Οκαιρόςέχει κάνει πολλές φορές τα τερτίπια του, αλλά αυτό που
πρόκειται να συμβεί στοΝτένβερτων ΗΠΑ με τα τωρινά προγνωστικά δεν έχει προηγούμενο.
Αναμένεται σε
λιγότερο από 24 ώρες να υπάρξει πτώση της θερμοκρασίας 34 βαθμών σύμφωνα με
ανάρτηση του μετεωρολόγου Σάκη Αρναούτογλου. Δηλαδή οι κάτοικοι από συνθήκες
απόλυτου καύσωνα θα πρέπει να αντιμετωπίσουν βαρυχειμωνιά, καθώς αναμένεται να
έχουμε ακόμα και χιονόπτωση.
Αναλυτικά η ανάρτηση
του Σάκη Αρναούτογλου:
«Εαν επαληθευθεί η
πτώση τη θερμοκρασίας των 34-36 βαθμών που επιμένουν και τα σημερινά
προγνωστικά στοιχεία ότι θα συμβεί την ερχόμενη Τρίτη στο Ντένβερ (Denver) (πρωτεύουσα της πολιτείας των ΗΠΑ, Κολοράντο σε
υψόμετρο 1600 μέτρων) τότε θα πρόκειται για μια από τις πιο ακραίες αλλαγές
θερμοκρασίας που έχω προσωπικά τουλάχιστον εγώ παρακολουθήσει, καθώς από τον
απόλυτο καύσωνα που θα επικρατεί μέχρι και τη Δευτέρα η περιοχή θα βρεθεί σε
συνθήκες βαρυχειμωνιάς με χιονόπτωση μέσα σε λιγότερο από ένα 24ωρο!! »
Στη θέα ενός
παράξενου φαινομένου για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες ημέρες βρέθηκαν όσοι έκαναν
τη βόλτα τους αργά το βράδυ της Τετάρτης (02-09-2020) στο Λιμάνι Θεσσαλονίκης.
Εκατοντάδες μικρά ψάρια, ζωντανά, βγήκαν στη στεριά ή… χοροπηδούσαν μανιωδώς
στην άκρη του λιμανιού εντός της θάλασσας.
Πρόκειται για δεύτερο
παρόμοιο φαινόμενο που συμβαίνει στη Θεσσαλονίκη, μιας και το βράδυ της
περασμένης Πέμπτης δεκάδες ψάρια εντοπίστηκαν νεκρά στη Νέα Παραλία
Θεσσαλονίκης.
Εκτιμάται πως είτε τα μικρά ψαράκια κυνηγήθηκαν από μεγαλύτερο
ψάρι και βγήκαν στη στεριά αναζητώντας έναν τρόπο διαφυγής είτε το φαινόμενο
οφείλεται στις υψηλές θερμοκρασίες που παρατηρούνται τις τελευταίες ημέρες.
Πάντως αξίζει να
σημειωθεί, όπως φαίνεται και στο σχετικό βίντεο που δημοσίευσε ο Άρης
Φραντζεσκάκης στο Facebook, πως νέα παιδιά που βρίσκονταν στο Λιμάνι Θεσσαλονίκης
την ώρα του φαινομένου, επιχείρησαν να ρίξουν ξανά στη θάλασσα τα ψάρια,
βλέποντάς τα, να σπαρταράνε…
Έπειτα από αναφορές αναγνωστών και έρευνα σε δεύτερη φάση, απ’ότι φαίνεται
η τεχνολογία αυτή είναι εδώ και χρόνια “πολλά υποσχόμενη”, αλλά προς το παρόν
ανέφικτη. Ακόμα και για μικρή ισχύ (100-200W), θα χρειαζόταν ένας
ογκώδης και βαρύς “αντιδραστήρας”, και φυσικά δε θα κάλυπτε τις ανάγκες των
σύγχρονων ηλεκτρικών οχημάτων. Ωστόσο, ελπίζουμε κάποια μέρα να ευδοκιμήσουν οι
συνθήκες ώστε να απολαμβάνουμε ταχεία παραγωγή ενέργειας από μικρές πηγές.
Το αιώνιο πρόβλημα της αποθήκευσης
ενέργειας είναι πιο επίκαιρο από ποτέ, χάρη και στην “έκρηξη” τηςηλεκτροκίνησης.Πέρα
από τα smartphones
και τις φορητές ηλεκτρονικές και ηλεκτρικές συσκευές, εκατομμύριαηλεκτρικά οχήματακατακλύζουν
τον κόσμο, απόηλεκτρικά πατίνιαήηλεκτρικά ποδήλαταμέχριηλεκτρικά σκούτερκαιηλεκτρικά αυτοκίνητα.
Οιμπαταρίεςτους
είναι το μεγαλύτερο μειονέκτημα αυτή τη στιγμή, καθώς είναι βαριές και δεν
προσφέρουν αρκετά μεγάληαυτονομία.
Μια “επανάσταση” στον τομέα των μπαταριών, λοιπόν, φαίνεται να έρχεται μέσα στα
επόμενα χρόνια χάρη στιςπυρηνικές μπαταρίες NDB!
H NDBείναι
μια εταιρεία από τηνΚαλιφόρνια των ΗΠΑπου
αναπτύσσειnano-diamond
πυρηνικές μπαταρίεςκαι υπόσχεται υψηλή πυκνότητα ενέργειας
κατ’όγκο, αλλά το σημαντικότερο,εξάλειψη της ανάγκης επαναφόρτισης!Απλοϊκά,
μπορούμε να τις δούμε σανμικροσκοπικούς πυρηνικούς αντιδραστήρες.Και,
όπως γνωρίζουμε, μια πολύ μικρή ποσότητα ύλης μπορεί να παράξει τεράστια ποσά
πυρηνικής ενέργειας.
Σύμφωνα με την NDB,
οι πυρηνικές μπαταρίες της θα αντέχουν χωρίς φόρτισηαπό
10 έως… 28.000 χρόνια, ανάλογα με την εφαρμογή και τη χρήση. Σε
ορισμένες εφαρμογές, όπως στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, ίσως να είναιφθηνότερες
και από τις τωρινές μπαταρίες ιόντων λιθίου.Και για όσους ανησυχούν για
την ασφάλειά τους, η NDB υποστηρίζει πως πρακτικά θα είναι αδύνατο
να καταστραφούν.
Τι είναι οι πυρηνικές μπαταρίες;
Ακούγεται πολύ καλό για να αληθινό… αλλά ας
αναφέρουμε μερικές λεπτομέρειες επιπλέον. Στην “καρδιά” κάθεNDB
(NanoDiamondBattery)μπαταρίας
θα βρίσκεται έναμικρό κομμάτι πυρηνικών αποβλήτων,
συγκεκριμένα,τμήματα
γραφίτηπου
έχουν απορροφήσει ραδιενέργεια από τις αντίστοιχεςράβδους
(Ουρανίου, Πλουτωνίου κ.λπ.) και είναι, πλέον, ραδιενεργά καθαυτά. Τα
πυρηνικά, αυτά, απόβλητα είναι επικίνδυνα αν αφεθούν “ελεύθερα” στη φύση, όμως
η NDB
θα τα χρησιμοποιεί για να δημιουργήσειμικροσκοπικά διαμάντια από άνθρακα-14,
τα οποία θα λειτουργούν τόσο σανημιαγωγοί,
όσο και σανθερμοαγωγοί.Τα
διαμάντια αυτά θα περικλείονται σε ένα“κέλυφος” από διαμάντι άνθρακα-12,
το οποίο παράγεταιφθηνά σε εργαστήριο,
είναι αρκετάσκληρό
και ανθεκτικόκαι“σφραγίζει”το
ραδιενεργό υλικό, χωρίς κίνδυνο διαρροής. Ακόμα και σε περίπτωση
χτυπήματος/σύγκρουσης, λοιπόν, η μπαταρία NDB είναι ασφαλής, ίσως και ασφαλέστερη από
μια μπαταρία λιθίου που δύναται να αυτο-αναφλεγεί.
Στη συνέχεια, πολλαπλές“στρώσεις”
νανο-διαμαντιώντοποθετούνται η μια πάνω στην άλλη και
συνδέονται με ένα μικρόκύκλωμα/πλακέτακαι
ένανsupercapacitorγια
τη συλλογή, αποθήκευση και διανομή της παραγόμενης ενέργειας. Όλο αυτό το
“πακέτο” θα είναι η τελική μπαταρία, που θα μπορεί να έχειοποιαδήποτε
συμβατική μορφή, όπωςΑΑ, ΑΑΑ, 18650(χρησιμοποιείται
στα πατίνια/ποδήλατα),A123(χρησιμοποιείται στα αυτοκίνητα) κ.λπ.
Θεωρητικά, λοιπόν, ακόμα και ένα παλιότερο μοντέλο θα μπορεί να γίνει“retro-fitted”με
μια NDB
μπαταρία.
Φθηνές, ασφαλείς και “πανίσχυρες”
Και συνεχίζουμε με τις σχεδόν απίστευτες
“υποσχέσεις” της NDB. Μια τέτοια μπαταρία δε θα χρειάζεται
επαναφόρτιση πρακτικά ποτέ, αφού διαρκώς θα μπορεί να“αυτο-επαναφορτίζεται”με
ταχύτατο ρυθμό,πολύ ταχύτερα από το dischargerate,
την κατανάλωση ενέργειας δηλαδή. Ταεπίπεδα ακτινοβολίαςπου
θα εκπέμπει θα είναι, σύμφωνα με την εταιρεία,μικρότερα
από αυτά που εκπέμπει το ίδιο το ανθρώπινο σώμα.
Και λόγω του πολύ μικρού μεγέθους τους θα μπορούν να χρησιμοποιούνται και στην
Ιατρική, π.χ. γιαισόβια τροφοδοσία ενός βηματοδότη.
Επίσης, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σεlow-power
εφαρμογές,για
παράδειγμα σεαισθητήρες
ενός διαστημικού σκάφους,με διάρκεια ζωήςέως
και 28.000 χρόνια.
Για να αντιληφθούμε τις δυνατότητές τους, οNeelNaickerτης
NBD,
δήλωσε πως μια NDB μπαταρία μεμέγεθος
όσο μια μπαταρία iPhone, θα μπορείνα
“επαναφορτίζει” το κινητό, από το0 στο 100%,έως5
φορές μέσα σε 60′!Σε έναηλεκτρικό όχημα,
θα μπορεί να αντέξειέως και 90 χρόνια.Άρα
θα μπορεί να αφαιρείται από ένα παλιό όχημα και να τοποθετείται σε ένα νέο.
Ενδιαφέρον concept
που θα μπορούσε να συνδυαστεί ιδανικά με αυτό των hot-swappableμπαταριών
τηςNio,για τις οποίες γράψαμε πρόσφατα.
Σε
περίπτωση “βλάβης” ενός στοιχείου της μπαταρίας, το υλικό θα
μπορεί εύκολα να ανακυκλώνεται ώστε να δημιουργείται μια νέα
μπαταρία. Και στο τέλος της ζωής της, το μόνο θα αφήνει πίσω θα είναι “άκακα
υποπροϊόντα”.
Graphite blocks in the core of an advanced gas-cooled reactor. Image courtesy of EDF.
Και πως ακριβώς μια τέτοια, “θαυματουργή”
μπαταρία μπορεί να κοστίζει λιγότερο από μια Li-Ion; Απλά διότι οι παραγωγοί πυρηνικής
ενέργειας, αυτή τη στιγμή,πληρώνουν για να “ξεφορτωθούν” τα πυρηνικά
απόβλητα.Άρα,
η πρώτη ύλη για τις μπαταρίας της NDB θα έχει…αρνητικό
κόστοςγια
την εταιρεία.
Τα αποθέματα πυρηνικών αποβλήτων είναι
υπερ-αρκετά για παραγωγή NDB μπαταριών στην παρούσα φάση. Ακόμη κι αν
δεν έφταναν, όμως, η εταιρεία υποστηρίζει πως μπορείνα
δημιουργήσει απλά και σχετικά οικονομικά τα δικά της carbon-14
διαμάντια.
Και… πότε θα το δούμε στην πράξη;
Η NDB έχει ήδη ολοκληρώσει το“proofofconcept”των
μπαταριών της. Δηλώνει έτοιμη για τηνπαραγωγή του πρώτου prototypeγια
εμπορική χρήση, σε λίγους μήνες. Μέσα στα επόμενα2
χρόνιαφιλοδοξεί
να λανσάρει μια low-power εκδοχήκαι μέσα στα επόμενα5
χρόνια,την
αντίστοιχη high-power.Φυσικά,
είναι στη διαδικασία κατοχύρωσης για όλες τις απαραίτητεςπατέντες(τεχνολογίας
και μεθόδου κατασκευής).
Είναι εύκολα αντιληπτό πως αν οι πυρηνικές
μπαταρίες της NDB
επιτύχουνέστω
τα μισά από όσα υπόσχονται,πρόκειται για μια ενεργειακή επανάσταση πουθα
αλλάξει ολόκληρο τον κόσμο.Ακόμα καιολόκληρα
σπίτιαθα
μπορούν να τροφοδοτούνται με ενέργειαχωρίς να συνδέονται με το δίκτυο ρεύματος,με
μια μπαταρία μεγέθους ενός τραπεζιού, για παράδειγμα.
Τααυτοκίνητά μαςδε
θα χρειάζονται ποτέ φόρτιση, όπως και τακινητά ή τα laptopsμας.
Βέβαια, το οτι βασίζεται στην πυρηνική ενέργεια, ίσως αποτελέσειτροχοπέδηγια
την πρόοδο της τεχνολογίας και των προϊόντων αυτών. Αλλά αν είναι όντως
ακίνδυνα και με τέτοιες “επιδόσεις”, ποιος δε θα τα ήθελε;