Σκάνδαλα σε κοινή θέα. Αυτή η μεγάλη σύγχρονη πληγή. Οτιδήποτε κι αν ακούσουμε, διαβάσουμε ή διαπιστώσουμε, δυστυχώς, έχει πάψει προ πολλού να μας εκπλήσσει. Το δόγμα του σοκ στην πλήρη καθημερινή εφαρμογή του. Επιχειρείς να καταμετρήσεις τα ψέματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και χάνεσαι σαν μαθητής που αντικρίζει για πρώτη φορά έναν πολύχρωμο άβακα στο νηπιαγωγείο. Σαν να έχεις απέναντί σου μια συμμορία από διάφορους Πινόκιο που διαγκωνίζονται για το μεγαλύτερο ψέμα και τη μεγαλύτερη… μύτη!
Πιο πρόσφατο παράδειγμα, το σκάνδαλο με την απόπειρα πώλησης πυρομαχικών του ελληνικού στρατού στη Σαουδική Αραβία. Μια συμφωνία που υπό συνθήκες διαύγειας κι αν γινόταν με τη συμφωνία μεταξύ δύο κρατών, θα μπορούσε να είναι επωφελής για το ελληνικό δημόσιο. Ωστόσο, εδώ έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους που αποδεδειγμένα έχουν μαλώσει με την αλήθεια και τη διαφάνεια, με αποτέλεσμα η όλη ιστορία να αφήνει σκιές και υποψίες για σωρεία πράξεων που στρέφονται ενάντια στα συμφέροντα του ελληνικού δημοσίου.
Από το «εδώ μεσάζοντες δεν μπαίνουν» του Πάνου Καμμένου, στον λαβύρινθο των συμφωνιών με τον Βασίλη Παπαδόπουλο, τον κουμπάρο και άλλοτε έμπιστο εν Ελλάδι συνεργάτη του Ιβάν Σαββίδη, ο οποίος τα τελευταία χρόνια βρίσκεται πολύ κοντά στον υπουργό Εθνικής Άμυνας.
Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ –και δη την ποδοσφαιρική– δεν είναι η πρώτη φορά που ακούνε για τον Βασίλη Παπαδόπουλο. Το 2006, όταν ο Ιβάν Σαββίδης έκανε την πρώτη απόπειρα να αγοράσει τον ΠΑΟΚ, ο Β. Παπαδόπουλος εμφανιζόταν ως εκπρόσωπός του στις τότε διαπραγματεύσεις. Η οικογενειακή τους σχέση, όμως, ξεκινά από πολύ παλιότερα.
Οι οικογενειακές δουλειές
Η ιστορία της οικογένειας Παπαδόπουλου ξεκινά αρκετές δεκαετίες πίσω, στο μακρινό Ροστόφ και την καπνοβιομηχανία Ντανσκόι Ταμπάκ. Ο Ηλίας Παπαδόπουλος ήταν διαχειριστής του εργοστασίου και μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης φέρεται να αποτέλεσε τον άνθρωπο-κλειδί για να περάσει το εργοστάσιο –με τους «τρόπους» που γίνονταν κατά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ αυτές οι αγοραπωλησίες– στον τότε συνάδελφό του και υποδιευθυντή του καπνεργοστασίου Ιβάν Σαββίδη.
Οι δύο άντρες είχαν αρκετά φιλικές σχέσεις, τις οποίες διατήρησαν και τα αμέσως επόμενα χρόνια, όταν ο Ηλίας επαναπατρίστηκε στην Ελλάδα, όπου ασχολήθηκε και πάλι με το αντικείμενο που γνώριζε πολύ καλά, τα καπνά. Επενδύοντας στις εξαιρετικές σχέσεις του με την πρώην Σοβιετική Ένωση, κατόρθωσε να τις αξιοποιήσει και εμπορικά. Ίσως βέβαια να μην ήταν μόνο το… εμπορικό δαιμόνιο, αφού το όνομα του Η. Παπαδόπουλου συμπεριλαμβάνεται στα ονόματα επιχειρηματιών που έκαναν μπίζνες στην Ελλάδα με κεφάλαια προερχόμενα απευθείας από την Ρωσία (αναφέρεται στο βιβλίο του Π. Αναστασιάδη «Χορεύοντας με τις αρκούδες»).
Σε κάθε περίπτωση η εταιρεία του Η. Παπαδόπουλου έκανε δουλειές με τη Ρωσία και τις υπόλοιπες χώρες που προέκυψαν από τη διάσπαση της ΕΣΣΔ. Από ένα σημείο και μετά, μάλιστα, τη διαχειριζόταν ο γιος του Δημήτρης και στην αγορά έλεγαν ότι ήταν υποψήφια να αγοράσει τη ΣΕΚΑΠ, προτού αυτή καταλήξει στον Ιβάν Σαββίδη, ο οποίος με δύο δεκαετίες καθυστέρηση αποφάσισε κι αυτός να επιστρέψει στα πατρογονικά του εδάφη.
Ο έτερος γιος του Ηλία Παπαδόπουλου, ο Βασίλης, βρήκε διαφορετικό πεδίο επιχειρηματικής δράσης με το εργοστάσιο Olympic Industries S.A. που εδρεύει στο Κιλκίς και από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 εμπορεύεται πάσης φύσεως πυρομαχικά. Όπως και η εταιρεία καπνού, έτσι και αυτή εκμεταλλεύτηκε τις σχέσεις του πατρός Παπαδόπουλου με τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ στις οποίες δραστηριοποιήθηκε εξοπλιστικά.
Η ίδρυση της Ολυμπιακής Όπλων -στη συνέχεια Ολυμπιακή Βιομηχανία (Olympic Industries S.A.)- έγινε την περίοδο του εμφυλίου στη Γιουγκοσλαβία. Υπάρχουν πληροφορίες ότι ο εξοπλισμός της εταιρείας ήταν για παραγωγή πολεμικών φυσιγγίων μικρού διαμετρήματος και προήλθε από μεγάλη βιομηχανία της Σερβίας. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Παπαδόπουλος δεν ήταν «συνεπής» με τις υποχρεώσεις του προς τους Σέρβους. Και ότι οι Σέρβοι που έκλεισαν τη συμφωνία με τον Παπαδόπουλο αντιμετώπισαν και νόμιμες συνέπειες για αυτό.
Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 προσπάθησε να υπογράψει συμβάσεις με τα υπουργεία Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας και της Κύπρου, χωρίς επιτυχία, παρά μόνο για μικρές προμήθειες σφαιρών 9 χιλ. για την Ελληνική Αστυνομία, οι οποίες όμως είχαν ποιοτικά προβλήματα. Εξαιτίας αυτών των προβλημάτων, μάλιστα, αφαιρέθηκε η άδεια παραγωγής σφαιρών στην Ολυμπιακή Bιομηχανία.
Έτσι ο Βασίλης Παπαδόπουλος αφοσιώθηκε στην εμπορία και μεταπώληση οπλικών συστημάτων και πυρομαχικών, δραστηριοποιούμενος κυρίως σε περιοχές της Ανατολικής Ευρώπης. Όμως και εκεί, στα Σκόπια και κυρίως στην Ουκρανία φαίνεται ότι προκάλεσε, αλλά και αντιμετώπισε, διάφορα προβλήματα.
Με τις ελληνικές κρατικές πολεμικές βιομηχανίες επεδίωκε σταθερά να παίξει τον ρόλο του μεταπράτη σε διάφορες εξαγωγικές προσπάθειες. Είχε την ικανότητα να πείθει ότι μπορεί να διεκπεραιώσει εξαγωγικές επιδιώξεις ελληνικών εταιρειών, ενώ πολλές φορές εμφανίστηκε ως αντιπρόσωπος ξένων εταιρειών πείθοντας ότι έχει άκρες στην Ελλάδα. Έτσι έπαιζε τον ρόλο του μεσάζοντα, του αντιπροσώπου ή του πληρεξούσιου κτλ. Αλήθεια, ποια η ουσιώδης διαφορά στις λέξεις; Σε κάθε περίπτωση, έχει αμοιβή την οποία μπορεί να μοιράζει… ειδικά αν είναι ο φορέας της πίστωσης, κάτι που δεν έχει αναδειχθεί μέχρι στιγμής στην υπόθεση της Σαουδικής Αραβίας.
Το 2006, πάντως, βρέθηκε να παραπέμπεται σε δίκη με την κατηγορία της κατοχής λαθρεμπορευμάτων για υπόθεση εισαγωγής στην Ελλάδα μηχανολογικού εξοπλισμού για την παραγωγή όπλων και πυρομαχικών που έγινε το 1996. Τότε ο Β.Παπαδόπουλος, που εκπροσωπούσε ήδη τον Ι. Σαββίδη στις διαπραγματεύσεις για την αγορά του ΠΑΟΚ, έλεγε ότι θεωρεί πως γίνεται ένα είδος σαμποτάζ στην προσπάθεια του Ιβάν Σαββίδη να αναλάβει τις τύχες του ΠΑΟΚ: «κάποιοι προσπαθούν να σπιλώσουν το όνομά του και ταυτόχρονα στο σπίλωμα του δικού μου προσώπου σπιλώνεται και το όνομα του αγοραστή».
Την περίοδο 2015-2016, ο Παπαδόπουλος επέστρεψε με πολύ συχνή παρουσία στο Υπουργείο Άμυνας της Ελλάδας και στις κρατικές βιομηχανίες. Στη μέση διαδικασίας διαγωνισμού που είχε κηρύξει η Κένυα, ο Παπαδόπουλος έπεισε τη διοίκηση κρατικής βιομηχανίας της Κένυας να τον ορίσει εκπρόσωπό της για να κλείσει η δουλειά. Παράλληλα, παρουσιαζόταν ως εκπρόσωπος και άλλων ξένων εταιρειών.
Χαρακτηριστική είναι η σχέση που προκύπτει με τον όμιλο «Ordtech Military Industries», που δραστηριοποιείται στον ίδιο τομέα και, σύμφωνα με το Bloomberg, εδρεύει στην Ελλάδα, μολονότι η μητρική εταιρεία δηλώνει ως έδρα την Κύπρο. Ακόμη μια θυγατρική του ίδιου ομίλου είναι και η ΟΜΙ Aeronautics, που παράγει μη επανδρωμένα αεροσκάφη και έχει την ίδια έδρα με τις υπόλοιπες εταιρείες του Παπαδόπουλου στο Κιλκίς…
Το «τρίγωνο» Παπαδόπουλος – Καμμένος – Σαββίδης
Ο ισχυρός άντρας του ΠΑΟΚ είχε επιχειρήσει και νωρίτερα, το 2006, να κάνει το άλμα από τη Ρωσία στην Ελλάδα, επιλέγοντας και πάλι τον ΠΑΟΚ ως όχημα, καθώς εκείνη την εποχή τα οικονομικά προβλήματα του Δικέφαλου του Βορρά τον έφερναν ένα βήμα πριν από την καταστροφή.
Ο Ιβάν Σαββίδης έχοντας εξαιρετικές σχέσεις με τον Βασίλη Παπαδόπουλο –οι οποίοι συνδέονται και με κουμπαριά καθώς είχε βαφτίσει τον γιο του– φέρεται να συναινεί στις παροτρύνσεις του φίλου του για να επενδύσει στον ΠΑΟΚ.
Ο Βασίλης Παπαδόπουλος δεν εμφανίζεται απλώς δίπλα στον Σαββίδη τις ημέρες κατά τις οποίες γίνονται οι διαπραγματεύσεις, αλλά παρουσιάζεται και ως εκπρόσωπός του στην Ελλάδα το διάστημα που προηγείται της έλευσης του πόντιου επιχειρηματία στη Θεσσαλονίκη. Εποχή κατά την οποία ο έμπορος όπλων και πυρομαχικών αντιμετώπιζε κατηγορίες για λαθρεμπόριο, όπως είδαμε και παραπάνω.
Σε δηλώσεις του σε ραδιοφωνικό σταθμό της Θεσσαλονίκης ο Βασίλης Παπαδόπουλος υποστηρίζει χαρακτηριστικά ότι «η ευθύνη που μεταφέρεις προς έναν φίλο σου που θέλει να επενδύσει τόσο μεγάλα ποσά είναι μεγάλη. Δεν είναι κάτι απλό, πρέπει να είμαι προσεκτικός. Πρέπει να πάρει και αυτός κάποια στοιχεία, για να αποφασίσει», ενώ παράλληλα προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τη δημοσιότητα και προς δικό του όφελος.
Η «δουλειά» την οποία επιχείρησε να τρέξει τότε ο Βασίλης Παπαδόπουλος δεν προχώρησε και αρκετοί υποστηρίζουν ότι ο Σαββίδης, που δεν αρέσκεται σε επιχειρηματικές «κατραπακιές», του το χρέωσε και για ένα διάστημα οι σχέσεις των φίλων και κουμπάρων άρχισαν να παγώνουν.
Ο Σαββίδης κατάφερε, με μια εξαετία καθυστέρηση, να αποκτήσει τελικά τον ΠΑΟΚ και να βάλει στις ράγες το σχέδιο επαναπατρισμού του ίδιου και της οικογένειάς του. Παράλληλα βρίσκει στο πρόσωπο του Πάνου Καμμένου έναν πολιτικό εξουσίας με τον οποίο αναπτύσσει ιδιαίτερα φιλικές σχέσεις και μάλιστα αρκετά πριν τις εκλογές του 2015. Χαρακτηριστική ήταν η συνάντηση των Σαββίδη και Μελισσανίδη με τον Π. Καμμένο τον Δεκαπενταύγουστο του 2014 στην Παναγία Σουμελά.
Ο Π. Καμμένος αργότερα έγινε υπουργός Εθνικής Άμυνας και φαίνεται ότι οι αγαστές σχέσεις ήταν απαραίτητες αφού ο ΠΑΟΚ θέλει να εκμεταλλευτεί τον περιβάλλοντα χώρο του γηπέδου της Τούμπας, που ανήκει στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και τον οποίο απαιτείται να ενοικιάσει για αρκετά χρόνια ο Σαββίδης αν θέλει να προχωρήσει στην κατασκευή νέου γηπέδου. Ωστόσο αποδεικνύεται ότι οι σχέσεις τους ήταν και είναι πολύ πιο βαθιές. Άλλωστε στον επίσημο φάκελο που είχε καταθέσει ο Ιβάν για τον πρώτο διαγωνισμό τηλεοπτικών αδειών –δεδομένου ότι ο πόντιος επιχειρηματίας δεν είχε αναπτύξει ακόμη το απαραίτητο στελεχιακό δυναμικό στο κομμάτι των μίντια– είχε παρουσιάσει ούτε λίγο ούτε πολύ επτά διευθυντικά στελέχη που προέρχονταν όλα από το κόμμα των ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου.
Μπορεί οι σχέσεις των κουμπάρων Σαββίδη και Παπαδόπουλου σήμερα να μην είναι οι καλύτερες, όμως αυτό δεν αναιρεί την τριγωνική… σύμπτωση. Ο Σαββίδης μπορεί να έχασε (;) τον Βασίλη Παπαδόπουλο, αλλά βρήκε τον Πάνο Καμμένο. Από την άλλη, ο Καμμένος βρήκε τον Παπαδόπουλο. Μικρός που είναι ο κόσμος… Και κάπου εδώ θυμηθήκαμε έναν από τους σημαντικότερους ρώσους συγγραφείς, τον Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ, ο οποίος στο βιβλίο του Γέλιο στο σκοτάδι, αναφερόμενος στις συμπτώσεις της ζωής, γράφει: «Κάποτε ένας άντρας έχασε ένα διαμαντένιο μανικετόκουμπο που έπεσε στην καταγάλανη θάλασσα και ακριβώς είκοσι χρόνια αργότερα, μια Παρασκευή, έτρωγε ένα μεγάλο ψάρι. Αλλά δεν υπήρχε μέσα το διαμάντι. Αυτό μου αρέσει με τις συμπτώσεις»…
Πηγή:http://to10.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου