Aυτή η γυναίκα έπινε για 64 χρόνια μόνο cola. Δείτε πως είναι σήμερα

Η Τζάκι Πέιτζ έπινε τέσσερα κουτάκια cola ημερησίως για 64 χρόνια. Το παράξενο όμως δεν είναι αυτό, Όλα αυτά τα χρόνια δεν έχει πιει ούτε νερό, ούτε τσάι. Ο λόγος; Της άρεσε υπερβολικά το προσφιλές αναψυκτικό.

 Σύμφωνα με υπολογισμούς η Τζάκι, 77 ετών πλέον, έχει καταναλώσει συνολικά 93,440 κουτάκια cola, το οποίο μεταφράζεται σε 3.000.000 κύβους ζάχαρης.

 Την πρώτη φορά που δοκίμασε ήταν το 1954 σε ηλικία 13 ετών. Το νερό, το τσάι και ο καφές της φέρνουν αηδία. Στη ζωή της εκτός από cola, έχει δοκιμάσει μόνο λεμονάδα.

Φυσικά, είναι εντυπωσιακό ότι η γυναίκα χαίρει άκρας υγείας. Η τέσσερις φορές γιαγιά και οχτώ φορές προγιαγιά είναι σίγουρη ότι θα συνεχίσει τη ζωή της όντας καλλίγραμμη, υγιής και γεμάτη ενέργεια.

Διαψεύδει μάλιστα, ότι το διάσημο αναψυκτικό βλάπτει τα δόντια ή ότι περιέχει μεγάλες δόσης καφεΐνης.

Είναι τόσο εθισμένη, που τα παιδιά της είναι πάντα προμηθευμένοι με το αγαπημένο της αναψυκτικό.

Ωστόσο, οι διατροφολόγοι προειδοποιούν ότι η συγκεκριμένη συνήθεια προκαλεί παχυσαρκία, διαβήτη, καθώς και προβλήματα στο ήπαρ και στα δόντια. Αλλά, φυσικά, όλα εξαρτώνται από τον τρόπο ζωής του καθενός.

Κι εμείς με τη σειρά μας ας πιούμε μια cola στην υγειά της εθισμένης γιαγιάς (και προγιαγιάς).

*To κείμενο αρχικά δημοσιεύτηκε στη γερμανική έκδοση της HuffPost και αποδόθηκε στα ελληνικά

Γιατί το δηλητήριο του σκορπιού είναι το ακριβότερο υγρό στον κόσμο

Το δηλητήριο του σκορπιού δεν είναι μόνο επικίνδυνο, είναι και πανάκριβο.
Μάλιστα, η... θανατηφόρα τιμή του το καθιστά το πιο ακριβό υγρό στον κόσμο, καθώς τα 4 λίτρα δηλητηρίου από σκορπιό αξίζουν 39 εκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με το Business Insider.
Αλλά δεν είναι τόσο απλό να παραχθεί μια τόσο μεγάλη ποσότητα - θα πρέπει να αποσπάσει κανείς δηλητήριο από σκορπιό 2,64 εκατομμύρια φορές προκειμένου να «βγάλει» τέσσερα λίτρα.

Ωστόσο, κάποιος το προσπαθεί. Αυτός είναι ο ιδρυτής της Venomtech, Στιβ Τριμ, ένας από τους λίγους ανθρώπους που είναι αρκετά γενναίοι για να ασχοληθούν με αυτά τα ζώα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι μέσα σε αυτό το θανατηφόρο δηλητήριο υπάρχουν πραγματικά πολλοί χρήσιμα συστατικά που χρησιμοποιούνται σε πρωτοποριακά φάρμακα.

.Αυτό σημαίνει ότι η ζήτηση για αυτό το θαυματουργό δηλητήριο συνεχίζει να αυξάνεται. Έτσι, οι επιστήμονες προσπαθούν τώρα να βρουν τρόπους προκειμένου να έχουν μεγαλύτερες ποσότητες.

Όπως μια ομάδα από το Μαρόκο, που εφήυρε την πρώτη μηχανή «αρμέγματος» δηλητηρίου σκορπιού μέσω τηλεχειρισμού, που μπορεί με ασφάλεια να χρησιμοποιηθεί έως και σε τέσσερις σκορπιούς κάθε φορά.

Φυσικά δεν είναι εύκολο να πιάσει κανείς έναν σκορπιό, καθώς είναι τέσσερις φορές ταχύτερος από έναν άνθρωπο...

(Με πληροφορίες από business insider)

πηγή:www.huffingtonpost.gr

Σαντορίνη: Ανατροπή στα όσα ξέραμε για την έκρηξη του ηφαιστείου!

- Αρχαιολογική ανακάλυψη φέρνει τα πάνω - κάτω για την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης! - Τι αναφέρει η ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού - Τα νέα εντυπωσιακά ευρήματα

Σε μια ανακάλυψη που αλλάζει κατά πολύ τα όσα ξέραμε μέχρι τώρα για την έκρηξη του ηφαιστείου προχώρησαν οι αρχαιολόγοι στην Σαντορίνη.

Ξύλο ελιάς που βρέθηκε στις ανασκαφές οι οποίες συνεχίστηκαν και φέτος στον προϊστορικό οικισμό στη θέση «Κοίμηση Θηρασίας», που χρονολογείται στην Πρώιμη και Μέση Εποχή του Χαλκού, όταν η Θηρασία ήταν ακόμα ενωμένη με τη Θήρα, δίνει μια χρονολόγηση που μεταφέρει την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης μερικές δεκαετίες πιο μετά από ό,τι εκτιμούσαν οι υποστηρικτές της υψηλής χρονολόγησης!

Συγκεκριμένα, ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού ως προς τα φετινά αποτελέσματα των ερευνών που έγιναν στον οικισμό ο οποίος «καταλαμβάνει την κορυφή και τα ανώτερα πρανή επιβλητικού λόφου στο νότιο άκρο της σημερινής Θηρασίας, στο φρύδι της προεκρηξιακής καλδέρας», αναφέρει:

«Συμπαρασύρει» και την Μινωική έκρηξη

«Σημαντική επιτυχία της έρευνας στη Θηρασία είναι η ανεύρεση και χρονολόγηση ξύλου ελιάς από την τελευταία στρωματογραφική φάση πριν την έκρηξη. Η ραδιοχρονολόγηση και δενδροχρονολόγηση από τους R. Hodgins και Ch. Pearson (Πανεπιστήμιο Αριζόνας, Τucson) υποδεικνύει με την εφαρμογή μιας νέας καμπύλης βαθμονόμησης την απόλυτη χρονολόγηση του ξύλου της Θηρασίας στον πρώιμο 16ο αι. π.Χ. και κατά συνέπεια μία χρονολόγηση της μινωικής έκρηξης μερικές δεκαετίες μετά από ό,τι οι υποστηρικτές της υψηλής χρονολόγησης θεωρούσαν έως τώρα».

Εντυπωσιακά όμως είναι και τα υπόλοιπα ευρήματα της φετινής έρευνας, οι ανασκαφικές τομές της οποίας διανοίχθηκαν «στη νότια πλευρά του λόφου της Κοίμησης, στην ίδια ισοϋψή με άλλα κτίρια του οικισμού που εντοπίστηκαν τις προηγούμενες περιόδους, δηλαδή το μεγάλο ελλειψοειδές κτίσμα και τις μικρότερες κατασκευές, φωλιασμένες με μεγάλη ευρηματικότητα στον μυχό των ηφαιστειακών βράχων». Όπως αναφέρει η ανακοίνωση του ΥΠΠΟΑ, «η ανασκαφική έρευνα επικεντρώθηκε σε σημείο όπου κατά την γεωφυσική έρευνα είχαν εντοπιστεί πιθανά αρχιτεκτονικά κατάλοιπα εγκιβωτισμένα στα στρώματα της μινωικής έκρηξης. Πράγματι από την πρώτη ώρα της ανασκαφής μέσα στην τέφρα και την ελαφρόπετρα φάνηκαν ισχυρότατοι τοίχοι, ευθύγραμμοι, επιμελημένης κατασκευής εκ των οποίων ο ένας ήταν μήκους περίπου 7 μέτρων».

Η χρονολογία του οικισμού

«Ο σημαντικότερος ανεσκαμμένος χώρος», συνεχίζει η ανακοίνωση, «κατέβαινε ανασκαφικά σε βάθος δύο μέτρων και με την εύρεση θρανίου που διατρέχει όλο το μήκος του νότιου τοίχου έδωσε ενδιαφέροντα στοιχεία για τη χρήση του χώρου. Η γενική όψη της κατασκευής αυτής και των ευρημάτων της είναι σημαντικά διαφορετική από τις γνωστές έως τώρα του οικισμού. Οι μεγάλοι ευθύγραμμοι τοίχοι και η σχετικά έντονη παρουσία της μεσοκυκλαδικής κεραμικής σε αδιατάρακτα στρώματα υποδεικνύουν ότι πιθανότατα βρισκόμαστε σε ευρύ μεσοκυκλαδικό ορίζοντα (2000-1700 π.Χ. περίπου), που ίσως ενσωματώνει προγενέστερες ισχυρές κατασκευές της Πρωτοκυκλαδικής περιόδου. Ακόμη είναι νωρίς για εικασίες ως προς τον χαρακτήρα των τοίχων, αν αποτελούσαν δηλαδή τμήμα αμυντικού περιβόλου ή τμήμα οικιών», σημειώνεται στην ανακοίνωση του ΥΠΠΟΑ.

Σε άλλο σημείο αναφέρεται ότι στη φετινή έρευνα διασαφηνίστηκαν τα στρώματα και τα δάπεδα σε άνδηρο στο κέντρο περίπου ανασκαμμένου οικισμού, γεγονός που φέρει τη Θηρασία, ενωμένη με τη Θήρα την περίοδο μελέτης, χρονολογικά και οικιστικά να στους αντίστοιχους αιγαιακούς οικισμούς, όπως κυρίως του Ακρωτηρίου αλλά και του Σκάρκου Ίου, καθώς και του Δασκαλειού Κέρου.

Η ανασκαφή διεξάγεται υπό την ευθύνη των Κ. Σμπόνια (Ιόνιο Πανεπιστήμιο), Ι. Τζαχίλη (Πανεπιστήμιο Κρήτης) και Μ. Ευσταθίου (Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων), με τη συνεργασία διεπιστημονικής ομάδας ερευνητών και την υποστήριξη του Δήμου Θήρας, του INSTAP και της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής.

πηγή:www.newsit.gr