Το αγόρι που αλλάζει δέρμα κάθε 41 μέρες! (ΦΩΤΟ)

Μια σπάνια δερματική πάθηση αναγκάζει το 16χρονο Ari Wibowo από την Ινδονησία να αλλάζει δέρμα κάθε 41 μέρες. Πρέπει να νερό κάθε μία ώρα αλλιώς κινδυνεύει να χάσει τη ζωή του.

Ο φωτογράφος Nurcholis Anhari Lubis κατέγραψε την ιστορία του 16χρονου Ari Wibowo, του αγοριού με το δέρμα φιδιού.

Ο 16χρονος πάσχει από τη δερματική ασθένεια ερυθροδερματίτιδα, που κάνει το δέρμα στο μεγαλύτερο μέρος του σώματός του να γεμίζει φουσκάλες και να ξεφλουδίζει.

Συνεχώς, το αγόρι πρέπει να ενυδατώνει το δέρμα του για να σταματήσει την αφυδάτωση και στη σκλήρυνση. Κάθε 41 μέρες, από την ημέρα που γεννήθηκε, ο Ari αλλάζει δέρμα.
Έχει πρόβλημα στην ομιλία αλλά και στην όραση. Δεν μπορεί να δει καλά από το δεξί μάτι, ενώ πρέπει συνεχώς να ενυδατώνει με ειδικές σταγόνες το αριστερό για να μπορεί να βλέπει.

«Γεννήθηκε σαν να είναι εγκαύματα σε όλο του το σώμα», δήλωσε στη Daily Mail Australia ο φωτογράφος Nurcholis Anhari Lubis. Αν ο Ari δεν προσέξει και αφήσει το δέρμα του χωρίς φροντίδα, οι ρυτίδες μέσα στο στόμα του θα σκληρύνουν και το αίμα δεν θα μπορεί να κυκλοφορήσει στο σώμα του.

Επίσης, σύμφωνα με τον φωτογράφο που έζησε με τον 16χρονο και την οικογένειά του, αν ο 16χρονος δεν ενυδατώσει το δέρμα του, αυτό θα σκληρύνει σαν γλυπτό και δεν θα μπορεί ούτε καν να κουνηθεί!

Στο νοσοκομείο όπου γεννήθηκε ο Ari, οι γιατροί είπαν στους γονείς του ότι δεν έχουν τα μέσα για να τον θεραπεύσουν και τους ζήτησαν να πάρουν το παιδί σπίτι τους.

Πλέον, η καθημερινότητα της οικογένειας είναι να ενυδατώνουν το δέρμα του παιδιού και να του βάζουν συνεχώς κρέμες. Παρόλα αυτά, ο Ari προσπαθεί να ζήσει μια φυσιολογική ζωή.

Εξαιτίας της πάθησής του, ο Ari δεν έχει πολλούς φίλους. Σιγά σιγά τα άλλα παιδιά τον απέφευγαν γιατί ήταν διαφορετικός από εκείνα. Η άγνοια για την πάθησή του ανάγκασε τους γονείς του να τον πάρουν από το σχολείο και να του κάνουν ιδιαίτερα μαθήματα.

«Τα σχολεία δεν τον δέχονται γιατί δεν γνωρίζουν την πάθηση και φοβούνται πως είναι κολλητική για τους δασκάλους και τα άλλα παιδιά» λέει ο Nurcholis Anhari Lubis.

Πέρα απ’ όλα τ’ άλλα, ο Ari έχει να αντιμετωπίσει και τις προκαταλήψεις των ανθρώπων του χωριού του. Μια από αυτές λέει ότι αν μια γυναίκα κακομεταχειριστεί ζώα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, αυτό θα έχει επίδραση στο αγέννητο παιδί της.

Κάποιοι πιστεύουν πως η μητέρα του Ari κακοματεχειρίστηκε μια σαύρα που βρήκε στο σπίτι όταν ήταν έγκυος σε εκείνον.

Πηγή: Daily Mail

Λύγισε το iPhone 6 plus με τα χέρια του (VIDEO)

Έχει ήδη ονομαστεί bend-gate. Η αποκάλυψη χρηστών πως το νέο iPhone λυγίζει όταν το βάλουν στην τσέπη τους έχει προκαλέσει σάλο παγκοσμίως, "πονοκέφαλο" στην Apple και... χαμόγελα στους ανταγωνιστές της.

Το θέμα αφορά κυρίως στο iPhone 6 Plus, τη δεύτερη έκδοση που παρουσίασε πριν από μια εβδομάδα σχεδόν η Apple και είναι λίγο μεγαλύτερο από το άλλο μοντέλο του smartphone, το iPhone 6.

Καθώς η Apple δεν έχει ακόμη απαντήσει, τα social media κατακλύζονται από φωτογραφίες που ανεβάζουν ιδιοκτήτες iPhone με τα τηλέφωνά τους... λυγισμένα απλά και μόνο γιατί τα μετέφεραν στις τσέπες τους.

Ένας χρήστης του YouTube, ο Unbox Therapy, αποφάσισε να κάνει ένα πείραμα και να το καταγράψει σε video: να λυγίσει το iPhone 6 Plus με τα ίδια του τα χέρια.

Θεωρείται πως επειδή το iPhone 6 Plus είναι μεγαλύτερο και πιο λεπτό από τα προηγούμενα μοντέλα, το περίβλημα αλουμινίου δεν μπορεί να αντέξει την πίεση και λυγίζει.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO ΜΕ ΤΟ... ΠΕΙΡΑΜΑ 



Πηγη:www.newsit.gr
 

ΣΟΚ! Δείτε τι γράμμα έγραψε στους γείτονες του

Σάλο έχει προκαλέσει σε μια γειτονιά της Ν. Σμύρνης, το γράμμα που έγραψε ένας ένοικος πολυκατοικίας και το έριξε κάτω από τις πόρτες των γειτόνων του.

Προς όλους τους ενοίκους της πολυκατοικίας

Καλησπέρα σας.

Το πιο πιθανό είναι ότι δεν με ξέρετε. Είμαι ο τύπος που μένει στον τέταρτο όροφο στο τελευταίο διαμέρισμα δεξιά. Μετακόμισα εδώ πριν από ένα χρόνο.

Δεν με ξέρετε γιατί δεν σας έχω χτυπήσει την πόρτα ποτέ για να ζητήσω κάτι και σπάνια συναντάω κάποιον από εσάς στο διάδρομο. Δεν είναι ότι δεν είμαι κοινωνικός, απλά δεν με ενδιαφέρει να σας γνωρίσω, αν και δεν αποκλείεται ανάμεσά σας να υπάρχουν ενδιαφέρουσες προσωπικότητες. Χέστηκα.

Με λίγα λόγια, θέλω την ησυχία μου. Δεν με βοηθάτε όμως.

Από πού να πρωτοξεκινήσω. Από την κοπελίτσα στον τρίτο που μαθαίνει πιάνο; Μη ρωτάτε πως ξέρω ότι είναι κοπελίτσα, αποκλείεται να είναι αγόρι και να παίζει τη μελωδία της μοναξιάς της Βανδή. Αν παρόλα αυτά είσαι αγόρι, εγώ θα σε φωνάζω κοπελίτσα και θα σου φορέσω και ένα ροζ φιόγκο. Και δεν είναι ότι με ενοχλεί η μουσική σου ενασχόληση. Με ενοχλεί όταν γίνεται το μεσημέρι του Σαββάτου. Είναι το μοναδικό μεσημέρι της εβδομάδας  που κοιμάμαι. Και με ξυπνάει. Γι αυτό να ξέρεις ότι αν συνεχίσεις να παίζεις αυτές τις ώρες η συνάντηση που θα έχουμε θα είναι ξαφνική. Και δεν θα βγει σε καλό. Αν είσαι ο γονιός και διαβάζεις αυτό το γράμμα, μην ανησυχείς. Θα ξεκινήσω από σένα.

Θα ήθελα να σας παρακαλέσω να μη λάβετε όλα αυτά που έγραψα και θα γράψω στη συνέχεια ως απειλή. Αλλά ως υπόσχεση. Θα έρθω και θα τα κάνω.

Φίλε στον πρώτο. Σ’ αρέσει να ακούς ραδιοφωνικούς σταθμούς που παίζουν ελληνικές επιτυχίες;

Κάντο με κλειστή την πόρτα. Το ξέρω άτι την ανοίγεις. Έχω κρυφοκοιτάξει. Και ξέρω και γιατί το κάνεις. Ελπίζεις σε επικοινωνία με γείτονα η γειτόνισσα. Το μόνο που θα καταφέρεις είναι δεχτείς έναν επισκέπτη που μόνο στόχο θα έχει να καταστρέψει τις ηλεκτρικές σου συσκευές, τον υπολογιστή σου και οτιδήποτε άλλο χρησιμοποιείς για να ακούσεις ραδιόφωνο, θα σε δέσει σε μία καρέκλα, θα σε αλείψει με μέλι και θα αδειάσει πάνω σου ένα σακουλάκι με μυρμήγκια που τυχαία βρέθηκαν στην τσέπη του.

Δεν θες τέτοιον επισκέπτη πίστεψε με.

Και πάμε τώρα σε σένα. Ξέρεις καλά ποια είσαι. Εσύ που βογκάς. Μία φορά τη εβδομάδα, κάθε Τετάρτη, από τις 12 το βράδυ μέχρι τις 3 το πρωί, εδώ και δύο μήνες. Στην αρχή είχε πλάκα το παραδέχομαι. Αλλά το στάνταρ του πράγματος μου δείχνει ότι δεν είναι και τόσο διασκεδαστικό όσο φαίνεται. Είσαι προγραμματισμένη; Τα έχεις με παντρεμένο που έρχεται εκείνες τις ώρες μόνο; Δεν με ενδιαφέρει πλέον. Μου χαλάς την αγωνία του να ξεχάσω τι μέρα είναι και τι ώρα.

Εκεί που κάθομαι ήσυχος ήσυχός απολαμβάνοντας τη χαρά του να κοιτάς το ταβάνι, σε ακούω. Πάλι γαμιέται αυτή, Τετάρτη θα ναι.

Και δεν στο χω πει; Σιχαίνομαι τις Τετάρτες.

Θα μπορούσα να γράφω για μέρες, αλλά μην ανησυχείτε θα επανέλθω. Κλείνω με τα πιτσιρίκια του πέμπτου. Την επόμενη φορά που θα τρέξετε στο διάδρομο μεσημέρι, μία μεγάλη απόχη θα σας μαζέψει ένα ένα, θα σας κλείσει σε μία ντουλάπα για ένα χρόνο (με τροφή παρόλα αυτά) μέχρι να βάλετε μυαλό και να μάθετε ότι φωνάζουμε μόνο όταν υπάρχει λόγος. Το ότι παίζω κυνηγητό και κάποιος ακούμπησε την πλάτη μου δεν είναι λόγος.

Αυτό το γράμμα θέλω να το κρατήσετε. Θέλω να ξέρετε ότι από εδώ και πέρα τίποτα δεν θα μένει ατιμώρητο. Υπάρχει καινούργιος σερίφης στην πολυκατοικία και το όνομα του είναι «διαμελιστής».
Ωραίο όνομα δεν συμφωνείτε;

Μέχρι την επόμενη φορά, που ελπίζω να μην υπάρξει, χαμηλώστε τον τόνο της φωνής σας, κλείστε τις πόρτες των σπιτιών σας, πηδηχτείτε χωρίς υπερβολές που δεν πείθουν κανέναν, και όλα θα πάνε καλά.


Yours truly,

Διαμελιστής