ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ

Airtickets

Translate BLOG to any language you want!!!

Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2020

Η Ισλανδία έδειξε τον δρόμο: Στη φυλακή ακόμα 9 τραπεζίτες, που «έσυραν» τη χώρα στην κρίση



Παράδειγμα προς μίμηση έγινε με την απόφασή του το Ανώτατο Δικαστήριο της Ισλανδίας, που καταδίκασε σε δεκαετίες φυλάκισης και τους εννέα τελευταίους τραπεζίτες διεθνούς τράπεζας για εγκλήματα σχετικά με την οικονομική κρίση της χώρας το 2008.






Υπενθυμίζεται ότι στην Ισλανδία είχαν ήδη καταδικαστεί άλλοι 36 τραπεζίτες: διευθυντές και ανώτατοι υπάλληλοι! Συγκεκριμένα, έντεκα από αυτούς ήταν τραπεζίτες, πρώην υπάλληλοι της Kaupþing, που καταδικάστηκαν σε 35 χρόνια φυλάκιση συνολικά, ενώ άλλοι επτά ήταν εργαζόμενοι στην Glitnir HoldCo και τους επιβλήθηκε ποινή 25 ετών στο σύνολο. Επίσης, στους πρώην εργαζόμενους της Landsbankinn επιβλήθηκαν συνολικά 13 χρόνια.

Η απόφαση πάρθηκε την Πέμπτη μετά από μακρά δίκη, που ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2016.

Οι εννέα τραπεζίτες ήταν στελέχη της μεγάλης διεθνούς τράπεζας «Kaupthing», με έδρα το Ρέικιαβικ της Ισλανδίας, η οποία κατέρρευσε κατά την κρίση του 2008, σπέρνοντας την καταστροφή στην οικονομία της Ισλανδίας.

Οι Ισλανδοί, έχοντας την απαίτηση οι τραπεζίτες να τυγχάνουν της ίδιας αντιμετώπισης με όλους τους πολίτες, διεξήγαν μια δίκαιη δίκη, ακολουθώντας μια πολύ διαφορετική στρατηγική αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο.

Και ενώ σε όλο τον υπόλοιπο δυτικό κόσμο (ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία, Ελλάδα κ.λπ.) οι κυβερνήσεις θέλησαν να σώσουν τις τράπεζες με τα λεφτά των φορολογούμενων, η Ισλανδία άφησε τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν, τιμωρώντας, παράλληλα, τις εγκληματικές πράξεις των golden boys τους, αλλά και διασφαλίζοντας τις αποταμιεύσεις των απλών πολιτών.

Τα εγκλήματα για τα οποία κατηγορήθηκαν οι εννέα τραπεζίτες ήταν αυτά της απάτης, ξεπλύματος μαύρου χρήματα, παραπλάνησης των αγορών και παράβασης καθήκοντος.

Και ενώ όλα τα σενάρια τρομολαγνείας θα έλεγαν ότι με τη χρεοκοπία των τραπεζών θα υπήρχε πρόβλημα, τελικά η οικονομία της Ισλανδίας, που είχε καταρρεύσει, επανακάμπτει με θεαματικό τρόπο!

Σημειώνεται ότι πέρυσι ακόμα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο παραδέχτηκε: Η Ισλανδία κατάφερε να επανέλθει δίχως να συμβιβάσει το κράτος πρόνοιας και τις παροχές της προς τους πολίτες. Οι πολίτες δεν τιμωρήθηκαν για τα εγκλήματα των τραπεζιτών.

Πηγή: newsbreak


Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2020

Γιώργος Κοτανίδης: Πέθανε ο γνωστός ηθοποιός

Γιώργος Κοτανίδης: Πέθανε ο γνωστός ηθοποιός

Πέθανε ο γνωστός ηθοποιός Γιώργος Κοτανίδης.

 

Ο Γιώργος Κοτανίδης έφυγε από την ζωή σε ηλικία 75 ετών, ενώ τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας. 


Ποιος ήταν ο Γιώργος Κοτανίδης

Ο Γιώργος Κοτανίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1945. Τελείωσε το δημοτικό στη Δράμα και το γυμνάσιο στη Θεσσαλονίκη. Φοίτησε δύο χρόνια στην Κτηνιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου μπήκε κατά λάθος, και ασχολήθηκε κυρίως με τη δημιουργία του φοιτητικού θεάτρου και της κινηματογραφικής λέσχης (ΦΟΘΚ). Με την επιβολή της δικτατορίας, άφησε το πανεπιστήμιο και κατέβηκε στην Αθήνα για να γίνει ηθοποιός.

Την ίδια περίοδο ξεκίνησε και η ένταξή του στην αριστερά, δραστηριοποιήθηκε στο φοιτητικό κίνημα και μαζί ξεκίνησε και η δράση του στον αντιδικτατορικό αγώνα για την οποία φυλακίστηκε και βασανίστηκε επί χούντας.

Στην Αθήνα τελείωσε τη Δραματική Σχολή Εθνικού Θεάτρου το 1970 και αμέσως συμμετείχε στη δημιουργία του «Ελεύθερου Θεάτρου» την περίοδο 1970-75. Πήρε μέρος στις παραστάσεις «Όπερα του ζητιάνου» του Τζ. Γκέι, «Ιστορία του Αλή Ρέτζο» του Π. Μάρκαρη, «Η πτήση του Λίντμπεργκ» του Μπ. Μπρεχτ, «Κι εσύ χτενίζεσαι» (επιθεώρηση), «Μια ζωή Γκόλφω» του Σπ. Περεσιάδη και «Ο Τυχοδιώκτης» του Μ. Χουρμούζη.

Συνεργάστηκε με την Ελληνική Σκηνή της Άννας Συνοδινού, τη Νέα Πορεία, την Παιδική Σκηνή της Ξένιας Καλογεροπούλου, με τον Μιχάλη Κακογιάννη, τον Γιάννη Χουβαρδά και το Θέατρο του Νότου και άλλους θιάσους και σκηνοθέτες, ερμηνεύοντας ρόλους σε όλα σχεδόν τα θεατρικά είδη όπως «Δον Κιχώτης» του Λεωνίδα ντε Πιαν με την Ε.Λ.Σ., «Όλοφ στις Φυλλωσιές» του Λαρς Noρέν (Απο Μηχανής Θέατρο), Μηταλάκης στη «Λίστα Γάμου» του Διονύση Χαριτόπουλου, Μενέλαος στην «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη (Θέατρο Στοά).

Tο 2004 δημιούργησε την θεατρική ομάδα «ΣΑΛΤΙΜΠΑΓΚΟΙ» με την οποία ανέβασε τα έργα: «QED ή Τι απέδειξε ο κύριος Φάυνμαν» του Πήτερ Παρνέλ, (Φάυνμαν) (2004-2005), «BAL-TRAP» του Xavier Durringer, (2005) και «Low Level Panic Clare McIntyre» (2006). Tην σεζόν 2006-2007 παρουσίασε το έργο Απόστολου Δοξιάδη «Δέκατη Έβδομη Νύχτα», το 2007-2008 το έργο του Ερίκ Εμμανουέλ Σμιτ «Μια τρελλή μέρα» και το «Αγνοούμενοι» του Βασίλη Κατσικονούρη.

 Το 2008-2009 σκηνοθέτησε το «RocknRoll» του Τομ Στόπαρντ όπου και πρωταγωνίστησε παίζοντας το ρόλο του Μαξ Μόροου ενώ το 2011 συνεργάστηκε με την Κατερίνα Ευαγγελάτου στο «COCK» του Mike Bartlett. Στην συνέχεια συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο και πήρε μέρος στις παραστάσεις «Περικλής» του Σαίξπηρ και «Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα» του Ε.Ο’Νήλ σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά, στο «Ορφέας στον‘Αδη» του Τ. Ουίλλιαμς σε σκηνοθεσία Barbara Veber, στην «Πρόβα νυφικού» της Ντόρας Γιαννακοπούλου σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη και στη «Δυτική Αποβάθρα» του Μπερνάρ Μαρί Κολτές σε σκηνοθεσία Ludovic Lagarde. Τον Μάιο του 2015 έπαιξε το ρόλο του Tέο Στάινερ στο έργο του Εντζό Κορμάν «Η θύελλα επιμένει».

Την περίοδο 2016-2017 έπαιξε στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, το έργο «Ομπίντα, Οι τελευταίες ώρες του Νίκου Ζαχαριάδη», που έγραψε ο ίδιος και το οποίο χαρακτήρισε ως «προσωπικό του στοίχημα». Την επόμενη χρονιά (2018 – 2019) συμμετείχε στο θεατρικό έργο «Δείπνο», σε σκηνοθεσία της Λίλλυ Μελεμέ.

Στον κινηματογράφο έπαιξε σε ελληνικές και διεθνείς κινηματογραφικές παραγωγές. Ανάμεσά τους «Βίος και Πολιτεία» του Νίκου Περάκη, «Παραγγελιά» του Παύλου Τάσιου, «Ηλεκτρικός Άγγελος» του Θανάση Ρεντζή, «Τον καιρό των Ελλήνων» του Λάκη Παπαστάθη, «Το κορίτσι της Μάνης» του Paul Annet, «Hard Bodies Nr 2» του Mark Griffiths, «Der Joker» του Marco Serafini, «Der Spielverderberin» της Ines Krammer, «Το Μαντολίνο του λοχαγού Κορέλλι» του Τζων Μάντεν, «Ο παράδεισος είναι προσωπική υπόθεση» της Δήμητρας Αράπογλου, «Πάμπτωχοι Α.Ε.» του Αντώνη Κόκκινου, «My Family And Other Annimals» της Sherrie Folkson, «Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι» του Γιάννη Σμαραγδή και «Highway to Hellas» του Aron Lehmann.

Πρωταγωνίστησε σε κωμικούς και δραματικούς ρόλους, σε τηλεοπτικές σειρές της κρατικής και της ιδιωτικής τηλεόρασης, σε θεατρικά έργα για την ΕΡΤ καθώς και σε διεθνείς τηλεοπτικές παραγωγές.

Το 1995 εκδόθηκε η νουβέλα του «Περί Μαιάνδρου» και το 1999 το μυθιστόρημα «Απρόσμενα Αισθήματα» από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης. Το 2004 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά του «Οι σαλτιμπάγκοι» από τις εκδόσεις Καστανιώτη και το 2011 τη μαρτυρία – χρονικό «Όλοι μαζί, τώρα!». Το 2015 κυκλοφόρησε η συλλογή «Ηθοποιός σημαίνει φως;» από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης.

Έγραψε το σενάριο της ταινίας «Πάμπτωχοι Α.Ε.» και το σενάριο του δραματοποιημένου ντοκιμαντέρ «Μ. Χουρμούζης». Παράλληλα, έγραψε και παρουσίασε στην ΕΡΤ πολιτιστικά και οικολογικά τηλεπαιχνίδια, ενώ έκανε και οικολογικές και ιστορικές εκπομπές στο ραδιόφωνο.

Αφήνει πίσω τις κόρες του Εύα και Αντιγόνη και τη σύντροφό του Ιωάννα.

Πηγή:www.newsit.gr