ΠΑΟΚ: Προχωράει η μετεγγραφή Σβιντέρσκι στην Μπολόνια

 

Επιβεβαιώνεται το ενδιαφέρον της Μπολόνια για τον Κάρολ Σβιντέρσκι του ΠΑΟΚ, με τις δύο ομάδες να βρίσκονται μάλιστα σε διαπραγματεύσεις για τη μετεγγραφή.

Η ιταλική ομάδα φέρεται να προσφέρει ένα ποσό κοντά στα 6 εκατομμύρια ευρώ στον ΠΑΟΚ, με τον Όλαφ Ρέμπε να προσπαθεί να “ανεβάσει” τα χρήματα στα 7 εκατομμύρια ευρώ συν ένα ποσοστό μεταπώλησης της τάξης του 20%, όπως συνέβη και με τον Γιαννούλη στη Νόριτς.

ΠΑΟΚ: Η Μπολόνια δίνει 6 εκατομμύρια ευρώ για Σβιντέρσκι

Ο Σβιντέρσκι έχει άλλωστε ρήτρα 10 εκατομμύρια ευρώ, αλλά στον “Δικέφαλο του Βορρά” έχει χάσει τη θέση του, μετά και τη μετεγγραφή του Κρμέντσικ. Οι επαφές των δύο πλευρών πάντως έχουν αρχίσει να “προχωράνε” και δεν αποκλείεται να υπάρξουν άμεσα εξελίξεις.

 Πηγή:www.newsit.gr

Τσουνάμι οι καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση στο ΑΠΘ – Τουλάχιστον 10 μαρτυρίες

 

Ανοίγουν στόματα στην Θεσσαλονίκη. Μετά την καταγγελία της πρώην φοιτήτριας του Γεωλογικού, άλλες 10 γυναίκες που φοίτησαν στο Ιστορικό Αρχαιολογικό μοιράζονται τις εμπειρίες τους οι οποίες συγκλονίζουν.

Σε ένα “τσουνάμι” το οποίο κάνεις δεν ξέρει ποιους θα παρασύρει εξελίσσονται οι καταγγελίες για τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις που έχουν δεχθεί φοιτήτριες από δύο καθηγητές του Αριστοτελείου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης.

Η αναφορά της πρώην φοιτήτριας του Γεωλογικού Τμήματος για καθηγητή της σχολής της, φαίνεται ότι ήταν αρκετή για να ανοίξουν πολλά στόματα. Τουλάχιστον 10 γυναίκες που φοίτησαν στο Ιστορικό – Αρχαιολογικό τμήμα του ΑΠΘ, αναφέρουν ότι έπεσαν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης από καθηγητή του τμήματος τους, ο οποίος πλέον έχει συνταξιοδοτηθεί και διαμένει στο εξωτερικό.

Τα όσα γνωστοποιούνται τις τελευταίες ώρες για το εκπαιδευτικό ίδρυμα της Θεσσαλονίκης προκάλεσαν την παρέμβαση της υπουργού Παιδείας, Νίκης Κεραμέως η οποία ζήτησε οι έρευνες να φτάσουν έως το τέλος, ενώ ταυτόχρονα παρενέβη και η εισαγγελία πρωτοδικών.

Σοκ από τις περιγραφές

Οι περιγραφές για τον καθηγητή του τμήματος της Ιστορίας από πρώην φοιτήτριες του προκαλούν σοκ και ανατριχίλα.

Η αρχή έγινε από μια πρώην φοιτήτρια η οποία μετά από της εξομολόγηση της Σοφίας Μπεκατώρου, ζήτησε από τις συμφοιτήτριες της να σπάσουν τη σιωπή.

«Μήπως έφτασε η ώρα εμείς οι μεγαλοκοπέλες, πρώην φοιτήτριες του ιστορικού, να εξομολογηθούμε για έναν πολύ γνωστό καθηγητή που μας καλούσε στο γραφείο του δήθεν για να μιλήσουμε για το βαθμό, αλλά ποτέ δεν περιμέναμε τι θα ακολουθούσε; Αλλά μετά μόλις αρχίσαμε να το συζητάμε, διαπιστώσαμε πως ήμασταν πολλές; Μήπως ήρθε λοιπόν η ώρα;», ανέφερε στο Facebook η πρώην φοιτήτρια.

 

Στο κάλεσμά της ανταποκρίθηκαν πολλές γυναίκες με μια από αυτές να περιγράφει: “Κοπέλα μου, είμαι μαζί σου. Γνωρίζω πολύ καλά τι έγινε σ’ αυτό το γραφείο, επειδή ακριβώς τα έχω ζήσει. Μάλιστα ο εν λόγω καθηγητής στα χρόνια μου (2011 – 2016) είχε πάρει και εκπαιδευτική άδεια ενός έτους κάποια στιγμή για να καταλαγιάσουν οι φήμες. Βέβαια τότε δεν καταλάβαινα ότι πρόκειται για πέσιμο αλλά νόμιζα ότι ήταν η ιδέα μου και ότι απλώς ήταν ευγενικός. Χαίρομαι πλέον που δεν διδάσκει”.

 

Μία άλλη φοιτήτρια απαντώντας στην ανάρτηση περιγράφει: “Ανατρίχιασα και μόνο στην ανάρτηση πόσο μάλλον με το φως που έριξε σε κάποια καταραχνιασμένη γωνία του μυαλού μου. Το έζησα…χρόνια πριν, πρωτοετής…στον ίδιο όροφο…μαζί με την κάθε Σοφία της σχολής… έκανα πολύ καιρό να συνέλθω στα 18 μου από το σοκ της σεξουαλικής παρενόχλησης, η πρυτανεία δεν προστατεύει. Όσο για τον 4 όροφο δεν ξανανέβηκα ποτέ. Κι αν ρωτάτε αν πέρασα το μάθημα επιλογής μετά…έγραφα 10 με έκοβε με 4, καλώντας με να πάω στο γραφείο να τα βρούμε. Το έδωσα χρόνια μετά με άλλη καθηγήτρια”.

Και οι καταγγελίες δεν σταματούν εδώ: “Νομίζω ότι το μυαλό όλων μας πηγαίνει σε ένα συγκεκριμένο άτομο. Γνωρίζοντας το είτε σαν φήμη είτε σαν προσωπικό γεγονός. Εγώ το έζησα στο δεύτερο έτος κι ακόμα δεν μπορώ να αποδεχθώ πως ποτέ δεν έγινε τίποτα, σε γενικό επίπεδο. Κι όλα αυτά από το φόβο ότι θα μας πουν τρελές γιατί πάνω από όλα μπαίνει το κύρος”.

Η μαρτυρία μιας άλλης γυναίκας περιγράφει τον τρόπο προσέγγισης του καθηγητή του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ. “Το πέσιμο γινόταν με το γάντι( γιατί ήταν ένας “καθωσπρέπει” κύριος και δεν ήξερες πως να αντιδράσεις…αν τα έλεγες μετά μπορούσε να σε χαρακτηρίσουν τρελή και υπερβολική, ούτε η ίδια ήξερες αν παρεξηγείς τα λεγόμενα του, αλλά έπρεπε πάνω από όλα να είσαι ευγενική…Το γεγονός ότι γινόταν από ένα τόσο “αθώο” και “ευγενικό” καθηγητή, το έκανε ακόμα πιο αφοπλιστικό… Η αηδία και το σοκ όμως που ένιωθες ήταν αληθινά…και έφευγε σοκαρισμένη, αηδιασμένη, μπερδεμένη, φοβισμένη και τρέχοντας…Αυτό θα προσπαθήσω να το διδάξω στα κορίτσια μου…Δεν είναι η ευγένεια πάνω από όλα…Με λίγη ατυχία μπορεί να σου στοιχίσει ακριβά”.

Ανατριχιαστική είναι και μια ακόμα μαρτυρία . “Έχω πάει στο γραφείο του να τον ρωτήσω το βαθμό μου και δεν μου έλεγε το βαθμό μου απλά μου έπιασε την κουβέντα και με ρωτούσε τι βαθμό πιστεύω ότι πήρα. Μου έκανε κομπλιμέντα τι ωραία μάτια, τι ωραίο στήθος κι ότι έχω ανασφάλειες το βλέπει στα μάτια μου. Δεν με άφηνε να φύγω όσο προσπαθούσα ευγενικά να φύγω. Όταν εν τέλει σηκώθηκα να φύγω με πίεζε να μου δώσει ένα φιλί. Τα υπόλοιπα απλά τα διέγραψα από τη μνήμη μου από το σοκ. Δεν ξέρω πως έφυγα. Ευτυχώς δε συνέβη κάτι άλλο. Έφυγα όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Ξέρω ότι το έχει κάνει και σε φίλη μου αλλά ευτυχώς αυτή τον έβρισε”.

Ο καθηγητής του τμήματος Ιστορίας όπως καταγγέλλουν κάποια από τα θύματα του, προσπαθούσε με κάθε τρόπο να προσεγγίσει σωματικά τα “θύματα” του. “Πήγα στο γραφείο του για να μου δώσει θέμα για την εργασία. Μου μιλούσε πολύ ήρεμα κι ευγενικά, μου έλεγε ότι είμαι πολύ όμορφη κοπέλα, ότι αποπνέω μια ευχάριστη αύρα, ότι έχω πολύ ωραίο χαμόγελο. Με ρώτησε από που είμαι, πώς τα πηγαίνω με τη σχολή, τι σκέφτομαι να κάνω μετά. Αφού ήμουν μέσα στο γραφείο του, δεν ξέρω κι εγώ πόση ώρα, έξω περίμεναν ουρά οι φοιτητές. Σηκώθηκα να φύγω, φανερά αμήχανη και νιώθοντας εξαιρετικά άβολα. Μου είπε δεν αντέχει, τόσο πολύ του αρέσει η αύρα μου, που θέλει να μου κάνει μια αγκαλιά, οπότε ήρθε και κόλλησε πάνω μου. Δεν θυμάμαι πόση ώρα κράτησε, θυμάμαι ότι έπαιζε μουσική” αναφέρει μια ακόμα φοιτήτρια στο Facebook.

Η επόμενη καταγγελία έχει να κάνει με τον τρόμο που βίωναν φοιτήτριες οι οποίες έπρεπε να μπουν στο γραφείο του. “Ο κανόνας ήταν να μην μπεις ποτέ μόνη στο στο γραφείο του. Θυμάμαι μια κοπέλα τόσο φοβισμένη που μας παρακαλούσε να την περιμένουμε να βγει και να μην φύγουμε. Ζητούσε να του πάμε φάρμακα για αποστολή σε ανθρώπους που τα είχαν ανάγκη κι αν τολμούσες να πεις κάτι για τη συμπεριφορά του η απάντηση ήταν ότι εσύ είσαι προβληματική που αμφισβητείς έτσι έναν τόσο καλό άνθρωπο. Κι ότι αυτός δεν βάζει τίποτα πονηρό με το μυαλό του,απλώς είναι πολύ καλός για τον κόσμο”.

Μάλιστα μια φοιτήτρια, όπως καταγγέλλει μια ακόμα φοιτήτρια της έδωσε και…δεύτερη ευκαιρία για να περάσει το μάθημα. “Ο συγκεκριμένος με είχε καλέσει στο γραφείο του για προφορική εξέταση, καθώς πήγα καθυστερημένη στη γραπτή που ήταν στις οκτώ το πρωί. Μόλις είχε μοιράσει τα θέματα κι όταν με είδε μπροστά του να δικαιολογούμαι πέταξε την εξής ατάκα: “Αυτή είναι παρασπονδία ζωής! Έχεις μια δεύτερη ευκαιρία για προφορική εξέταση στο γραφείο μου”.

 ρεπορτάζ: Θανάσης Γερασιμίδης – Άγγελος Λαμπίδης

 Πηγή:www.newsit.gr

Για όσους λένε ότι οι Έλληνες περίμεναν 400 χρόνια για να επαναστατήσουν... 124 Επαναστάσεις από το 1481 έως το 1821!

 

Για όσους λένε ότι οι Έλληνες περίμεναν 400 χρόνια για να επαναστατήσουν...

124 Επαναστάσεις από το 1481 έως το 1821!

Ήταν στα 1481όταν ο Κορκόδειλος Κλαδάς και οι Μανιάτες αγωνιστές επαναστάτησαν.

Έφτασαν ως την Ήπειρο κι απελευθέρωσαν την περιοχή της Χιμάρας.

Αβοήθητος από τη Δύση, που τον είχε ενθαρρύνει, ο Κλαδάς αιχμαλωτίστηκε, εννέα χρόνια αργότερα, και γδάρθηκε ζωντανός.

Το 1489 ο τελευταίος του βυζαντινού αυτοκρατορικού οίκου Ανδρέας Παλαιολόγος σήκωσε την επαναστατική σημαία στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα.

Από το 1492, ο επαναστατικός άνεμος πήρε τη μορφή σταυροφορίας με σύμμαχο τον Κάρολο Η’ της Γαλλίας.

Πέντε χιλιάδες επαναστάτες απελευθέρωσαν την Ήπειρο και μεγάλο μέρος της Θεσσαλίας.

Ο αγώνας είναι τόσο δυνατός (γράφει ο Κωνσταντίνος Σάθας), ώστε οι Τούρκοι «αποσύρονται εκ των παραλίων και ετοιμάζονται να εγκαταλείψωσι την Κωνσταντινούπολιν».

Όμως, συνασπισμός χριστιανικών κρατών συμμαχεί κατά του Καρόλου, που αναγκάζεται να γυρίσει στη Γαλλία. Αβοήθητοι, οι Έλληνες σφάζονται ανηλεώς. Το 1496, η επανάσταση έχει σβήσει.

Νέες επαναστατικές κινήσεις, από το 1525 ως το 1533, κατέληξαν στη σφαγή των Ελλήνων:

Στη Ρόδο, του μητροπολίτη Ευθυμίου και των προυχόντων.

Στην Πελοπόννησο, των επαναστατών που εγκαταλείφθηκαν στη Μεθώνη από τους ιππότες της Μάλτας.

Και, το 1565, πνίγεται στο αίμα ο ξεσηκωμός στην Ήπειρο, με αιτία το παιδομάζωμα.

Η ναυμαχία της Ναυπάκτου, το 1571 με την καταστροφή του τουρκικού στόλου, έδωσε νέες ελπίδες στους ραγιάδες.

Η συμμαχία Ενετών, Ισπανών και πάπα ώθησε σε νέα επανάσταση.

Οι ξεσηκωμένοι εγκαταλείφθηκαν για μια ακόμη φορά.

Ακολούθησαν σφαγές στην Παρνασσίδα, στη Θεσσαλονίκη, στο Αιγαίο.

Οι μητροπολίτες Πατρών και Θεσσαλονίκης κάηκαν ζωντανοί.

Νέος ξεσηκωμός στην Ακαρνανία και την Ήπειρο, το 1585: Οι αρματολοί της Βόνιτσας Θόδωρος Μπούας Γρίβας και της Ηπείρου Πούλιος, Δράκος και Μαλάμος ελευθέρωσαν Βόνιτσα, Ξηρόμερο, Άρτα και βάδισαν για τα Γιάννενα.

Νικήθηκαν, όμως, και πολλοί σκοτώθηκαν.

Από το 1609 ως το 1624, ο δούκας του Νέβερ της Γαλλίας και Έλληνες οργάνωσαν ένα φιλόδοξο σχέδιο για να διώξουν τους Τούρκους από την Ελλάδα και δημιούργησαν τη χριστιανική στρατιά που θα ενωνόταν με τους επαναστάτες.

Το σχέδιο ποτέ δεν μπήκε σ’ εφαρμογή. Όμως, στα δεκαπέντε αυτά χρόνια, οι Μανιάτες επαναστάτησαν κάμποσες φορές, ενώ ο μητροπολίτης Τρίκκης Διονύσιος ξεσήκωσε τους χωρικούς και, το 1616, εκστράτευσε στα Γιάννενα και κυρίευσε την πόλη.

Νικήθηκε τελικά, αιχμαλωτίστηκε και γδάρθηκε ζωντανός.

Το 1659, ξέσπασε νέα επανάσταση των Μανιατών που κράτησε ως το 1667.

Τρία χρόνια αργότερα, οι Στεφανόπουλοι και άλλοι Μανιάτες έφυγαν στην Κορσική. Αλλεπάλληλοι ξεσηκωμοί των Ελλήνων, από το 1660, υποκινήθηκαν από τους Ενετούς.

Ο Μοροζίνι ναυμαχούσε και πολεμούσε τους Τούρκους, ενισχυμένος από ενθουσιώδεις Έλληνες επαναστάτες.

Από το 1711, μια ακόμη μεγάλη δύναμη ενεπλάκη στην Ελλάδα: Ο τσάρος της Ρωσίας, Μέγας Πέτρος, εξέδωσε προκήρυξη, με την οποία καλούσε τους Έλληνες να επαναστατήσουν.

Ονόμασε τον εαυτό του «Ρωσογραικών αυτοκράτορα», δίνοντας τροφή στη φαντασία.

Στις εκκλησιές, μνημόνευαν τ’ όνομά του, ο Αγαθάγγελος προφήτευε τον λυτρωμό που «θα φέρει το ξανθό γένος»

Πενηνταπέντε χρόνια αργότερα, τα κοσμοκρατορικά σχέδια της Μεγάλης Αικατερίνης οδήγησαν στην επανάσταση του 1766 και στα ορλωφικά του 1770.

Οι επαναστάτες εγκαταλείφθηκαν και πάλι. Άντεξαν ως το 1779, οπότε η Πελοπόννησος ειρήνευσε.

Την αμέσως επόμενη χρονιά, το 1780, οι Τούρκοι βάλθηκαν να ξεπαστρέψουν τους κλέφτες της Πελοποννήσου.

Οι Κολοκοτρωναίοι αντιστάθηκαν δώδεκα μερόνυχτα στη Μάνη και μετά έκαναν ηρωική έξοδο.

Χάθηκαν οι περισσότεροι.

Ο δεκάχρονος τότε Θόδωρος Κολοκοτρώνης η μάνα του και μια του αδερφή οι μόνοι που σώθηκαν.

Το 1788, επαναστάτησαν οι Σουλιώτες.

Την ίδια χρονιά, φάνηκε στις θάλασσες ο μικρός στόλος του Λάμπρου Κατσώνη.

Ήταν χιλίαρχος του ρωσικού στρατού.

Ο οπλαρχηγός Ανδρίτσος με 500 κλέφτες επάνδρωσε τα καράβια.

Ως το 1790, τσάκισαν πολλές φορές τους Τούρκους σε ναυμαχίες.

Εκείνη τη χρονιά (1790), σε μια φοβερή σύγκρουση ανάμεσα στην Άνδρο και την Εύβοια καταναυμάχησε τους Τούρκους αλλ’ έμεινε με επτά μόνο πλοία. Την επόμενη μέρα, βρέθηκε ανάμεσα σε δυο εχθρικούς στόλους και νικήθηκε.

Ο Λάμπρος Κατσώνης και ο Ανδρίτσος συνέχισαν να πολεμούν.

Το 1792, Ρωσία και Τουρκία υπέγραψαν ειρήνη.

Ο Κατσώνης αρνήθηκε να καταθέσει τα όπλα και εξέδωσε προκήρυξη, την περίφημη «Φανέρωσιν του χιλιάρχου Λάμπρου Κατσώνη», με την οποία κατάγγελλε την Αικατερίνη και διακήρυσσε πως μόνοι τους οι Έλληνες θ’ αποκτούσαν την ελευθερία τους. Κατσώνης και Ανδρίτσος νικήθηκαν στο ακρωτήριο Ταίναρο και χώρισαν.

Ο Κατσώνης αποσύρθηκε.

Ο Ανδρίτσος με τους 500 του, πολεμώντας σαράντα μερόνυχτα, κατόρθωσε να φτάσει στην Πρέβεζα.

Η επανάσταση των Σουλιωτών έσβησε στις 12 Δεκεμβρίου του 1803 με τη συνθήκη, που τους επέτρεπε να φύγουν με τον οπλισμό τους.

Ο Αλή πασάς, όμως, παρασπόνδησε και τους κυνήγησε.

Μια ομάδα Σουλιώτες βρέθηκε, στις 23 Δεκεμβρίου στη Ρινιάσα, ανάμεσα στην Πρέβεζα και την Άρτα.

Πάνω τους έπεσαν στίφη Αλβανών και τους κατέσφαξαν.Η Δέσπω Μπότση, με δέκα κόρες, εγγονές κι εγγόνια, πρόλαβε να οχυρωθεί στον πύργο του Δημουλά.

Οι Αλβανοί την πολιόρκησαν.Αντιστάθηκε όσο μπορούσε. Στο τέλος, ανατινάχτηκαν όλοι, για να μην πέσουν ζωντανοί στα χέρια του εχθρού.

Ο Κίτσος Μπότσαρης κατάφερε να φτάσει ως τ’ Άγραφα, όπου τον πρόλαβαν οι Αλβανοί.

Οχυρώθηκε σ’ ένα μοναστήρι κι άντεξε ως τον επόμενο Απρίλιο.

Ογδόντα κατάφεραν να ξεφύγουν.

Νέος επαναστατικός άνεμος διέτρεχε την Ελλάδα, το 1806, από την Πελοπόννησο ως τη Μακεδονία, καθώς οι Ρώσοι και οι Γάλλοι του Ναπολέοντα ανταγωνίζονταν, ποιοι θα προσεταιριστούν τους Έλληνες.

Για μια ακόμα φορά, οι ξεσηκωμένοι εγκαταλείφθηκαν στην τύχη τους και οι Τούρκοι ξέσπασαν επάνω τους.

Στην Πελοπόννησο, οι Τούρκοι ζητούσαν να τελειώνουν με τους Κολοκοτρωναίους.

Οι σύντροφοι του Θόδωρου Κολοκοτρώνη δεν ήθελαν να φύγουν.

Πολέμησαν μήνες, ώσπου να αναγκαστούν να περάσουν στα Κύθηρα κι από κει, στη Ζάκυνθο.

Ακολούθησαν η εποποιία του Νικοτσάρα στη Μακεδονία και του Γιάννη Σταθά στο Αιγαίο, που ανάγκασαν την Υψηλή Πύλη να έρθει σε συνδιαλλαγή με τους επαναστάτες.

Στα 1814, ιδρύθηκε η Φιλική Εταιρεία.

Επτά χρόνια αργότερα, ξεσπούσε ο 124ος ξεσηκωμός που οδήγησε στην ελευθερία.

Οι Έλληνες αγωνίζονταν και έχυναν αίμα αιώνες για την ελευθερία τους. Η καλύτερη απάντηση στους αναθεωρητές της ιστορίας μας που προσπαθούν να μας πείσουν ότι το ελληνικό έθνος «κατασκευάστηκε».

Πηγή: historyreport.gr