Η άγνωστη πτυχή του τραγικού τροχαίου

Ο Θέμης Καίσαρης αποκαλύπτει μια άγνωστη πτυχή του τραγικού τροχαίου στο οποίο σκοτώθηκε ο Ντράζεν Πέτροβιτς. 

 

Η ιστορία της γυναίκας που έχασε τη ζωή της χωρίς να σκοτωθεί.

 

 

 

Οι περισσότεροι γνωρίζουν τα βασικά στοιχεία της ιστορίας. Στις 7 Ιουνίου του 1993 ο Ντράζεν Πέτροβιτς σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στη Γερμανία. Δεν πέταξε μαζί με την υπόλοιπη αποστολή της Εθνικής Κροατίας, αλλά προτίμησε να ταξιδέψει οδικώς μαζί με την κοπέλα του, την Ουγγαρέζα Κλάρα Σαλάντζι, γιατί ήθελε να περάσει χρόνο μαζί της.
Κατά τη διάρκεια της διαδρομής με άσχημο καιρό, ο Ντράζεν αποκοιμήθηκε στο μπροστινό κάθισμα, χωρίς να φοράει ζώνη. Η Σαλάντζι τρέχει και βλέπει αργά μια σταματημένη νταλίκα. Δεν προλαβαίνει να την αποφύγει και (όπως συμβαίνει πάντα) στρίβει ενστικτωδώς προς τα αριστερά. Το αυτοκίνητο τρακάρει με τη δεξιά πλευρά, το σώμα του Ντράζεν εκτινάσσεται έξω απ’το παρμπρίζ και προσκρούει με το κεφάλι στην νταλίκα. Πέθανε ακαριαία, στις πέντε και είκοσι το απόγευμα, σε ηλικία 28 ετών.

Το τρίτο πρόσωπο

Αυτή είναι η ιστορία του θανάτου του Ντράζεν Πέτροβιτς, τόσο γνωστή όσο και τα επιτεύγματα της μεγάλης καριέρας του στα παρκέ του μπάσκετ. Ίσως κάποιοι να γνωρίζουν και κάτι παραπάνω, πως δηλαδή η κοπέλα του Ντράζεν ήταν επαγγελματίας μπασκετμπολίστρια, που τη γλίτωσε με εκδορές και στη συνέχεια έγινε η γυναίκα του Όλιβερ Μπίρχοφ.
Όμως, αυτό που λίγοι γνωρίζουν είναι πως στο μοιραίο Φολκσβάγκεν ήταν ακόμα μία γυναίκα που επέζησε. Η φίλη της κοπέλας του Ντράζεν, η Τουρκάλα Χιλάλ Εντεμπάλ, κι αυτή μπασκεμπολίστρια. Κι αυτό που ελάχιστοι ξέρουν είναι πως στις 7 Ιουνίου του 1993 ο Ντράζεν δεν ήταν ο μόνος που έχασε τη ζωή του. Την έχασε και η Εντεμπάλ, χωρίς να σκοτωθεί.

Σε κώμα

Η Εντεμπάλ τραυματίστηκε τόσο σοβαρά, που έφυγε με ελικόπτερο απ’τον τόπο του δυστυχήματος και πέρασε τις επόμενες οκτώ εβδομάδες σε κώμα στην εντατική. Είχε μόνο δύο σπασμένα κόκαλα, αλλά είχε υποστεί σοβαρές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Οι γιατροί δεν είπαν ποτέ στους γονείς της “θα επιζήσει”. Η απάντηση πάντα ήταν “μπορεί να επιζήσει”.
Κι όταν τελικώς η 23χρονη τότε Εντεμπάλ συνήλθε απ’το κώμα, γρήγορα διαπιστώθηκε πως στην ουσία είχε χάσει τη ζωή της. Δεν πέθανε, αλλά δεν θα ζούσε ποτέ ξανά την παλιά της ζωή. Θα συνέχιζε μια νέα, ομιχλώδη ζωή.

Χωρίς μνήμη

Το τροχαίο προκάλεσε απώλεια μνήμης στην Εντεμπάλ. Όταν συνήλθε δεν θυμόταν τίποτα. Όχι μόνο το τροχαίο, αλλά οτιδήποτε απ’τη ζωή της πριν απ’αυτό. “Έκανα θεραπεία για πάρα πολύ καιρό. Είχα χάσει τελείως τη μνήμη μου. Δεν μπορούσα καν να προσανατολιστώ στο Μόναχο, παρότι είχε μεγαλώσει εκεί. Οι γονείς μου με συνόδευαν παντού”.
Σταδιακά ανακτούσε πράγματα απ’τον παρελθόν της, για το ποια ήταν πριν την 7η Ιουνίου 1993. Πέρασαν όμως 16 χρόνια χωρίς η Εντεμπάλ να αποκτήσει την πλήρη συναίσθηση του εαυτού της, μέχρι να τον βρει το 2009 όπως δήλωσε σε συνέντευξή της πριν τρία χρόνια.

“Να σταματήσω να ονειρεύομαι”

“Οι γιατροί είπαν πως μετά από 6-8 χρόνια το μυαλό μου θα γίνει όπως ήταν πριν, αλλά δεν έγινε. Και τα έχω παρατήσει. Υποθέτω πως μπορώ να είμαι χαρούμενη που επέζησα και μπορώ να περπατάω και να μιλάω”. Όλα αυτά τα χρόνια, η Εντεμπάλ θα μπορούσε να αυτοκτονήσει, αν οι γιατροί δεν είχαν συστήσει να βρίσκεται υπό διαρκή παρακολούθηση στο διαμέρισμά των γονιών της στο 17ο όροφο.
“Δεν θα πηδούσα για να σκοτωθώ, δεν ήθελα να αυτοκτονήσω. Απλά ήθελα να ξυπνήσω, γιατί ονειρευόμουν. Σκεφτόμουν πως αν πηδούσα, θα σταματούσα να ονειρεύομαι”. Έτσι περιγράφει η Εντεμπάλ την τότε κατάστασή της. Σαν να ζεις σ’ένα όνειρο, προφανώς κακό και ενοχλητικό.

“Απολύεσαι”

Δεν υπάρχει κανόνας για τι θυμάται η Εντεμπάλ και για το πότε παρουσιάζει τις απώλειες μνήμης. Η ίδια προσπάθησε για χρόνια να εκπαιδεύσει το μυαλό της στο να αποκτήσει ένα σύστημα απομνημόνευσης, αλλά μάταια. Θυμάται διάσπαρτα πράγματα και γεγονότα, αλλά ξεχνάει τα πιο σημαντικά. Μοιραία δεν κατάφερε να στεριώσει σε καμία δουλειά, από τότε που αποφάσισε να εργαστεί, να ζήσει κανονικά.
“Βρίσκω δουλειά, αλλά με απολύουν, επειδή δεν θυμάμαι τηλεφωνικές συνομιλίες, με ποιον μίλησα, για ποιον άφησε μήνυμα.” Επέστρεψε στην Τουρκία, στην Κωνσταντινούπουλη και δεν ήθελε να εγκαταλείψει. “Δεν τα παρατάω, γιατί θέλω να δουλέψω”, έλεγε στην ίδια συνέντευξη το 2011.

“Είναι πολύ άδικο”

Για τον Ντράζεν η Εντεμπάλ είπε πως δεν ξέρει αν θα ήταν καλύτερα αν είχε ζήσει εκείνη την ημέρα. “Αν δείτε το αμάξι, καταλαβαίνετε πως δεν θα μπορούσε να παίξει μπάσκετ μετά απ’αυτό και δεν ξέρω αν θα μπορούσε να ζήσει χωρίς το μπάσκετ”. Σκέψεις που μάλλον δείχνουν πως σκέφτεται το ίδιο για τον εαυτό της.
“Είμαι εκνευρισμένη, γιατί είναι πολύ άδικο. Δεν οδηγούσα το αμάξι και πρέπει να υποφέρω όλα αυτά. Ήμουν διεθνής παίκτρια του μπάσκετ, έβγαζα καλά λεφτά. Είναι κρίμα. Ο Ντράζεν και εγώ ήμασταν πολύ, πολύ νέοι. Όλα θα μπορούσα να ήταν διαφορετικά”.

Σβήστηκε απ’τη μνήμη

Η Κλάρα Σαλάντζι (πλέον Κλάρα Μπίρχοφ) δεν έχει μιλήσει ποτέ για εκείνο το τροχαίο. Η φίλη της, Χιλάλ, θυμάται αμυδρά πως η Κλάρα την είχε επισκεφτεί στο νοσοκομείο και οι δυο τους είχαν πιει καφέ αρκετές φορές μετά την έξοδο της απ’αυτό. Η Εντεμπάλ δεν θυμάται τίποτα απ’τις συνομιλίες τους, ούτε αν συζήτησαν για το τροχαίο. “Εξαφανίστηκε, παντρεύτηκε, δεν την έχω δει για πάρα πολύ καιρό”.

  Η μνήμη της Εντεμπάλ σβήνει και κρατάει πράγματα χωρίς η ίδια να μπορεί να το ελέγξει. Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που ο κόσμος δεν κράτησε ποτέ στη μνήμη του την ίδια. Ακόμα και την ημέρα του ατυχήματος, η αστυνομία έκανε λάθος και τα ρεπορτάζ έλεγαν πως η τρίτη επιβάτης του αυτοκινήτου ήταν η “Χιλάλ Χιν, ετών 53, κάτοικος Μονάχου”. Όλοι θρηνούσαν για τον άδικο χαμό του Ντράζεν. Όλοι ξέχασαν να ρωτήσουν τι απέγινε η γυναίκα στο πίσω κάθισμα.

 

 πηγη:www.contra.gr

Σεισμός ταρακούνησε τις Σποράδες

Σύμφωνα με το Ευρωμεσογειακό Σεισμολογικό Κέντρο, η σεισμική δόνηση έγινε στις 15:21 μετά το μεσημέρι.

Η δόνηση ήταν μεγέθους 4,4 βαθμών της κλίμακας ρίχτερ και το επίκεντρο του σεισμού ήταν 5 χιλιόμετρα από τη Σκόπελο, 75 χιλιόμετρα από το Βόλο και 130 χιλιόμετρα από την Αθήνα, η οποία "ένιωσε" τη δόνηση.

Το εστιακό βάθος, ήταν 2 χιλιόμετρα σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία του Ευρωμεσογειακού Σεισμολογικού Κέντρου.

πηγη:www.newsit.gr

Η Σελήνη δημιουργήθηκε ύστερα από τεράστια σύγκρουση ενός άλλου σώματος με τη Γη

Η Γη συγκρούστηκε με την «Θεία» και... γέννησε την Σελήνη. Η νέα θεωρία για την δημιουργία του φεγγαριού 

 

Μία νέα γεωχημική ανάλυση από γερμανούς επιστήμονες των δειγμάτων επιφανειακών σεληνιακών πετρωμάτων, που έφεραν πριν από δεκαετίες από το φεγγάρι οι αστροναύτες των διαδοχικών αποστολών «Απόλλων» της NASA (1969-1972), φαίνεται να επιβεβαιώνει τη θεωρία για τον βίαιο «τοκετό» του δορυφόρου μας, από την πρόσκρουση ενός μεγάλου ουράνιου σώματος, της λεγόμενης «Θείας», πάνω στη Γη. Όμως, δεν έχουν όλοι οι επιστήμονες πειστεί ακόμη για το πώς δημιουργήθηκε το φεγγάρι.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Γκέτινγκεν, με επικεφαλής τον Ντάνιελ Χέρβαρτς, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science", σύμφωνα με το BBC και το πρακτορείο Ρόιτερς, ανέπτυξαν μία νέα τεχνική ανάλυσης και βρήκαν μια σειρά από αχνά αλλά διακριτά χημικά «δαχτυλικά αποτυπώματα», τα οποία παραπέμπουν σε ένα ξένο σώμα μεγάλο σαν τον Αρη, που έπεσε στον πλανήτη μας πριν περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Η κατακλυσμική πρόσκρουση εκτόξευσε στο διάστημα τμήματα τόσο από τη Γη όσο και από την «Θεία» (αυτό ήταν το όνομα της μητέρας της Σελήνης στην ελληνική μυθολογία), τα οποία με το πέρασμα του χρόνου αποτέλεσαν το φεγγάρι.

Μέχρι σήμερα το κρίσιμο σημείο για να θεωρηθεί επιστημονικά αξιόπιστη αυτή η -κυρίαρχη από τη δεκαετία του ΄80- θεωρία της πρόσκρουσης, η οποία φαίνεται αξιόπιστη στις προσομοιώσεις σε υπολογιστή, ήταν να επιβεβαιωθεί ότι όντως τα σεληνιακά πετρώματα διαφέρουν από τα γήινα, ακριβώς επειδή περιέχουν και απομεινάρια της δεύτερης «μητέρας» τους, της «Θείας» - κάτι που ως τώρα δεν είχε βρεθεί. Αυτό όμως φαίνεται να διαπίστωσαν για πρώτη φορά οι γερμανοί επιστήμονες, οι οποίοι ανακάλυψαν μικρές αλλά όχι ασήμαντες διαφορές στις αναλογίες των ισοτόπων του οξυγόνου μεταξύ των πετρωμάτων της Σελήνης και της Γης. Κατά μέσο όρο, οι διαφορές είναι της τάξης των 12 μερών ανά εκατομμύριο.

«Αυτή η ανακάλυψη ενισχύει το σενάριο της γιγάντιας πρόσκρουσης. Είναι σαφώς η πιο πιθανή διαδικασία σχηματισμού του φεγγαριού. Έως τώρα υπήρχε μία μακρόχρονη διαμάχη, επειδή δεν είχαμε βρει ισοτοπικές διαφορές ανάμεσα στη Γη και τη Σελήνη», δήλωσε ο γεωχημικός Αντρέας Πακ.

«Ο επόμενος στόχος είναι να βρούμε ακριβώς πόσο υλικό της Θείας υπάρχει στο φεγγάρι», δήλωσε ο Χέρβαρτς. Προηγούμενες εκτιμήσεις ανέβαζαν το «μερίδιο» της Θείας στη Σελήνη περίπου στο 70%, αλλά οι προκαταρκτικοί υπολογισμοί των γερμανών επιστημόνων δείχνουν μια πιο ισομερή κατανομή, ίσως 50%-50% μεταξύ Γης και Θείας.

Αλλοι επιστήμονες πάντως, εμφανίζονται πιο επιφυλακτικοί, μην αποκλείοντας ότι οι χημικές διαφορές στα ισότοπα έχουν και άλλη εξήγηση, όπως την εκ των υστέρων απορρόφηση υλικών, μετά τον σχηματισμό του φεγγαριού.

Ο καθηγητής Αλεξ Χαλιντέι του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης δήλωσε πως θα περίμενε κανείς μια πολύ μεγαλύτερη διαφορά στα ισότοπα Γης-Σελήνης, αν όντως η Θεία είχε βάλει το «χεράκι» της. Όπως είπε, οι μελέτες των μετεωριτών, οι οποίοι έχουν βρεθεί στη Γη και προέρχονται από τον Αρη, καθώς και από πιο μακρινές περιοχές του διαστήματος, δείχνουν μια πολύ μεγαλύτερη χημική απόκλιση στα ισότοπα του οξυγόνου τους σε σχέση με αυτά της Γης. Συνεπώς, πρόσθεσε, αποτελεί πρόβλημα η οριακή διαφορά στα ισότοπα μεταξύ Γης και Θείας.

Μία ριζοσπαστική εναλλακτική θεωρία από τον ολλανδό καθηγητή Ρομπ ντε Μέιγερ του Πανεπιστημίου του Γκρόνινγκεν είναι ότι δεν υπήρξε καμία Θεία ούτε πρόσκρουση, αλλά η Σελήνη δημιουργήθηκε από τα ίδια τα σπλάχνα της Γης, όταν μια φυσική πυρηνική έκρηξη λόγω συσσώρευσης πυρηνικών υλικών στο εσωτερικό του πλανήτη μας, σε βάθος σχεδόν τριών χιλιομέτρων, τίναξε στο διάστημα μεγάλα τμήματα του φλοιού και του μανδύα της Γης, τα οποία σταδιακά σχημάτισαν τον δορυφόρο μας.

Σχολιάζοντας τη νέα γερμανική μελέτη, ο Ολλανδός επιστήμονας επέμεινε στην ορθότητα της δικής του άποψης, λέγοντας πως η διαφορά των ισοτόπων είναι πολύ μικρή και πώς για να δοθεί πιο αξιόπιστη απάντηση στο αίνιγμα, «πρέπει να στείλουμε αποστολές στη Σελήνη και να ψάξουμε κάτω από τη σεληνιακή επιφάνεια για πετρώματα, που δεν θα έχουν μολυνθεί από προσκρούσεις μετεωριτών και από τον ηλιακό άνεμο».

Η Σελήνη είναι κατά κάποιο τρόπο μοναδική στο ηλιακό μας σύστημα, όπου συνολικά υπάρχουν πάνω από 150 φεγγάρια γύρω από άλλους πλανήτες, όμως είναι αμφίβολο αν κάποιο από αυτά δημιουργήθηκε τόσο βίαια όσο ο δικός μας δορυφόρος. Σχεδόν όλα πιστεύεται ότι είτε δορυφοροποιήθηκαν λόγω της βαρυτικής έλξης ενός μεγάλου πλανήτη, είτε δημιουργήθηκαν παράλληλα με αυτόν.


Πηγή:ΑΠΕ-ΜΠΕ