Πέθανε ο Κώστας Καίσαρης! «Έφυγε» από τη ζωή ο διάσημος «αποδυτηριάκιας»

Θρήνος στη δημοσιογραφία, αλλά και ολόκληρο τον αθλητικό χώρο, για το χαμό του θρυλικού "αποδυτηριάκια" της εφημερίδας "Φίλαθλος", του διάσημου δημοσιογράφου Κώστα Καίσαρη.

Στο πένθος έχει βυθιστεί η δημοσιογραφική κοινότητα για τον χαμό ενός ιστορικού αθλητικού συντάκτη. Ο Κώστας Καίσαρης έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 70 ετών, σήμερα Τρίτη 8 Οκτωβρίου.

Μετά από 10 ημέρες στο νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν, ο διάσημος δημοσιογράφος που έγραψε ιστορία, υπογράφοντας τη στήλη «Αποδυτηριάκιας» στην εφημερίδα «Φίλαθλος» (μαζί με τον Νίκο Καραγιαννίδη), έφυγε τελικά από τη ζωή, προκαλώντας θλίψη στο πανελλήνιο.

Άρχισε την τεράστια καριέρα του στη δημοσιογραφία από τον «Ριζοσπάστη», ενώ είχε περάσει και από τον «Ελεύθερο Τύπο», τη «Goal News», το «Νοκ άουτ» και τον ραδιοφωνικό σταθμό «Sentra FM», ενώ αρθρογραφούσε στο πρόσφατο παρελθόν στο Sport24.gr και το Contra.gr.

 Τα τελευταία χρόνια, εργαζόταν στην εφημερίδα  «Τα Νέα», αλλά και την ιστοσελίδα «to10.gr», ενώ γιος του είναι ο επίσης αθλητικός συντάκτης, Θέμης Καίσαρης, από το Sport24 Radio.

Πηγή:www.newsit.gr

Η απάντηση του Δημάρχου Μόντρεαλ στους Μουσουλμάνους, που ζήτησαν να βγει το χοιρινό απ’ τα σχολικά κυλικεία

Ο Δήμαρχος αρνείται ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΣΕΙ το χοιρινό κρέας από την καφετέρια του MENU της σχολής και εξηγεί το γιατί:….

Ο Δήμαρχος του Μόντρεαλ στο προάστιο της Dorval έχει απορρίψει το αίτημα των Μουσουλμάνων, και ο γραμματέας της πόλης έστειλε ένα σημείωμα σε όλους τους  εξηγώντας το γιατί.

«Μουσουλμάνοι πρέπει να καταλάβετε ότι πρέπει να προσαρμοστείτε στον Καναδά και στο Κεμπέκ, τα έθιμα, τις παραδόσεις του και τον τρόπο ζωής του, επειδή εσείς το  επιλέξατε για να μεταναστεύσετε.

Οι Μουσουλμάνοι πρέπει να καταλάβουν ότι πρέπει να ενσωματωθούν και να μάθουν να ζουν στο Κεμπέκ. Πρέπει να κατανοήσουν ότι αυτοί πρέπει να αλλάξουν τον τρόπο ζωής και όχι  οι Καναδοί που τόσο γενναιόδωρα τους υποδέχτηκαν.

Μουσουλμάνοι πρέπει να καταλάβετε ότι οι Καναδοί δεν είναι ούτε ρατσιστές ούτε ξενοφοβικοί. Ο Καναδάς έχει δεχθεί πολλούς μετανάστες πριν από εσάς τους μουσουλμάνους, (ενώ σ’εσάς αυτό δεν ισχύει, δεδομένου ότι οι μουσουλμανικές χώρες δεν αποδέχονται μη-μουσουλμάνους μετανάστες).

Ακριβώς όπως και τα άλλα έθνη, οι Καναδοί δεν είναι διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν την ταυτότητά τους ή την κουλτούρα τους.

Ο Καναδάς είναι μια χώρα φιλόξενη και είναι οι κάτοικοι που σας υποδέχονται και εγώ επίσης.

Τέλος, θα πρέπει να καταλάβετε ότι στον Καναδά (Κεμπέκ) με τις χριστιανικές ρίζες του, τα χριστουγεννιάτικα δέντρα, οι εκκλησίες και θρησκευτικές γιορτές, θα πρέπει να παραμείνουν ως έχουν.

Ο δήμος του Dorval είχε το δικαίωμα να αρνηθεί κάθε παραχώρηση προς το Ισλάμ και τη Σαρία.

Για τους Μουσουλμάνους οι οποίοι διαφωνούν με την εκκοσμίκευση και δεν αισθάνονται άνετα στον Καναδά, υπάρχουν 57 όμορφες μουσουλμανικές χώρες στον κόσμο, οι περισσότερες από αυτές αραιοκατοικημένες και έτοιμες να τους υποδεχθούν με ανοιχτές αγκάλες  και με όπλα , σύμφωνα με τον απάνθρωπο τρόπο της Σαρία.

Αν φύγατε από τη χώρα σας για τον Καναδά, και όχι για άλλες μουσουλμανικές χώρες, είναι επειδή έχετε σκεφτεί ότι η ζωή είναι καλύτερη στον Καναδά .

Εμείς λοιπόν δεν θα σας αφήσουμε να σύρετε τον Καναδά μέχρι το επίπεδο των εν λόγω 57 χωρών.

 

Θέσετε στον εαυτό σας αυτή την ερώτηση, μόνο μία φορά:

Γιατί είναι καλύτερα εδώ στον Καναδά, από το μέρος απο όπου έρχεστε; 

«Η  καντίνα με το χοιρινό στο μενού», είναι μέσα στην  απάντηση.

Εάν ήρθατε στον Καναδά με την ιδέα ότι θα μας εκτοπίσετε με την επέκτασή σας και τελικά θα  αναλάβετε τη χώρα, θα πρέπει να πακετάρετε τα πράγματά σας και να πάτε πίσω τώρα, στη χώρα από όπου ήρθατε. Δεν υπάρχει χώρος για εσάς και τις ιδέες σας στην χώρα μας……ΦΥΓΕΤΕ ΤΩΡΑ».

Πηγή://doxaorfanakigreece.home.blog

Ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία»

Το ιστορικότερο ξενοδοχείο της χώρας, τα σχέδια του οποίου εγκρίθηκαν από τον βασιλιά Όθωνα. Τα πρωτοποριακά «δωμάτια μπάνιου» και η πρώτη ηλεκτροδότηση της χώρας με γεννήτρια. Οι προσωπικότητες που κατέλυσαν σ’ αυτό, οι συσκέψεις, οι επιτάξεις, οι χοροί και οι καυγάδες που άφησαν εποχή.

Το 1842, στην μικρή Αθήνα εμφανίστηκε ένας εφοπλιστής από τη Λήμνο, ο Αντώνης Δημητρίου. Αγόρασε ένα γωνιακό οικόπεδο απέναντι από τα ανάκτορα και ανέθεσε στον διάσημο Δανό αρχιτέκτονα Θεόφιλο Χάνσεν να του χτίσει ένα αρχοντικό. Τα σχέδια εγκρίθηκαν προσωπικά από τον βασιλιά Όθωνα που δεν θα μπορούσε να βλέπει ένα άσχημο ή φτωχό κτίσμα από τις βεράντες του παλατιού του. Η Αθήνα είχε ήδη μπουκώσει από νεοκλασικά, οπότε το μεγαλόπρεπο σπίτι σχεδιάστηκε σε ρυθμό γαλλικής αναγέννησης κι είχε 90 δωμάτια.

Τριάντα δύο χρόνια αργότερα, ο Δημητρίου αποφάσισε να το πουλήσει σ’ έναν επιχειρηματία που διατηρούσε ξενοδοχείο στην οδό Καραγεώργη Σερβίας, τον Σάββα Κέντρο. Το μέγαρο μετατράπηκε σε ξενοδοχείο, με τη συμβολή του Στάθη Λάμψα, ενός προικισμένου, διορατικού και αυτοδημιούργητου ανθρώπου. Αυτός, για να εκμεταλλευτεί τους Άγγλους πλούσιους τουρίστες που επισκέπτονταν την Αίγυπτο μέσω Ελλάδας, το ονόμασε «Ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία». Έτσι γεννήθηκε το ιστορικότερο ξενοδοχείο της Αθήνας, αλλά και όλης της χώρας.

Το ξενοδοχείο που αποτελούσε όαση πολυτέλειας σε μια Αθήνα σκονισμένη το καλοκαίρι και λασπωμένη τον χειμώνα, είχε 80 κλίνες και δύο δωμάτια μπάνιου. Όποιος πελάτης θέλει μπάνιο, έπρεπε να το παραγγείλει απ’ την προηγούμενη μέρα. Ήταν όμως το πρώτο οίκημα στη χώρα που έβαλε γεννήτρια ηλεκτρικού ρεύματος. Έκτοτε, η «Μεγάλη Βρετάνια» συνέδεσε την ύπαρξη της με την πορεία της χώρας. Στα δωμάτια της κοιμήθηκαν όλοι οι βασιλείς, πρίγκιπες, πρωθυπουργοί και κροίσοι που πέρασαν από τη χώρα. Τουλάχιστον ως τη δεκαετία του 1960, δεν υπήρχε άλλο κατάλυμα στην πρωτεύουσα ισάξιο της. Το 1928, υπό τη διοίκηση Πετρακόπουλου που ήταν γαμπρός του Λάμψα, το ξενοδοχείο επεκτάθηκε προς την οδό πανεπιστημίου και κατέλαβε τη σημερινή του έκταση. Ήταν βέβαια μόνο διώροφο, με τις πολυτελείς σάλες στο ισόγειο και τα δωμάτια στον πρώτο.

Το 1940 επιτάχθηκε και ο βασιλιάς Γεώργιος με τον Μεταξά διηύθυναν από κει τον πόλεμο της Αλβανίας. Τον Απρίλη του 1941 έφυγαν οι Έλληνες κι ήρθαν οι Γερμανοί, που το έκαναν αρχηγείο της Βέρμαχτ. Στα δωμάτια του έμειναν ο Χίμλερ και ο Ρόμελ, όταν ήρθαν στην Ελλάδα. Το 1944 έφυγαν οι Γερμανοί και ήρθαν οι Εγγλέζοι με τον Σκόμπυ και τον πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου. Κάτω απ’ τη Μεγάλη Βρετανία έγινε η μεγάλη διαδήλωση του ΕΑΜ κι από την ταράτσα της έπεσαν οι πρώτοι πυροβολισμοί με τους οποίους ξεκίνησαν τα Δεκεμβριανά και ο εμφύλιος.

Στο σαλόνι του ξενοδοχείου έγινε η μεγάλη σύσκεψη με τον Τσώρτσιλ όταν αυτός επισκέφθηκε αιφνιδιαστικά την Ελλάδα κατά τη διάρκεια των Δεκεμβριανών, η παραμονή του όμως στη σουίτα του ματαιώθηκε ξαφνικά. Η αστυνομία είχε πληροφορίες ότι ο ΕΛΑΣ είχε παγιδεύσει τα θεμέλια του με τρεις τόνους δυναμίτη. Η παγίδευση είχε πράγματι γίνει από έναν υπόνομο, αλλά οι Ρώσοι έδωσαν την πληροφορία στους εχθρούς τους, καθότι θεώρησαν τη δολοφονία Τσώρτσιλ μη ελεγχόμενη γι’ αυτούς εξέλιξη. Πρόσφατα, ο Μανόλης Γλέζος αποκάλυψε ότι είχε πάρει μέρος στην επιχείρηση παγίδευσης.

Το 1956 η Μεγάλη Βρετάνια κατεδαφίστηκε και ξαναχτίστηκε από την αρχή με την πρόσοψη της ίδια. Τότε πήρε τη σημερινή πολυόροφη μορφή της. Νέα ανακαίνιση έγινε πριν τους Ολυμπιακούς του 2004. Στα βιβλία του ξενοδοχείου υπάρχουν οι υπογραφές όλων των ελληνικών και διεθνών προσωπικοτήτων του περασμένου αιώνα που πέρασαν από τη χώρα. Τα γλέντια και οι χοροί στα σαλόνια του, θεωρήθηκαν ανεπανάληπτα για την Ελλάδα. Το 1974, όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής γύρισε στη χώρα, έμεινε τέσσερις μήνες στη σουίτα του πέμπτου ορόφου.

Ιστορικός έμεινε επίσης ο καυγάς τη δεκαετία του ’70, ανάμεσα στον Νουρέγιεφ και τον Metr d’otel του ξενοδοχείου. Η είσοδος επιτρεπόταν μόνο με κοστούμι και βραδινό φόρεμα, αλλά ο μεγαλύτερος χορευτής της υφηλίου εμφανίστηκε με σανδάλια, κοντό παντελονάκι και λουλουδερό ανοικτό πουκάμισο. Ο Metr d’otel του αρνήθηκε την είσοδο και ο φοβερός καυγάς που ακολούθησε με τον αυταρχικό Νουρέγιεφ, την επομένη μέρα έκανε τον γύρο της υφηλίου. Κι όμως η παράδοση νίκησε.

Του έστρωσαν ένα τραπέζι στον προθάλαμο δίπλα στη ρεσεψιόν για να δειπνήσει, αλλά στη σάλα δεν μπήκε.

Διαβάστε εδώ κι άλλες ιστορίες με την υπογραφή του Δημήτρη Καμπουράκη, στη στήλη Μία σταγόνα ιστορία.