Συγκλονιστικό γράμμα απο αναγνώστη για τη σύζυγό του, Ελένη που έχασε την μάχη με τον καρκίνο.(Αξίζει να το διαβάσετε)

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΝΙΤΣΑ ΜΟΥ (που έφυγε τόσο νωρίς από κοντά μου)
´Εφυγες πολύ νωρίς χαμόγελο της ζωής μου. Τι θα κάνω χωρίς εσένα τώρα; Ποιός θα μου λέει τώρα που βρίσκεται το κάθε πράγμα στο σπίτι; Τα πάντα μου θυμίζουν εσένα γλυκιά μου αγάπη. Το ημερολόγιο που κάθε πρωί ξεκολλούσες την κάθε ημέρα και μου έλεγες ποιανού αγίου εορτή είναι έχει μείνει κολλημένο στις 2 Δεκεμβρίου 2012, την ημέρα που έφυγες για πας στην αγκαλιά της Παναγίας που τόσο πολύ λάτρευες. Θυμάσαι που μου έλεγες κάθε φορά που είχαμε άσχημα αποτελέσματα, για να μου δώσεις κουράγιο, αντί να σου δώσω εγώ: Γιώργο μου έλεγες μη κλαίς η Παναγίτσα είναι μαζί μου θα το ξεπεράσουμε και αυτό.
Αυτά τα 8 χρόνια μωρό μου που πάλευες με τον καρκίνο, μαζί σου έγινα καλύτερος άνθρωπος. Έγινα πιο ήρεμος, συμπονετικός, αληθινός. Το ασταμάτητο χαμογελό σου, παρά τα όσα περνούσες με τις χημειοθεραπείες , το αστείρευτο γέλιο σου μέχρι και τις τελευταίες μέρες στο νοσοκομείο μου έδιναν κουράγιο και δύναμη να συνεχίσω τον αγώνα μας.
Ήσουν ο καλύτερος άνθρωπος που γνώρισα στην ζωή μου, με έκανες, μας έκανες όλους καλύτερους ανθρώπους. Ερχόσουν κοντά μας πάντα στις δύσκολες στιγμές, στεκόσουν αθόρυβα, διακριτικά, ήσουν πάντα εκεί για να μας στηρίξεις και να μας δίνεις δύναμη. Έφυγες νωρίς. Όμως είμαι σίγουρος πως ο Θεός έχει σημαντικότερα σχέδια για σένα.
Πόσο δύναμη έκρυβες μέσα σε αυτό το μικρό σου σωματάκι! Τι πέρασες καρδούλα μου όλα αυτά τα χρόνια μόνο εσύ το ξέρεις, κανένας άλλος, ούτε καν εγώ! Τις ασταμάτητες χημειοθεραπείες, τις ακτινοβολίες, τα ραδιενεργά στρόντια και ρήνια, την εγχείρηση αφαίρεσης όγκου στον εγκέφαλο, την εγχείρηση οστεονέκρωσης στη γνάθο, την εγχείρηση πλευροδοσίας στον πνεύμονα και τόσα και τόσα άλλα. Όμως εσύ εκεί αισιόδοξη, χαρούμενη, ακλόνητη, να μου λες μόνο Γιωργάκη μου θέλω να γίνω καλά για να μπορώ να χορέψω, μου λείπει ο χορός.
Αυτό όμως που με συγκλόνισε και δεν το ήξερα, ήταν που τον Δεκεμβριο του 2011, όταν μάθαμε ότι έχεις 3 νέους όγκους στο κεφάλι, πήρες τηλέφωνο στον Παπά μας στη Χαλκίδα, κρυφά από εμένα και του είπες: Παπούλη μου εγώ θα πεθάνω. Είχες καταλάβει μέσα σου ότι πλησιάζει το τέλος. Όμως αντί να παραιτηθείς από τη ζωή, έδινες κουράγιο και δύναμη σε μένα και μου έλεγες: θα το ξεπεράσουμε γίωργο μου και αυτή τη φορά. Τι αστείρευτη δύναμη ψυχής, τι θάρρος! Νομίζω ότι από τη στιγμή εκείνη κατάφερες και νίκησες το φόβο του θανάτου. Δεν φοβόσουν να πεθάνεις. Ήξερες ότι θα πας κάπου καλύτερα, πιο ήσυχα, πιο όμορφα.
Αυτό ζητούσα και εγώ τις 3 τελευταίες ημέρες στο νοσοκομείο, αφόυ ήρθε και η αδελφούλα σου από τη Αμερική, μη αντέχοντας να σε βλέπω να ταλαιπωριέσαι, έσκυψα στο αυτάκι σου και σου ψιθύρισα με λυγμόυς: Μωράκι μου γλυκό, εγώ και τα παιδιά μας θα είμαστε καλά, πήγαινε να ξεκουραστείς, να ηρεμήσεις και καλή αντάμωση καρδούλα μου.
Εσύ μάλλον με άκουσες και το ίδιο βράδυ έπεσες σε κώμα. Και μετά απο μία ημέρα έφυγες ήσυχα για την γειτονιά των αγγέλων. Ο θεός μου έκανε τη χάρη. Τον παρακαλούσα να φύγεις ήσυχα χωρίς πόνους, αφού έτσι έγινε.
Ελενίτσα μου… μου λείπεις πολύ, στριφογυρίζεις στο μυαλό μου. Όλα μέσα στο σπίτι μας μου θυμίζουν εσένα, η μυρωδιά σου υπάρχει διάχυτη παντού.
Αυτό τα 8 χρόνια που πάλεψες, στα νοσοκομεία και τις χημειοθεραπείες, σ’ αγάπησα ακόμη πιο πολύ. Σε αγάπησα για την αισιοδοξία και την δύναμή σου. Ακόμη και στο κρεβάτι του πόνου για τα παιδιά μας και εμένα ανησυχούσες.
Αυτός ήταν ο ρόλος σου τελικά! Να ανυσηχείς και να ενδιαφέρεσαι και να βιοηθάς τους άλλους.
Αυτές οι με δάκρυα λέξεις αγάπη μου γλυκιά, ας γίνουν η συντροφιά σου στο όμορφο και ακούραστο ταξίδι σου.
Μετά από τον χαμό σου ποτέ ξανά δεν θα είμαι ίδιος άνθρωπος.
Καλό ταξίδι γλυκό μου κοριτσάκι.
Καλό ταξίδι ταλαιπωρημένο μου κορμάκι.
Καλό ταξίδι χιλιοτρυπημένα μου χεράκια από τις ενέσεις.
Καλό ταξίδι ματάκια μου όμορφα.
Καλό ταξίδι, αγαπουλίνι μου.
Καλό ταξίδι, γλυκό μου χαμογελάκι.
Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ όσο ζω. Και όταν έρθει και η δική μου ώρα θα έρθω να σε βρω και θα τα λέμε πάλι μαζί, όπως μέχρι τώρα. Θα είσαι πάντα στην καρδιά μου.
Ήδη εκεί που είσαι θα βρείς τον παππού σου και την γιαγιά σου που τόσο αγαπούσες, τον θείο σου τον Κωστή που τον φρόντιζες μικρή αφού ήταν 14 χρόνια ανάπηρος, και την Φώφη και άλλους φίλους και θα μπορείς τώρα να χορέψεις άφοβα μαζί τους.
Να μας προσέχεις όλους από εκεί ψηλά. Να συνεχίσεις να μου δίνεις δύναμη και κουράγιο.
Μην ανησυχείς για τα παιδάκια μας, θα τα φροντίζω και θα τα προσέχω, όπως σου υποσχεθήκαμε και εγώ και η αδελφούλα σου η Βαγγελίτσα.
http://www.tragiko.net

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΟΥ

Ελένη 1967-02 ΔΕΚ 2012·······45 ετών

15 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

Έσπασε η οροφή στην "Άμστερνταμ Αρίνα"

Απίστευτο κι όμως ολλανδικό! Στο 88ο λεπτό του Klassieker η οροφή της "Άμστερνταμ Αρίνα"... λύγισε από το χιόνι που είχε σκεπάσει κάθε σπιθαμή της και οι άσπρες νιφάδες άρχισαν να πέφτουν στο σημείο που ήταν οι πάγκοι του Άγιαξ και της Φέγενορντ.


spasmenh orofh amsterdam arena από MotionCrew

Για μερικά δευτερόλεπτα επικράτησε αμηχανία και προβληματισμός, με το διαιτητή να συνεχίζει τον αγώνα καθώς διαπίστωσε ότι δεν διέτρεχε κίνδυνος για τη σωματική ακεραιότητα όσων ήταν στο γήπεδο.
Από αυτούς πάντως που αποχώρησαν μόλις άνοιξε η οροφή ήταν ο Λουίς φαν Χάαλ. Ο προπονητής της εθνικής Ολλανδίας παρακολούθησε από τα VIP του γηπέδου το 3-0 του Άγιαξ, και έφυγε από το "Αρένα" μόλις έσπασε το κομμάτι της οροφής που βρισκόταν σχεδόν από πάνω του!

Η απόλαυση του χιονιά: Οι ωραιότερες φωτογραφίες από την Ελλάδα χιονισμένη

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Χιονιού (20 Ιανουαρίου) που γιορτάζεται επίσημα για πρώτη φορά κι από τα μέρη μας, το Cosmo.gr ρίχνει μια παγωμένη βουτιά στις ωραιότερες χιονισμένες φωτογραφίες, με άρωμα Ελλάδας.

Από την Ιωάννα Παχούλη
Επειδή στην πρωτεύουσα δε λέει να το στρώσει, (αν εξαιρέσεις την 8η Ιανουαρίου που οι εμείς εδώ στην Αθήνα αναπολούμε ακόμη) ρίχνουμε μια ματιά σε άλλα μέρη της Ελλάδας όπου ο χιονιάς συνήθως είναι απλόχερος. Ζηλεύουμε πολύ.

Mέτσοβο

  Ακριβώς στο σημείο όπου χωρίζεται η Βόρεια Πίνδος από τη Νότια και μια ώρα μακρυά από τα Γιάννενα βρίσκεται το αγαπημένο μας Μέτσοβο, εκεί όπου το χιόνι τους χειμερινούς μήνες δείχνει την αδυναμία του. Το άγαλμα με τις δυο αρκούδες της Πίνδου θα σε καλωσορίσει στην κεντρική πλατεία του χωριού, ενώ οι Μετσοβίτισσες που τριγυρίζουν στα σοκάκια, φορώντας τις παραδοσιακές φορεσιές τους και κουβεντιάζοντας πάντα στα βλάχικα, θα σου θυμίσουν πως η ιστορία σ'αυτό το μέρος δε σκοπεύει να σβήσει. Φυσικά, υπάρχει και το σκι. Με το χιονοδρομικό κέντρο Καρακόλι αλλά και αυτό του Προφήτη Ηλία να απέχουν 2 και 5 χιλιόμετρα αντίστοιχα από το χωριό, ο επισκέπτης θα φτάσει σε χρόνο dt στις λευκές πίστες του.

Τσαγκαράδα, Πήλιο

  Σε μια προνομιακή θέση μεταξύ βουνού και θάλασσας, στις πλαγιές του Ανατολικού Πηλίου, η "Πράσινη Θάλασσα", ή αλλιώς Τσαγκαράδα έχει κάθε δίκιο να θεωρείται ο τέλειος προορισμός για όλες τις εποχές του χρόνου. Το χειμώνα όμως, με το χιόνι τους, τα πηλιορείτικα σπίτια έχουν άλλη χάρη. Στην Τσαγκαράδα η φύση οργιάζει: πυκνή βλάστηση, γεφύρια, ρεματιές με τρεχούμενα νερά, επιβλητικοί πλάτανοι, μηλιές και καστανιές μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι σου. Αν θες ακόμη περισσότερο χιόνι, υπάρχει και το χιονοδρομικό του Πηλίου, σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων από το χωριό.

Χιονοδρομικό κέντρο Βασιλίτσα

Η μόνη αστείρευτη πηγή χιονιού το χειμώνα, είναι τα χιονοδρομικά και αυτό της Βασιλίτσας είναι σίγουρα ένα από τα ομορφότερα της χώρας. Το Χιονοδρομικό Κέντρο βρίσκεται στην καρδιά της Πίνδου και συγκεκριμένα στο βορειοδυτικό τμήμα του νομού Γρεβενών, σε απόσταση 43 χλμ. από την πρωτεύουσα του νομού, αλλά φυσικά δεν είναι και το μόνο μέρος που αξίζει να δεις. Άσε την -απροσπέλαστη το χειμώνα- Βάλια Κάλντα και τη μαγεία της για την άνοιξη και κάνε ένα tour στα τοξωτά γεφύρια των Γρεβενών που φτάνουν από τις ανατολικές πλαγιές της Πίνδου, μέχρι τη Βασιλίτσα και τις νότιες πλαγιές του Βοΐου. Πριν φύγεις, να αγοράσεις οπωσδήποτε άγρια μανιτάρια, το γευστικό highlight της περιοχής (Πλατεία Ελευθερίας).

 

 Άγιος Αθανάσιος, Καϊμακτσαλάν

  Μπορεί το χιονοδρομικό κέντρο Καϊμακτσαλάν να αποτελεί έναν από τους πόλους έλξης για τους σκιέρ και τους ορειβάτες, όμως και το γειτονικό του χωριό, ο Άγιος Αθανάσιος, δεν έχει τίποτα να ζηλέψει, σε ομορφιά αλλά και τουρισμό. Ο διατηρητέος οικισμός του Παλιού Αγίου Αθανασίου ή Τσέγανη, όπως ονομαζόταν παλιά, είναι υπόδειγμα της της παραδοσιακής τοπικής Μακεδονίτικης αρχιτεκτονικής. Τα γραφικά πέτρινα σπίτια με τα κεραμίδια που βλέπεις στα δρομάκια, αλλά και οι αναπαλαιωμένες κατοικίες που διατηρούν το γνήσιο της περιοχής, το επιβεβαιώνουν στο έπακρο.

Ελατοχώρι

Θες η μαγευτική θέα στον Όλυμπο, η άγρια ορεινή ομορφιά και τα κατάφυτα δάση του, θες η μοναδική γραφικότητα του οικισμού, και το χιονοδρομικό κέντρο του Ελατοχωρίου; Ό,τι κι αν έχεις στο μυαλό σου για το πανέμορφο ορεινό χωριό, το σίγουρο είναι ότι το χειμώνα, το Ελατοχώρι έχει την τιμητική του. Ντόπιο τσίπουρο για το βραδάκι και τοπική μπουγάτσα για πρωινό οπωσδήποτε.

Τρίκαλα Κορινθίας

  Άνω, Μεσαία ή Κάτω Τρίκαλα: Σε όποιες από τις τρεις συνοικίες κι αν βρεθείς μέσα στο χειμώνα, εκτός από τα πετρόκτιστα αρχοντικά τους και τις παραδοσιακές πλατείες, το πιο πιθανό είναι να δεις πλούσιο χιόνι, καιρού επιτρέποντος. Για τους λάτρεις του σκι, σε απόσταση μόλις 10 χλμ από τα Τρίκαλα, υπάρχει και το Αθλητικό Χιονοδρομικό Κέντρο Ζήρειας. Εκεί, αφού ξεδιπλώσεις το ταλέντο σου πάνω στο χιόνι (λέμε τώρα), θα ξαποστάσεις στο οργανωμένο σαλέ με θέα, χαζεύοντας τη μικρή Ζήρεια με τις απόκρημνες πλαγιές της, αλλά και την κατάφυτη χαράδρα της Φλαμπουρίτσας.

Λίγο ακόμη χιονισμένη Ελλάδα

Αράχωβα

Φλώρινα

  Λασίθι, Κρήτη

Θεσσαλονίκη

  Κλεισούρα, Καστοριά

Ακρόπολη, Αθήνα

Λούτσα

Σαντορίνη