθμιζόμενο πλαστικό κύπελλο στην άκρη για να ταιριάζει σε ένα γυναικείο σώμα) και μια ξεχωριστή τουαλέτα, στην οποία οι αστροναύτες δένονται για να μην αιωρούνται στη μηδενική βαρύτητα. Τα υγρά μαντηλάκια και το χαρτί τουαλέτας είναι χωμένα σε σακούλες στον τοίχο, μαζί με απολυμαντικά μαντηλάκια.

Η έλλειψη βαρύτητας προκαλεί προβλήματα και στον οργανισμό. Οι διαστημικές πτήσεις μεγάλης διάρκειας σημαίνουν ότι οι αστροναύτες χάνουν 1-2% της οστικής τους μάζας κάθε μήνα και μπορεί να υποφέρουν από μόνιμες σωματικές και ψυχικές παρενέργειες, όπως υγρό στον εγκέφαλο, ζάλη, κατάθλιψη και καρδιακή ανεπάρκεια.

«Η βαρύτητα διατηρεί τα υγρά εκεί που πρέπει να βρίσκονται στο σώμα – ενώ οι μεγάλες περίοδοι στο διάστημα σημαίνουν ότι τα σωματικά υγρά κινούνται τυχαία. Τα παρατεταμένα διαστημικά ταξίδια προκαλούν πρήξιμο στο πρόσωπο και κίνδυνο εμφάνισης υγρού στην καρδιά και τους πνεύμονες. Τα πρόσωπά τους πρήζονται».

Το σημαντικότερο είναι ότι οι αστροναύτες χάνουν τη μυϊκή τους μάζα και την ικανότητά τους να περπατήσουν κανονικά όταν επιστρέφουν στη Γη.

Η καρδιά δυσκολεύεται πολύ περισσότερο να αντλήσει αίμα, οπότε αισθάνονται ζαλάδα. Επίσης, εκτίθενται σε υψηλά επίπεδα ακτινοβολίας -σωματίδια υψηλής ενέργειας και ηλεκτρομαγνητικά κύματα που προέρχονται από τα αστέρια- τα οποία αυξάνουν τον κίνδυνο καρκίνου.

Λέγεται ότι υπάρχει αρκετό φαγητό στο σκάφος για να διαρκέσει μέχρι τον Φεβρουάριο, με τα περισσότερα γεύματα να είναι αποξηραμένα από την κατάψυξη. Οι φρέσκες προμήθειες, όπως μαρούλια, βατόμουρα και γκρέιπφρουτ, που έφτασαν με τον μη επανδρωμένο πύραυλο ανεφοδιασμού του περασμένου μήνα, είναι με δελτίο.

Όσον αφορά τον αέρα, ο ISS διαθέτει ένα σύστημα που έχει σχεδιαστεί για να απομακρύνει το διοξείδιο του άνθρακα από το εσωτερικό της κάψουλας, αλλά πρέπει να υπερλειτουγεί όταν υπάρχουν περισσότεροι αστροναύτες και τα φίλτρα πρέπει να καθαρίζονται συχνότερα. Με το νερό να είναι με δελτίο, ο εξοπλισμός φιλτραρίσματος βοηθά στην ανακύκλωση των ούρων των αστροναυτών σε πόσιμο νερό.

Καταπολέμηση της πλήξης

Η πλήξη, φυσικά, είναι ένας σημαντικός παράγοντας. Κάθε άτομο είναι υποχρεωμένο να κάνει δύο ώρες γυμναστική την ημέρα για να αποφευχθεί η μυϊκή ατροφία. Πρέπει να προσδεθούν χρησιμοποιώντας ιμάντες και κορδόνια bungee για να μην αιωρούνται.

Όσον αφορά τα ρούχα, το δίδυμο αναγκάστηκε να δανειστεί αντικείμενα από το επταμελές πλήρωμα του ISS.

Μια πηγή δήλωσε: «Οι συνθήκες είναι τόσο άσχημες που ενώ κανονικά θα φορούσαν ρούχα για δύο ή τρεις ημέρες, οι Suni και Butch αναγκάστηκαν να ζήσουν με δανεικά ρούχα μέχρι η Nasa έστειλε περισσότερες προμήθειες με έναν μη επανδρωμένο πύραυλο στα μέσα Αυγούστου».

Το διαστημόπολοιο έχει σχεδιαστεί για ένα πλήρωμα επτά ατόμων και, ενώ είναι λίγο μεγαλύτερο από ένα γήπεδο ποδοσφαίρου, είναι στενό. Υπάρχουν μόνο έξι «κάψουλες» ύπνου, πράγμα που σημαίνει ότι το πλήρωμα πρέπει να εναλλάσσει το πρόγραμμά του σε δύο οκτάωρες «βάρδιες».

Ο πρώην αστροναύτης Douglas Hurley, ο οποίος ήταν πιλότος σε δύο αποστολές του διαστημικού λεωφορείου Space Shuttle  δήλωσε στο βρετανικό μέσο: «Μια τυπική ημέρα περιλαμβάνει εργασία σε επιστημονικά πειράματα, συντήρηση του διαστημικού σταθμού και απογραφή.

Κάθε αστροναύτης πρέπει επίσης να κάνει δύο ώρες άσκηση καθημερινά: μία ώρα καρδιοαναπνευστικής άσκησης στον διάδρομο ή στο ποδήλατο γυμναστικής και μία ώρα στο A-RED: τη συσκευή άσκησης με αντίσταση. Ιδανικά, οι δύο ώρες πρέπει να είναι συνεχόμενες, αλλά μερικές φορές η Nasa τις προγραμματίζει ξεχωριστά και μπορεί να χρειαστεί να ανταλλάξουν ώρες με άλλο μέλος του πληρώματος».

Πηγή:www.newsit.gr

Ανακαλύφθηκε σπηλιά στη Σελήνη - «Ιδανικό μέρος για να ζήσουν οι άνθρωποι» λένε επιστήμονες

 

Η Σελήνη (φωτογραφία αρχείου)

UNSPLASH

Μια σπηλιά 100 μέτρων βάθους ανακάλυψαν στη Σελήνη οι επιστήμονες, σύμφωνα με τους οποίους θα μπορούσε να είναι ιδανικό μέρος για να χτίσουν μια μόνιμη βάση οι άνθρωποι.

Συνιστά μάλλον, ένα από τα εκατοντάδες σπήλαια που «κρύβονται» σε έναν «υπόγειο, ανεξερεύνητο κόσμο», σύμφωνα με τους επιστήμονες που συμμετέχουν στην έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Astronomy.

Για να καταστεί δυνατή η επιβίωση των ανθρώπων στη Σελήνη, όμως, θα χρειαστεί να βρουν τρόπους να προστατευτούν από την ακτινοβολία, τις ακραίες θερμοκρασίες και συνολικά τις ακραίες καιρικές συνθήκες που επικρατούν στο διάστημα.

Πιθανόν οι άνθρωποι να ζουν σε σεληνιακές σπηλιές τα επόμενα 20-30 χρόνια

Η πρώτη Βρετανίδα αστροναύτης που ταξίδεψε στο διάστημα, Helen Sharman, σε συνέντευξή της στο BBC ανέφερε πως το σπήλαιο που ανακαλύφθηκε πρόσφατα έμοιαζε με ένα καλό μέρος για βάση, ενώ συμπλήρωσε ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν ενδεχομένως να ζουν σε σεληνιακές σπηλιές τα επόμενα 20-30 χρόνια.

Η σπηλιά εντοπίστηκε με τη χρήση ραντάρ για τη διείσδυση στην είσοδο μιας σπηλιάς σε μια βραχώδη πεδιάδα που ονομάζεται Mare Tranquillitatis.

Είναι ορατή με γυμνό μάτι από τη Γη, και είναι επίσης το σημείο όπου προσγειώθηκε το Apollo 11 το 1969.

Το σπήλαιο έχει έναν φεγγίτη στην επιφάνεια της Σελήνης, που οδηγεί σε κατακόρυφους και προεξέχοντες τοίχους, και ένα επικλινές δάπεδο που μπορεί να εκτείνεται κι άλλο κάτω από το έδαφος.

Κατασκευάστηκε πριν από εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια χρόνια, όταν λάβα κύλησε στη Σελήνη, δημιουργώντας ένα τούνελ μέσα από το βράχο.

Κατ' αναλογία με τη Γη θα μπορούσε να μοιάζει με το ηφαιστειακό σπήλαιο στο Λανθαρότε της Ισπανίας, εξηγεί ο καθηγητής Carrer, προσθέτοντας ότι οι ερευνητές επισκέφτηκαν αυτά τα σπήλαια ως μέρος της δουλειάς τους.

«Σε τελική ανάλυση, η ζωή στη Γη ξεκίνησε σε σπηλιές, οπότε είναι λογικό να μπορούν να ζήσουν οι άνθρωποι μέσα σε αυτές στη Σελήνη», λέει ο καθηγητής Carrer.

Το σπήλαιο δεν έχει ακόμη εξερευνηθεί πλήρως, αλλά οι ερευνητές ελπίζουν ότι ραντάρ, κάμερες ή ακόμα και ρομπότ θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για τη χαρτογράφηση του.

Να σημειωθεί πως, οι επιστήμονες συνειδητοποίησαν για πρώτη φορά ότι πιθανώς υπήρχαν σπήλαια στη Σελήνη πριν από περίπου 50 χρόνια. Στη συνέχεια, το 2010, μια κάμερα σε αποστολή που ονομάζεται Lunar Reconnaissance Orbiter τράβηξε φωτογραφίες από σπήλαια που οι επιστήμονες πίστευαν ότι θα μπορούσαν να είναι είσοδοι σπηλαίων.

Πόσο βάθος έχει το σπήλαιο;

Αλλά οι ερευνητές δεν γνώριζαν πόσο βαθιές μπορεί να είναι οι σπηλιές αυτές ή αν είχαν καταρρεύσει.

Το έργο του καθηγητή Bruzzone και του καθηγητή Carrer έχει τώρα απαντήσει σε αυτό το ερώτημα, αν και πρέπει να γίνουν πολύ περισσότερα για να κατανοήσουμε την πλήρη κλίμακα του σπηλαίου.

«Έχουμε πολύ καλές εικόνες της επιφάνειας - ανάλυσης έως και 25 εκατοστών, μπορούμε να δούμε τα σημεία προσγείωσης του Apollo, αλλά δεν γνωρίζουμε τίποτα για το τι βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια. Υπάρχουν τεράστιες ευκαιρίες που μένουν να ανακαλυφθούν» δήλωσε ο Συντονιστής της Topical Team Planetary Caves του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, Francesco Sauro στο BBC News.

Ανοίγει ο δρόμος για την εξερεύνηση σπηλαίων στον Άρη

Η έρευνα αυτή φαίνεται να ανοίγει τον δρόμο για την εξερεύνηση σπηλαίων στον Άρη στο μέλλον.

Αυτό θα μπορούσε να ανοίξει την πόρτα για την εύρεση στοιχείων ζωής στον πλανήτη αυτό.

Το σπήλαιο που βρέθηκε της Σελήνης θα μπορούσε να βοηθήσει στην απάντηση θεμελιωδών ερωτημάτων σχετικά με την ιστορία της Σελήνης, ακόμη και του ηλιακού μας συστήματος.

Οι βράχοι μέσα στο σπήλαιο δεν θα είναι τόσο διαβρωμένοι από τις διαστημικές καιρικές συνθήκες, επομένως μπορεί να παρέχουν ένα εκτεταμένο γεωλογικό αρχείο δισεκατομμυρίων ετών.

Πηγή:www.cnn.gr