Όταν τον ρώτησαν: «Είχε βροχή, τί λάστιχα χρησιμοποιήσατε;», ο Γιούχα Κάνκουνεν απάντησε: «Μαύρα στρογγυλά Πιρέλι»!
Ο Φινλανδός, 4 φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής Ράλι, Γιούχα Κάνκουνεν έχει καταγραφεί ως “τεράστια μορφή” του χώρου, ακριβώς για τους λόγους που αποτυπώνονται σε αυτό το σύντομο βίντεο: από τη μία το εξαιρετικό του στυλ οδήγησης (θεαματικό αλλά ταυτόχρονα και γρήγορο στα χρονόμετρα, κάτι διόλου αυτονόητο) και από την άλλη το γνήσιο φινλανδικό λιγομίλητο και φλεγματικό στυλ στις δηλώσεις του έξω από το αυτοκίνητο.
Ο Κάνκουνεν έχει οδηγήσει για όλες τις μεγάλες ομάδες κατά τη διάρκεια της καριέρας του: Toyota, Peugeot, Lancia, Subaru, Ford και τα 4 Παγκόσμια Πρωταθλήματα που έχει κατακτήσει, έχουν μια παραπάνω αξία πέρα από τα νούμερα, δεδομένου ότι οι επιτυχίες του ήλθαν σε εποχές με τα δύσκολα αυτοκίνητα του group B, με πολύ έντονο συναγωνισμό, αλλά και με τη μετέπειτα επιτυχημένη προσαρμογή στο group Α.
Ήταν άπιαστος στους χωμάτινους αγώνες, με βασικό του χαρακτηριστικό την σταθερότητα, ακόμα και υπό μεγάλη πίεση. Κάποιοι οδηγοί είναι πολύ γρήγοροι σε ιδανικές συνθήκες, όμως μόλις πιεστούν από τον ανταγωνισμό ή από τις δύσκολες καιρικές συνθήκες, είναι επιρρεπείς στο λάθος-όχι ο Κάνκουνεν! Όσο κι αν τον πίεζες, όσο κι αν δυσκόλευαν οι συνθήκες, αυτός συνέχιζε να οδηγεί με το δικό του ιδιαίτερο αλλά αλάνθαστο στυλ.
Η οδήγησή του ήταν “σκανδιναβική”, αφού αισθανόταν πολύ άνετα σε συνθήκες μειωμένης πρόσφυσης: γλιστρούσε με τέλειο έλεγχο, χωρίς όμως να χάνει χρόνο σε χρονοβόρα “παντιλίκια”. Το incar από το Φινλανδικό Ράλι του 1999 (αρχίζει από το 1:34 και μετά) είναι χαρακτηριστικό του οδηγικού του στυλ, ενώ η σιγουριά των κινήσεών του το κάνει να μοιάζει εύκολο… Ας μην ξεχνάμε όμως ότι το Σουμπαρού Ιμπρέζα κινείται με τριψήφια χιλιόμετρα σε γλιστερή λάσπη με τα δέντρα να παραμονεύουν σε κάθε σφάλμα.
Ο Κάνκουνεν δεν περιμένει το γλίστρημα για να το διορθώσει, αλλά προκαλεί ο ίδιος μια μικρή εκτροπή πριν τη στροφή, έτσι ώστε το αυτοκίνητο να πάρει από πριν τη στάση και τη θέση που θέλει. Έτσι, με το αυτοκίνητο ήδη σε στάση ελαφριάς υπερστροφής αλλά με τους τροχούς να σημαδεύουν ευθεία, μπορεί να πατήσει πιό νωρίς τέρμα γκάζι, χρησιμοποιώντας την ώθηση από τους τέσσερις κινητήριους τροχούς για να “κρατήσει” το αυτοκίνητο μέσα στη στροφή.
Είναι ακριβώς ο τρόπος που οδηγούνται τα τετρακίνητα αγωνιστικά στους αγώνες σε πάγο, εκεί που η πλευρική πρόσφυση είναι ελάχιστη και πρέπει να γυρίσεις το αυτοκίνητο σε μεγάλες γωνίες και να χρησιμοποιήσεις τη δύναμη των τεσσάρων κινητήριων τροχών για να κρατηθείς μέσα στον δρόμο. Ο Κάνκουνεν χρησιμοποιεί το ίδιο στυλ στη λασπωμένη επιφάνεια, έχοντας όμως τη μαγική αίσθηση να “γυρίζει” το αυτοκίνητο όσο χρειάζεται και όχι παραπάνω (γιατί αν το παρακάνεις στις γωνίες ολίσθησης, θα είσαι μεν πιό ασφαλής, όμως πιό αργός στα χρονόμετρα).
Η καταπληκτική ατάκα έρχεται στο τέλος, όταν ο δημοσιογράφος έρχεται να του πάρει δηλώσεις στο τέλος ενός αγώνα όπου ο Κάνκουνεν έχει καταφέρει να κερδίσει με “όλους μέσα”: Μπερνς, Σαινθ, Μακρέι, Οριόλ, Μάκινεν, Γκρόνχολμ, Ντελεκούρ, Σόλμπεργκ… Ατσαλάκωτος, ήρεμος, αν να μη συνέβη τίποτα, ένα ελάχιστο χαμόγελο στα συγχαρητήρια για τη νίκη του και η επική απάντηση στην ερώτηση “Είχε βροχή, τί λάστιχα χρησιμοποιήσατε;” -“Μαύρα στρογγυλά Pirelli”!
Απαραίτητη σημείωση: από κάποιον νεαρό άγνωστο οδηγό, αυτή η ατάκα θα μπορούσε να θεωρηθεί “εξυπνακισμός” ή έλλειψη σεβασμού στην ερώτηση του δημοσιογράφου, όμως για τον τεράστιο Κάνκουνεν δεν είναι τίποτα παραπάνω από την πραγματική αποτύπωση του χαρακτήρα του: σε ελεύθερη μετάφραση, “αυτές είναι οι συνθήκες, αυτά είναι τα δεδομένα, κάνουμε πάντα το καλύτερο δυνατόν χωρίς πολλά λόγια, γκρίνιες και αναλύσεις”. Τεράστιος!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου