Πιστεύετε ότι
οι Αρχαίοι Ημών πρόγονοι έπασχαν από παχυσαρκία, καρκίνο ή σακχαρώδη διαβήτη;
Θαρρώ πως όχι!
Καθώς τα
ανωτέρω είναι «προτερήματα» της «πολιτισμένης κοινωνίας» στην οποία ζούμε,
«προτερήματα» του σύγχρονου τρόπου ζωής και της «ελεγχόμενης» τροφής την οποία
λαμβάνουμε προκειμένου να εξυπηρετήσουμε παγκόσμια οικονομικά συμφέροντα.
Πάνω από όλα,
για το …καλό του πλανήτη μας.
Δεν θα σταθώ
βέβαια στις αρχές του Codex Alimentarius στο παρόν, αλλά λίγο πολύ όλα ξεκινούν
και καταλήγουν στο ίδιο σημείο!!!Το ψωμί, αυτό που καταναλώνουμε όλοι μας
σήμερα μηδενός εξαιρουμένου, παράγεται από σιτάρι.
Οι Αρχαίοι
Έλληνες δεν κατανάλωναν ποτέ σταρένιο ψωμί, αυτό το έδιναν στα ζώα καθώς το
θεωρούσαν πολύ χαμηλής ποιότητας.
Αντ’ αυτού
κατανάλωναν ψωμί από Ζεία ή Κριθάρι.
«Τι είναι όμως
αυτή η Ζεία»; θα ρωτήσει εύλογα κάποιος.
Και πώς να μην ρωτήσει αφού είναι ένα δημητριακό
άγνωστο στους περισσότερους, αν όχι όλους, από εμάς, καθώς το 1928 με εντολή
του τότε Εθνάρχη μας Βενιζέλου (την οποία πιθανότατα έλαβε από κάπου; Λέω εγώ
τώρα!!!!) απαγόρευσε την καλλιέργεια του εν λόγω δημητριακού.
Τέσσερα χρόνια μετά δεν υπήρχε ούτε σπόρος για δείγμα,
καταχωρήθηκε δε στα λεξικά ως ζωοτροφή βλαβερή για την υγεία του ανθρώπου.
Όλα ξεκίνησαν το 1922 όταν οι σιωνιστές κοσμοκράτορες,
που στόχο είχαν τον αφανισμό του Ελληνικού γένους, κατέληξαν, μετά από έρευνα,
ότι η σημαντικότερη τροφή των Ελλήνων είναι το ψωμί που παρασκευάζεται από
Ζεία.
Κάπως έτσι φτάσαμε στην εντολή του 1928 και την
ολοκληρωτική απαγόρευση της 4 χρόνια μετά.
Εύλογα διερωτάται κανείς για ποιο λόγο τόση βία για
την εξοστράκιση ενός δημητριακού το οποίο, κατά τον Θεόφραστο ήταν το πλέον
αποδοτικότερο, για τον Μέγα Αλέξανδρο ήταν επιβεβλημένο να ταΐζει τα
στρατεύματα του αποκλειστικά και μόνο με ψωμί παρασκευασμένο από Ζεία, για τους
Ρωμαίους ήταν απαραίτητη η χρήση του σε όλες τις θρησκευτικές τελετές και ούτω
καθεξής.
Θα μπορούσε να ακολουθήσει ένας πολύ μακρύς κατάλογος
με πολλά παρόμοια παραδείγματα αλλά να μην γινόμαστε κουραστικοί, θαρρώ πως
είναι κατανοητό.
Αναφορά για το πολύτιμο αυτό δημητριακό
κάνει και ο Ιατρός Γαληνός (2ος αιώνας π.Χ.) ο οποίος το κατατάσσει στο τρίτο
κατά σειρά σε αξία δημητριακό, ενώ αναφορές θα βρει κανείς στον Όμηρο, τον
Διοσκουρίδη, αλλά και στην Παλαιά Διαθήκη.
Οι Αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν καλά ότι το
αλεύρι της Ζείας τρέφει το πνεύμα και το σώμα. Γνώριζαν ότι περιέχει πρωτεΐνες
οι οποίες διασπόνται σε ένζυμα κατάλληλα για τον εγκέφαλο και γενικότερα για
τον οργανισμό του ανθρώπου.
Η απεικονίσεις της θεάς Δήμητρας στις
οποίες πιστεύεται ότι κρατά σιτάρι στα χέρια της είναι λανθασμένες.
Η θεά Δήμητρα κρατάει Ζεία Η πόλη των
Αθηνών ονομαζόταν και Ζείδωρος (αυτός που δωρίζει ζωή).
Η Ζεία εκφορτωνόταν στο λιμάνι του Πειραιά
εξ’ ου και η μέχρι και σήμερα ονομασία του Λιμανιού Ζέα.
Σήμερα το εν λόγω δημητριακό καλλιεργείται
στον Καναδά και σε πολλές χώρες της Ευρώπης. Ζεία στην Ελλάδα δεν καλλιεργείται
παρά μόνον εισάγεται!!! με τιμή 10 φορές πιο πάνω από το σιτάρι!!!
Το 1928 εξαγγέλθηκε απαγόρευση της
καλλιέργειας της Ζείας, το 1932 καταργήθηκε οριστικά η παραγωγή της, ενώ
παράλληλα επεβλήθη η καλλιέργεια του μεταλλαγμένου σιταριού, αυτολεξεί μεταφέρω
την δήλωση Άγγλου επιστήμονα «Τα μεταλλαγμένα προκαλούν συρρίκνωση του
εγκεφάλου σε πειραματόζωα!!!»
Σᾶς μιλῶ….
με λίγα και απλά λόγια…… για την …
Ε.Λ.Ι.Α….. Κλήμα ……Ζέα :
Τα συμπεράσματα δικά σας….
http://pirinoslogios.blogspot.gr
