Ο κόσμος δεν είναι έτοιμος για την επόμενη πανδημία, λέει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας

 

Δεν έχει ακόμα υπογραφεί από όλα τα κράτη ούτε καν η Συνθήκη Πανδημικής Ετοιμότητας του ΠΟΥ.

Ο πλανήτης δεν είναι έτοιμος για την επόμενη πανδημία, η οποία θα μπορούσε να είναι πολύ χειρότερη από αυτή που μόλις βιώσαμε, προειδοποιεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ).

Ενδεικτικό είναι το γεγονός πως δεν έχουν υπογράψει όλοι οι παγκόσμιοι ηγέτες την  Συνθήκη Πανδημικής Ετοιμότητας (Pandemic Preparedness Treaty) του ΠΟΥ. Η συνθήκη καταρτίστηκε από τον ΠΟΥ σε μία προσπάθεια να επιτευχθεί διεθνής συμφωνία για το πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί η επόμενη πανδημία.

Το θέμα συζητήθηκε χθες σε ειδική εκδήλωση που διεξήχθη πλαίσιο του Παγκόσμιου  Οικονομικού Φόρουμ (WEF) στο Νταβός.

«Γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά ότι υπάρχουν ιοί, υπάρχουν παθογόνα, θα υπάρξουν συρροές κρουσμάτων. Το ερώτημα είναι πώς μπορούμε να προετοιμαστούμε για να τα περιορίσουμε; Πώς μπορούμε να εμποδίσουμε τις συρροές του μέλλοντος να εξελιχθούν σε πανδημία;», είπε ο Dr. Shyam Bishen, επικεφαλής του Κέντρου Υγείας & Περίθαλψης του WEF.

«Η πανδημική συμφωνία είναι το κλειδί για να προετοιμαστούμε καλύτερα και να αντιμετωπίσουμε τη νόσο Χ που θα προκαλέσει την επόμενη πανδημία. Η συμφωνία αυτή μπορεί να ενοποιήσει όλα τα βιώματα που είχαμε, τις προκλήσεις που αντιμετωπίσαμε και τις  λύσεις που αναπτύξαμε», είπε ο Dr. Tedros Adhanom Ghebreyesus, γενικός διευθυντής του ΠΟΥ.

Η νόσος Χ είναι η ονομασία που έχει δώσει ο ΠΟΥ σε ένα υποθετικό παθογόνο μικροοργανισμό που θα προκαλέσει την επόμενη πανδημία. Στο χειρότερο σενάριο, το παθογόνο αυτό μπορεί να σκοτώσει 50 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.

Κοινός εχθρός

«Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με έναν κοινό εχθρό. Εάν δεν υιοθετήσουμε μία κοινή αντίδραση, θα αντιμετωπίσουμε τα ίδια προβλήματα που είδαμε με την COVID», τόνισε ο Dr. Ghebreyesus.

Επισήμανε ακόμα πως «αν δεν τα καταφέρει η δική μας γενιά, που βίωσε από πρώτο χέρι μια πανδημία, δεν νομίζω ότι θα τα καταφέρει η επόμενη. Δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι για την επόμενη πανδημία. Έχουν  όμως γίνει κάποια θετικά πρώτα βήματα που κάναμε όλοι μαζί και μπορούν να μας προετοιμάσουν καλύτερα».

Η Συνθήκη Πανδημικής Ετοιμότητας είναι ανοιχτή σε τροποποιήσεις από τους παγκόσμιους ηγέτες. Η καταληκτική ημερομηνία για την υπογραφή της είναι τον Μάιο του 2024. Ωστόσο οι διαφορετικές απόψεις που εκφράζουν διάφορα κράτη υποδηλώνουν πως μπορεί τελικά να μην περάσει.

Στόχος της συνθήκης είναι η ενίσχυση των εθνικών, περιφερειακών και παγκόσμιων ικανοτήτων στη διαχείριση των πανδημιών. Αυτό συμπεριλαμβάνει τη σημαντική ενίσχυση της διεθνούς συνεργασίας για τη βελτίωση:

• Των συστημάτων προειδοποίησης

• Της ανταλλαγής δεδομένων

• Της έρευνας και τοπικής, περιφερειακής και παγκόσμιας παραγωγής και διανομής των απαιτούμενων αντιμέτρων (π.χ. εμβόλια, φάρμακα, διαγνωστικά τεστ, εξοπλισμός ατομικής προστασίας κ.λπ.)

Φωτογραφία: iStock

Πηγή:www.iatropedia.gr

Βασίλης Τσιτσάνης: Γεννήθηκε και πέθανε στις 18 Ιανουαρίου

 

Ο Βασίλης Τσιτσάνης, ο μεγάλος Έλληνας λαϊκός συνθέτης, στιχουργός και τραγουδιστής από τους σημαντικότερους του 20ού αιώνα, γεννήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 1915 στα Τρίκαλα Θεσσαλίας και πέθανε, 69 χρόνια αργότερα, την ίδια ημέρα το 1984, σε νοσοκομείο του Λονδίνου.

Δεξιοτέχνης του μπουζουκιού, ο Βασίλης Τσιτσάνης τραγούδησε την φτώχεια, την ξενιτιά, την ελπίδα, τη λαχτάρα, τη ζωή, πλούτισε τη μουσική και έβαλε τη σφραγίδα του στην εξέλιξη της ελληνικής μουσικής και του ελληνικού τραγουδιού.

Άλλωστε δεν υπάρχει Έλληνας που να μην έχει τραγουδήσει Τσιτσάνη…

Ο Βασίλης Τσιτσάνης γεννήθηκε στα Τρίκαλα στις 18 Ιανουαρίου 1915 από Ηπειρώτες γονείς οι οποίοι κατέβηκαν από τα Άγραφα.

Έμαθε να παίζει μόνος του μαντολίνο και μπουζούκι και σε ηλικία 11 ετών, όταν θα πεθάνει ο τσαρουχάς πατέρας του, εκείνος θα πιάσει το μαντολίνο και θα παίζει σε πανηγύρια και τα παζάρια για το μεροκάματο.

Στο γυμνάσιο άρχισε να αποκτά κάποιες γνώσεις μουσικής, μαθαίνοντας βιολί και σε ηλικία μόλις 15 ετών θα γράψει και τα πρώτα του τραγούδια.

Το 1936 ο Τσιτσάνης φτάνει στην Αθήνα για να σπουδάσει Νομική και ταυτόχρονα ψάχνει δουλειά σε ταβέρνες και μουσικούς καφενέδες για να μπορεί να ζήσει.

Έπιασε δουλειά στο νυχτερινό κέντρο «Μπιζέλια» και τον επόμενο χρόνο γνώρισε τον τραγουδιστή Δημήτρη Περδικόπουλο, ο οποίος τον πήγε στη δισκογραφική εταιρεία «Οντεόν». Εκεί ηχογράφησε το πρώτο του τραγούδι «Σ’ έναν τεκέ μπουκάρανε» (1937).

Ακολούθησε η «Αρχόντισσα», από τα σπουδαιότερα τραγούδια στην ιστορία της ελληνικής μουσικής. Ακολούθησαν δεκάδες: «Να γιατί γυρνώ», «Παλάτια Χρυσοστόλιστα», «Ό,τι κι αν πω δεν σε ξεχνώ» και «Γι’ αυτά τα μαύρα μάτια σου», που ερμήνευσαν ο Στράτος Παγιουμτζής, ο Στελλάκης Περπινιάδης, ο Στέλιος Κερομύτης, και ο Μάρκος Βαμβακάρης.

Ο Τσιτσάνης φτιάχνει τραγούδια ασταμάτητα, ωστόσο οι εποχές είναι περίεργες, καθώς η λογοκρισία της δικτατορίας του Μεταξά απαγορεύει τόσο τα ρεμπέτικα τραγούδια όσο και τις ανατολίτικες μελωδίες. Η περίοδος επιβάλλει εμβατήρια.

Ο Τσιτσάνης σκαρφίζεται ένα νέο είδος λαϊκού τραγουδιού και παντρεύει το ρεμπέτικο με δυτικά μελωδικά στοιχεία για να «πιάσει» τις ευρύτερες μάζες.

Τον Μάρτιο του 1938 υπηρετεί τη στρατιωτική θητεία του στο Τάγμα Τηλεγραφητών, στη Θεσσαλονίκη. Καλός στρατιώτης δεν θα γίνει, παίρνει άδειες και ποτέ δεν γυρνά στην ώρα του, γεγονός που εξοργίζει τους διοικητές του. Τα μερόνυχτα που περνά στο πειθαρχείο, θα γεννήσουν τα ωραιότατα τραγούδια.

Στη Θεσσαλονίκη θα γνωρίσει και τη μελλοντική σύζυγό του Ζωή Σαμαρά, την οποία θα παντρευτεί το 1942 και θα αποκτήσουν αργότερα δύο παιδιά, τη Βικτωρία και τον Κώστα.

Τα χρόνια της Κατοχής τα περνά στη Θεσσαλονίκη, όπου ανοίγει ένα δικό του κουτούκι, το «Ουζερί Τσιτσάνης», στην οδό Παύλου Μελά 22.

Παράλληλα, γράφει ορισμένες από τις μεγάλες επιτυχίες του: «Αχάριστη», «Μπαξέ τσιφλίκι», «Νύχτες μαγικές», «Ντερμπεντέρισσα» και φυσικά τη «Συννεφιασμένη Κυριακή», τραγούδι-σήμα κατατεθέν για τον ίδιο αλλά και ολόκληρο το ελληνικό πεντάγραμμο.

Ο πόλεμος τελειώνει και οι δισκογραφικές λειτουργούν και πάλι, επιτρέποντάς του να ηχογραφήσει τις μελωδίες του.

Το 1946, ο «Βλάχος», όπως τον αποκαλούσαν οι ρεμπέτες φίλοι του, θα επιστρέψει στην Αθήνα, με τον εμφύλιο πόλεμο να μετατρέπεται γι’ αυτόν σε πηγή έμπνευσης.

Πρέπει όμως να φανεί ξύπνιος και να σκεφτεί δημιουργικά καθώς τα τραγούδια του λογοκρίνονται.

Έτσι επινοεί διάφορα τεχνάσματα για να κυκλοφορήσει κάποια από αυτά ενώ άλλα δεν θα εκδοθούν ποτέ ή πολύ αργότερα. Ο εμφύλιος τελειώνει και έρχεται και η πλήρης αποδοχή του Βασίλη Τσιτσάνη.

Ο ίδιος ανακαλύπτει νέες φωνές και ταλέντα: οι Μαρίκα Νίνου, Σωτηρία Μπέλλου, Πρόδρομος Τσαουσάκης, Στέλιος Καζαντζίδης, Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Πάνος Γαβαλάς, Μανώλης Αγγελόπουλος, η Καίτη Γκρέυ, η Πόλυ Πάνου και άλλοι.

Οι επιτυχίες πολλές και ηχηρές: «Είμαστε αλάνια», «Πήρα τη στράτα κι έρχομαι», «Χωρίσαμε ένα δειλινό», «Τρελός τσιγγάνος», «Πέφτουν της βροχής οι στάλες», «Όμορφη Θεσσαλονίκη», «Αντιλαλούνε τα βουνά», «Κάνε λιγάκι υπομονή», «Καβουράκια», «Κάθε βράδυ λυπημένη», «Ξημερώνει και βραδιάζει» και αμέτρητα ακόμη.

Μέσα δεκαετίας του ’50 και το νέο είδος του λαϊκού τραγουδιού γνωρίζει μεγάλη απήχηση στην κοινωνία και ο Τσιτσάνης είναι από τους πρωτεργάτες του.

«Αχάριστη», «Κάθε βράδυ πάντα λυπημένη» και «Συννεφιασμένη Κυριακή» που γίνεται μουσικό σήμα σε ραδιοφωνική εκπομπή για το λαϊκό τραγούδι. Ξεκινά τις εμφανίσεις του σε μαγαζιά αλλά και σε κινηματογραφικές ταινίες της εποχής. Συνεργάζεται με τον Μάνο Χατζιδάκι.

Το ρεμπέτικο έχει πια απενοχοποιηθεί και πλέον είναι συνώνυμο της λαϊκής διασκέδασης.

Ακολουθούν: «Ίσως αύριο», «Τα λιμάνια», «Τα ξένα χέρια», «Μείνε αγάπη μου κοντά μου», «Κορίτσι μου όλα για σένα», «Κάποιο αλάνι», «Της γερακίνας γιος», «Δηλητήριο στη φλέβα» και δεκάδες ακόμα αριστουργήματα του ελληνικού πενταγράμμου.

Ζεϊμπέκικα, χασάπικα, τσιφτετέλια ακούγονται παντού.

Τη δεκαετία του 1970, δίπλα στον Βασίλη Τσιτσάνη στο Χάραμα τραγουδούν, θα βρεθούν οι νεότερες γυναικείες φωνές της Ελλάδας: Βίκυ Μοσχολιού, Χάρις Αλεξίου, Δήμητρα Γαλάνη, Μαρίζα Κωχ, Τάνια Τσανακλίδου.

Στο Χάραμα θα πάνε ηθοποιοί, πολιτικοί αλλά και ξένες προσωπικότητες για να τον απολαύσουν.

Στις 18 Ιανουαρίου 1984, την ημέρα των γενεθλίων του, αφήνει την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο του Λονδίνου, έπειτα από επιπλοκές σε εγχείρηση στους πνεύμονες.

Τα λόγια Μίκη Θεοδωράκη για τον Βασίλη Τσιτσάνη, μέσω της εφημερίδας «Τα Νέα» τα λένε όλα: «Το τραγούδι του Τσιτσάνη είναι η Ελλάδα και όσο θα υπάρχουν Έλληνες ο Τσιτσάνης θα ζει μαζί τους».

Πηγή:www.newsit.gr

Αστυνομικός έκλεβε υπηρεσιακά όπλα από Α.Τ – Πως τον «τσάκωσαν»

 

Συνελήφθη την Τετάρτη (17.01.2024) ένας αστυνομικός ο οποίος φέρεται να έκλεβε υπηρεσιακά όπλα.

Σύμφωνα με την Αστυνομία, στο πλαίσιο τακτικού ελέγχου οπλισμού που πραγματοποιήθηκε από οπλουργό χθες, σε Αστυνομικό Τμήμα της Αττικής, διαπιστώθηκαν ελλείψεις σε όπλα χειρός, τα οποία ήταν χρεωμένα στον συγκεκριμένο αστυνομικό – διαχειριστή του Τμήματος.

Ενημερώθηκε άμεσα η Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων Σωμάτων Ασφαλείας, από την έρευνα της οποίας προέκυψε ότι έλειπαν 6 υπηρεσιακά πιστόλια, 4 υπηρεσιακά περίστροφα καθώς και το ιδιωτικό ατομικό περίστροφο του ανωτέρω αστυνομικού.

Ο αστυνομικός συνελήφθη καθώς δεν μπόρεσε να δικαιολογήσει την έλλειψη του οπλισμού, ως διαχειριστής χρηματικών υποθέσεων, οικονομικού και υλικού, ενώ ήταν ο αποκλειστικός κάτοχος του κλειδιού του χώρου φύλαξης δημόσιων υλικών του Αστυνομικού Τμήματος.

Από τη σωματική έρευνα καθώς και από τις έρευνες στο γραφείο του, σε σπίτια και οχήματα βρέθηκαν και κατασχέθηκαν:

-2 κυνηγετικές καραμπίνες, με ληγμένη άδεια κατοχής,

-κινητό τηλέφωνο 

-41 φυσίγγια διαφόρων διαμετρημάτων, αλεξίσφαιρο γιλέκο και αστυνομική ράβδος, που κατείχε παράνομα καθώς δεν προέκυπτε υπηρεσιακή χρέωση αυτών και το διαμέτρημα των φυσιγγίων διέφερε από αυτό του ατομικού του οπλισμού.

Ο συλληφθείς, με τη δικογραφία που σχηματίσθηκε σε βάρος του, οδηγήθηκε στην αρμόδια εισαγγελική Αρχή, ενώ οι έρευνες για τον εντοπισμό των όπλων και ο έλεγχος στα λοιπά δημόσια υλικά της αστυνομικής υπηρεσίας, συνεχίζονται.

Πηγή:www.newsit.gr