Ο Γιαννάκης περιέγραψε όλο το συμβάν που τον οδήγησε στη ρήξη του με τον Γκάλη: «Θυμάμαι να τον ρωτάω ''τι ήθελες ρε;''»

 

Ο Παναγιώτης Γιαννάκης στο βιβλίο του «Τρωτός Άτρωτος» αποκάλυψε έπειτα από πάρα πολλά χρόνια γιατί συγκρούστηκε με τον Νίκο Γκάλη και το πώς «ράγισε» οριστικά η σχέση τους.

Ήταν καλοκαίρι του 1984, όταν ο Άρης ανακοίνωσε μια μεταγραφή που έμελλε να αλλάξει τα δεδομένα στο ελληνικό μπάσκετ. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης, ήταν πλέον κάτοικος Θεσσαλονίκης. Πλάι στον Νίκο Γκάλη συγκρότησε το καλύτερο δίδυμο γκαρντ εκείνης της εποχής, οδηγώντας τον Άρη σε μεγάλες στιγμές δόξας και διακρίσεις. Παρά την άψογη συνεργασία των δύο εντός του παρκέ, όλοι γνώριζαν πως υπήρχαν και κακές στιγμές μεταξύ τους. Μπορεί μέχρι σήμερα να μην μίλησαν ποτέ ανοιχτά... για τα μεταξύ τους ζητήματα, ο «Δράκος» όμως, φρόντισε να ρίξει φως στην υπόθεση σχεδόν 40 χρόνια αργότερα, μέσα από το βιβλίο του «Τρωτός Άτρωτος».

Μέσα από το βιβλίο, ο Γιαννάκης έδωσε στοιχεία για τον πολύ άγριο καβγάς του με τον Γκάλη στην αναμέτρηση του Άρη με τον Ηρακλή το 1986, που στοίχισε τελικά και τη σχέση τους. Ο ίδιος μίλησε για πρώτη φορά, με τέτοια ειλικρίνεια, για το σκηνικό αποκαλύπτοντας πως ουσιαστικά δεν ξεπεράστηκε ποτέ.

Όσα έγραψε ο Γιαννάκης:

«Η επικοινωνία μας βραχυκύκλωσε σ’ ένα παιχνίδι του Άρη με τον Ηρακλή στο Αλεξάνδρειο, στις αρχές της περιόδου 1986-1987. Σ’ ένα τάιμ άουτ μού ζήτησε τον λόγο για μια πάσα που δεν του έδωσα στον αιφνιδιασμό και την έδωσα σε άλλο συμπαίκτη μου, ο οποίος ήταν σε προνομιακή θέση για να πετύχει ένα εύκολο καλάθι. Η ουσία είναι ότι προκλήθηκε ένταση, ανταλλάξαμε κουβέντες, και λίγο έλειψε να πιαστούμε στα χέρια στα αποδυτήρια. Σκαλίζω τη μνήμη μου για να ανασύρω στιγμές που επέτρεψα να θαφτούν κάτω από τα ουσιώδη της ζωής».

Θυμάμαι να τον ρωτάω στα αποδυτήρια: «Τι ήθελες, ρε; Πες στον πρόεδρό σου να με πουλήσει». Με πίκραινε η υποψία πως ένιωθε ότι εκείνος ήταν ο Άρης και όλοι οι άλλοι απλώς τον πλαισιώναμε. Δεν ήταν ωραίο ούτε για μένα ούτε για τους συμπαίκτες μου. Σκέφτηκα πως ήταν αδικαιολόγητη η συμπεριφορά του στο τάιμ άουτ. Συνηθίζω να λέω ότι άφηνα στην άκρη κάθε πίκρα ή εκνευρισμό όταν έμπαινα στο παρκέ. Και αυτό γινόταν, πράγματι. Τα ξεχνούσα όλα, όπως και αυτά. Όμως δεν είμαι ρομπότ. Είμαι κανονικός άνθρωπος που πληγώνεται και επεξεργάζεται όσα τον ενοχλούν. Με απασχολούσαν αυτά τα θέματα, επειδή ήθελα η ομάδα να πηγαίνει μπροστά, να προοδεύει.

Για την παρέμβαση των συμπαικτών στο μεταξύ τους περιστατικό:

«Η στιγμή της παρέμβασής τους ήταν καταλυτική και είναι αυτή που θυμάμαι πιο καθαρά από εκείνο το περιστατικό. Ο Φιλίππου, ο Ρωμανίδης, ο Σούμποτιτς, όλοι παρεμβλήθηκαν σαν πυροσβέστες. Οδηγώντας και επιστρέφοντας στο σπίτι μου μετά το ματς, έσφιγγα τόσο δυνατά το τιμόνι, που την άλλη μέρα που το σκεφτόμουν, αναρωτήθηκα πώς δεν τράκαρα».

Για την σχέση τους μετά το περιστατικό:

«Η πληγή στην επικοινωνία μας άργησε να επουλωθεί. Με τον Νικ για μεγάλο διάστημα αποφεύγαμε να μιλήσουμε. Κάναμε μόνο προπόνηση και παίζαμε στους αγώνες. Μοιάζει οξύμωρο, δεδομένου ότι είχαμε καταφέρει να παίζουμε σε υψηλό επίπεδο, χωρίς να αλλάζουμε λέξη. Όμως, ο αθλητισμός είναι οι πράξεις και όχι τα λόγια».

«Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι ευθύνεται και ο δικός μου εγωισμός που δεν έπιασα τον Νικ να του πω: “Τι είναι αυτά που καθόμαστε και κάνουμε; Είναι δυνατόν να μαλώνουμε για μία πάσα;” Πάντα ελλοχεύει ο εγωισμός και δεν πρέπει να εγκαταλείπουμε την προσπάθειά μας να τον τιθασεύσουμε. Δεν είναι εύκολο να τον εξαλείψουμε και είναι ακόμα δυσκολότερο να τον χαλιναγωγήσουμε όσο είμαστε νέοι. Αλλά δεν ήταν θέμα εγωισμού».

Πηγή:www.sportal.gr

Ο Τζενάρο Γκατούζο ήπιε νερό καρύδας και η αντίδρασή του έγινε viral

 

Ο Τζενάρο Γκατούζο έχει αποδείξει ότι δεν φοβάται να εκφράσει τα συναισθήματα αλλά και τις σκέψεις του. Κάτι τέτοιο έγινε, όταν ο Ιταλός προπονητής ήπιε νερό καρύδας, από χορηγό της Χάιντουκ Σπλιτ.

Ο Τζενάρο Γκατούζο τα πάει περίφημα στον πάγκο της Χάιντουκ Σπλιτ. Μετά τη νίκη της ομάδας επί της Σλάβεν Μπελούπο με 2-0, ο Ιταλός τεχνικός θέλησε να πιει λίγο νερό αλλά για κακή του τύχη, αυτό ήταν νερό καρύδας.

Ο Ιταλός προπονητής έγινε viral, αφού δεν μπόρεσε να κρύψει το γεγονός, πως δεν του άρεσε αυτό που ήπιε, με το νερό -προφανώς- να είναι από εταιρία που είναι χορηγός της Χάιντουκ.

Τα σχόλια που έγιναν στο video ήταν αμέτρητα, με το “tastes like m@@@kia” να είναι από τα πιο ξεχωριστά και να μας θυμίζει το πέρασμά του από την Ελλάδα και μια ανάλογη ατάκα που είχε ξεστομίσει, πάνω στον εκνευρισμό του, ως προπονητής του ΟΦΗ.

Πηγή:www.newsit.gr

Cacio e Pepe: Πώς να φτιάξεις σε 20′ ένα ιταλικό εστιατορικό πιάτο

 

Το Cacio e pepe, ακούγεται πολύ φανταχτερό και πολύπλοκο πιάτο, από μενού ιταλικού εστιατορίου, όμως, είναι ένα υπέροχα, απολαυστικό πιάτο, με μια χούφτα απλά υλικά: μακριά ζυμαρικά, spaghetti ή bucatini, τυρί και πιπέρι.

Είναι ένα κλασικό, ντελικάτο πιάτο, με βελούδινη τυρένια και πιπεράτη σάλτσα, εύκολο στην προετοιμασία του και με πολλούς θαυμαστές. Μπορείτε να το φτιάξετε ένα βράδυ, που θα επιστρέψετε κουρασμένοι στο σπίτι από τη δουλειά, να το σερβίρετε σε ένα τετ-α-τετ ρομαντικό δείπνο, μαζί με μία πράσινη σαλάτα και φρυγανισμένο ψωμί, αλλά και ως συνοδευτικό σε ένα τραπέζι, δίπλα από ψητά κρέατα, ή λαχανικά.

Σε αυτή την εκδοχή, που θα σας δώσω, έχω ενισχύσει λίγο την πλούσια γεύση της σάλτσας, με ανάλατο βούτυρο που ροδίζει μέχρι να γίνει καστανό. Στη συνέχεια μπαίνει το φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι και τυρί Pecorino Romano. Και έτσι, έχουμε το πιο απολαυστικό δείπνο μέσα σε 20 λεπτά.

Η σάλτσα καστανού βουτύρου ή beurre noisette, είναι ένα είδος ζεστής σάλτσας με γεύση ξηρού καρπού, που χρησιμοποιείται στη Γαλλική κουζίνα. Μπορεί να συνοδεύσει πιάτα, όπως χειμωνιάτικα ψητά ή βραστά λαχανικά, ζυμαρικά, ψάρια, ομελέτες και κοτόπουλο. Χρησιμοποιείται ευρέως και σε παρασκευές της Γαλλικής ζαχαροπλαστικής. Η σάλτσα καφέ βουτύρου, θέλει προσοχή και παρακολούθηση, γιατί μπορεί, να γίνει, από τέλεια χρυσαφένια, καμένη, σε δευτερόλεπτα.

Πώς να φτιάξετε την πιο πλούσια Cacio e Pepe

Υλικά:

• 8 φλιτζάνια νερό

• 1 1/2 κουταλάκι του γλυκού θαλασσινό αλάτι

• 1 πακέτο μπουκατίνι ( μακριά ζυμαρικά με τρύπα στη μέση)

• 8 κοφτές κουταλιές της σούπας ανάλατο βούτυρο

• 1 κουταλιά της σούπας φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι, συν περισσότερο για το σερβίρισμα

• 2 φλυτζάνια φρεσκοτριμμένο και ψιλοτριμμένο τυρί Pecorino Romanο

Εκτέλεση:

Σε μια μεγάλη κατσαρόλα βάζουμε 8 φλιτζάνια νερό και το αλάτι, να βράσουν. Mπορεί να φαίνεται ότι δεν είναι αρκετό το νερό, αλλά είναι! Αφού μαγειρέψετε τα ζυμαρικά, το νερό θα συμπυκνωθεί με άμυλο, το οποίο θα χρησιμοποιήσουμε για να πήξει τη σάλτσα.
Βράζουμε τα ζυμαρικά να είναι al dente, ακολουθώντας τις οδηγίες της συσκευασίας. Κρατάμε 2 φλιτζάνια νερό από το βράσιμο των ζυμαρικών. Στη συνέχεια, στραγγίζουμε τα ζυμαρικά σε ένα σουρωτήρι και αφήνουμε στην άκρη.

Όσο βράζουν τα ζυμαρικά, λιώνουμε το βούτυρο σε ένα μεγάλο τηγάνι σε μέτρια φωτιά. Το βούτυρο θα γίνει αφρός από πάνω. Το ανακατεύουμε συνεχώς με μια μαρίζ (σπάτουλα σιλικόνης). Σε 2 έως 4 λεπτά, (ο χρόνος εξαρτάται από το πόσο ζεστό είναι το τηγάνι σας) θα δείτε να σχηματίζονται καφέ κομμάτια στον πάτο του τηγανιού και το βούτυρο να μυρίζει καβουρδισμένο καρύδι. Μειώστε τη φωτιά στο χαμηλό.

Αμέσως, ανακατεύουμε το μαύρο πιπέρι, στο καφέ βούτυρο και μαγειρεύουμε για 30 δευτερόλεπτα. Προσθέτουμε το 1 φλιτζάνι από το κρατημένο νερό των ζυμαρικών και ανακατεύουμε για περίπου 1 λεπτό. Προσθέτουμε το τριμμένο Pecorino Romano, 1/4 του φλιτζανιού κάθε φορά, ανακατεύοντας συνεχώς μέχρι να λιώσει το τυρί και η σάλτσα να φαίνεται λεία και κρεμώδης.

Προσθέτουμε τα βρασμένα ζυμαρικά στο φαρδύ τηγάνι και ανακατεύουμε από το κέντρο προς την άκρη, μέχρι να ενωθούν με τη σάλτσα. Εάν η σάλτσα δεν φαίνεται αρκετά υδαρής, προσθέτουμε περισσότερο νερό από το βράσιμο των ζυμαρικών, 1/4 φλιτζανιού τη φορά, μέχρι να γίνει η σάλτσα ρευστή και κρεμώδης.

Σερβίρετε με επιπλέον φρεσκο-αλεσμένο μαύρο πιπέρι και τηλεμεταφερθείτε στη Φοντάνα ντι Τρέβι.

Πηγή:www.newsit.gr