Πώς λεγόταν το “χριστουγεννιάτικο” δέντρο στην αρχαία Ελλάδα

Ο προγονός του χριστουγεννιάτικου δέντρου στην αρχαία Ελλάδα δεν ήταν ούτε το έλατο, ούτε το κυπαρίσσι, αλλά ένα κλαδί ελιάς!

Όσο παράξενο και αν ηχεί. Αυτή ήταν ιδιαίτερη προτίμηση των Αρχαίων Ελλήνων. Το συγκεκριμένο μάλιστα κλαδί ελιάς ονομαζόταν  Ειρεσιώνη και σχετίζεται με τον Θησέα, την Κρήτη και την αρχαία Αθηνά.

Τα παιδιά έλεγαν τις “καλένδες” ή αλλιώς σήμερα τα κάλαντα με την Ειρεσιώνη στα χέρια

Εκείνο που είναι ελάχιστα γνωστό είναι το γεγονός ότι  τα σημερινά χριστουγεννιάτικα κάλαντα σχετίζονται με τον ύμνο που έψαλλαν τα παιδιά στην αρχαιότητα κατά τα “Πυανέψια”, περιφέροντας την Ειρεσιώνη.

Η Ειρεσιώνη προέρχεται από τη λέξη είρος (έριον=μαλλί). Σύμφωνα με πολλές αναφορές σε αρχαία κείμενα, ήταν κλάδος ελιάς η αγριελιάς (κότινος) στολισμένος με γιρλάντες από μαλλί λευκό και κόκκινο και έφερε κρεμασμένα τους πρώτους φθινοπωρινούς καρπούς (σύκα, καρύδια, αμύγδαλα, κάστανα, δημητριακά, εκτός μήλου και αχλαδιού). Έφερε επίσης φιάλες από λάδι και μέλι.

Η Ειρεσιώνη περιφερόταν στους δρόμους των Αθηνών, την έβδομη ημέρα του Πυανεψίωνος μηνός (22 Σεπτεμβρίου – 20 Οκτωβρίου) από παιδιά “αμφιθαλή”, των οποίων δηλαδή και οι δύο γονείς ζούσαν και τα οποία έψαλλαν “τις καλένδες” (κάλαντα) από σπίτι σε σπίτι, παίρνοντας φιλοδώρημα από τον νοικοκύρη ή την κυρά.

Όταν τα παιδιά έφθαναν στα δικά τους σπίτια, ιδίως στα αγροτικά, κατά τον Αριστοφάνη, κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την εξώπορτά τους, όπου έμενε μέχρι την ίδια ημέρα του επόμενου έτους, οπότε, αφού τοποθετούσαν την νέα, κατέβαζαν την παλιά και την έκαιγαν. Κατά το τελετουργικό, ένας “αμφιθαλής” νεαρός περιέχυνε την Ειρεσιώνη με κρασί από έναν τελετουργικό αμφορέα και την κρεμούσε στην πύλη του ναού του Απόλλωνα.

Τα “Πυανέψια” ή “Πυανόψια” ήταν γιορτή στην αρχαία Αθήνα προς τιμήν του Απόλλωνα με αναίμακτη θυσία καρπών και φρούτων, ενώ κατά την κλασική εποχή, αποτελούσαν μέρος της γιορτής των Θησείων. O Λυκούργος αναφέρει ότι στην Αθήνα η γιορτή ονομαζόταν “Πυανόψια”, ενώ οι υπόλοιποι Έλληνες την αποκαλούσαν “Πανόψια”, γιατί “φαίνονταν όλοι οι καρποί”.

Η ιστορία της Ειρεσιώνης

Πολλοί έριζαν περί της αρχής της ειρεσιώνης. Σύμφωνα με κάποιους, πρώτα κατασκευάστηκε από τον Θησέα, ο οποίος παίρνοντας κλαδί από την ιερή ελιά και αφού το έφτιαξε κατάλληλα, το ανέθεσε στον Απόλλωνα ως ικετήριο και έπειτα απέπλευσε για την Κρήτη. Από τότε και έπειτα επικράτησε η εν λόγω συνήθεια. Ο Πλούταρχος γράφει σχετικά «Γενομένου του κλήρου παραλαβών τούς λαχόντας ο Θησεύς εκ του πρυτανείου και παρελθών εις Δελφίνιον, έθηκεν υπέρ αυτών τωι Απόλλωνι την ικετηρίαν. Ην δε κλάδος από της ιεράς ελαίας ερίωι λευκώι κατεστεμμένος».

Σύμφωνα με άλλους, πλέοντας ο Θησέας προς την Κρήτη, παρασύρθηκε από τον αέρα στη Δήλο, εκεί, ορκίστηκε στον Απόλλωνα να τον στέψει με κλαδί ελιάς, εάν επέστρεφε από την Κρήτη, αφού προηγουμένως θα είχε φονεύσει τον Μινώταυρο.

Άλλη εκδοχή είναι ότι το έθιμο γίνονταν σε ανάμνηση των Ηρακλειδών, τους οποίους έτρεφαν οι Αθηναίοι, με τον τρόπο που αναφέρει το άσμα ειρεσιώνη.

Υπάρχει όμως και τέταρτη εκδοχή, κατά την οποία συνέβη κάποτε παγκόσμιος λιμός και έσπευσαν απ’ όλα τα μέρη της Γής προς τα μαντεία για να ρωτήσουν περί της απαλλαγής από το λιμό. Τότε ο Απόλλων είπε προς όλους ομόφωνα, ότι, αν οι Αθηναίοι δεν προσεύχονταν και δεν πρόσφεραν θυσία στη Δήμητρα, την ημέρα των Προηροσίων (προ της αρόσεως), στο όνομα όλων των λαών, δεν θα έπαυε ο λιμός. Αμέσως, όλοι οι λαοί της Γής, έστειλαν πρέσβεις στους Αθηναίους, οι δε Σκύθες απέστειλαν τον ιερέα του Απόλλωνα, Άβαρι. Τότε πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα αυτή η ικετηρία και από τότε όλα τα έθνη έστελναν απαρχές των καρπών προς τους Αθηναίους.

Η μετάβαση στο έλατο

Το θεοκρατικό καθεστώς του Βυζαντίου καταδίκασε το έθιμο ως ειδωλολατρικό και απαγόρευσε την τέλεσή του. Ωστόσο, οι Έλληνες που ταξίδευαν πολύ το μετέδωσαν στους Βόρειους λαούς, οι οποίοι λόγω έλλειψης ελαιοδέντρων, στόλιζαν κλαδιά από τα δέντρα που φύονταν στις περιοχές τους, όπως είναι τα έλατα.

Αιώνες αργότερα το ίδιο έθιμο επανεισάχθηκε στην Ελλάδα από τους Βαυαρούς που συνόδεψαν τον Όθωνα στην Ελλάδα, ως δικό τους Χριστουγεννιάτικο έθιμο. Κάπως έτσι, πραγματοποιήθηκε η μετάβαση απο την αρχαία Ελληνική “Ειρεσιώνη της Ελιάς” στο Ελατό της σύγχρονης εποχής, που πρωτοστολίστηκε το 1833 από τον Βασιλιά Όθωνα ως Χριστουγεννιάτικο δέντρο στα ανάκτορα του Ναυπλίου και νίκησε κατά κράτος το… καραβάκι που είχε στο μεταξύ επικρατήσει ως έθιμο που ταίριαζε στην ναυτική Ελλάδα.

Πηγή:www.dogma.gr

Έλληνας μετέτρεψε τον παλιό του σκαραβαίο σε ένα εντυπωσιακό σύγχρονο αυτοκίνητο.

Το 2007 ο κ. Γιάννης Ζιόβας αγόρασε στην τιμή των 600 ευρώ έναν σκαραβαίο του 1970. Μετά από εννέα χρόνια μεθοδικής εργασίας σε μια αποθήκη στο Αγρίνιο, το αυτοκίνητο όνειρο για πολλές γενιές εργαζόμενων απέκτησε νέα μορφή και μια σύγχρονη ελκυστική εικόνα.

Αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας ήταν το επίσημο site της Volkswagen ν’ ασχοληθεί με το μοντέλο που δημιούργησε ο Αγρινιώτης ηλεκτρονικός και να ζητήσει λεπτομέρειες για την κατασκευή του.

Ο σκαραβαίος πριν την μεταμόρφωση

Είναι το αυτοκίνητο με την μεγαλύτερη χρονική διάρκεια παραγωγής, το θρυλικό σκαθάρι της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας Volkswagen. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1936 ύστερα από ειδική παραγγελία του Χίτλερ που ζήτησε ένα αυτοκίνητο με συγκεκριμένες προδιαγραφές προσβάσιμο στο εργατικό δυναμικό της χώρας.

Ακριβώς γι’ αυτόν λόγο πήρε τον τίτλο «αυτοκίνητο του λαού» και έγινε το όνειρο για εκατομμύρια οικογένειες σε όλο τον κόσμο. Ακόμη και σήμερα για πολλούς νέους οδηγούς είναι το πρώτο τους αυτοκίνητο. Για τον κ. Γιάννη Ζιόβα, τεχνικό της ΕΡΤ, αν και δεν ήταν το πρώτο έγινε σίγουρα το αυτοκίνητο των ονείρων του.

 

«Από μικρός είχα το μεράκι. Έχουν προηγηθεί κι άλλες δουλειές ανακατασκευής και μετατροπής. Το κλασσικό αυτοκίνητο είναι το χόμπυ αλλά και η μεγάλη αγάπη μου.

 

Το σκαθάρι είναι κλασσικό και όποιος ασχολείται θέλει να αποκτήσει κάποια στιγμή ένα τέτοιο μοντέλο.

Κι εγώ μεγάλωσα βλέποντας το να κυκλοφορεί στους δρόμους. Ήταν το οικονομικό όχημα πολλών δεκαετιών. 

Το 2002 αγόρασα ένα πολύ φθηνό σκαθάρι πάνω στο οποίο έκανα τις πρώτες δοκιμές.

Άρχισα την σχεδίαση και την κατασκευή των πρωτοτύπων χρησιμοποιώντας σαν υλικό το ξύλο.

 

Αφού ήμουν σίγουρος ότι μπορούσα να πετύχω αυτό που είχα ονειρευτεί, προχώρησα στην αγορά του αυτοκινήτου που βλέπετε σήμερα. 

Βρίσκεται σε εργαστήριο δικό μου στο Αγρίνιο.

 

Ο μεγάλος όγκος δουλειάς βγήκε τα δύο χρόνια που ήταν κλειστή η ΕΡΤ. 

Εκείνη την περίοδο ξέδωσα στο αυτοκίνητο.

 

Έπρεπε σχεδιαστικά να βρεθεί ο καλύτερος δυνατός συνδυασμός, μεταξύ του σχήματος της οροφής και των διαστάσεων των δύο τμημάτων της, ώστε και το αισθητικό αποτέλεσμα να είναι το καλύτερο δυνατό αλλά και πρακτικά να μπορεί να αποθηκευτεί στο χώρο της που, πριν, βρίσκονταν το πίσω κάθισμα.

 

 

Έπρεπε λοιπόν να υπολογιστούν πάρα πολλά πράγματα με πολλή μεγάλη ακρίβεια, όπως για παράδειγμα το χαμήλωμα του παρμπρίζ, οι διαστάσεις της οροφής, τα σημεία των αρθρώσεων της, το ύψος των roll bars κλπ.

 

Ο σχεδιασμός έγινε από την αρχή με την σκέψη να μπορεί να παράγεται σε μορφή κιτ ώστε με τις κατάλληλες οδηγίες να μπορεί κάποιος να μετατρέψει το σκαθάρι του σε coupe – roadster όσο το δυνατόν πιο οικονομικά.

 

Θέλω να επισημάνω ότι είναι σε εξέλιξη η διαδικασία για την παραγωγή του κιτ και ότι η μετατροπή έχει κατοχυρωθεί ως κοινοτικό σχέδιο».

                  

Πηγή: agriniovoice

Μετά από 28 χρόνια διπλωμένος στην μέση από τρομερή αρθρίτιδα στάθηκε ξανά ευθυτενής – Απίστευτες εικόνες!

Αυτές οι εικόνες δείχνουν έναν ασθενή που τον έλεγαν «ο διπλωμένος άνθρωπος», ο οποίος είναι πλέον σε θέση να σταθεί ξανά όρθιος κι ευθυτενής, αφότου μια τρομερά επιθετική μορφή αρθρίτιδας τον είχε αναγκάσει να ζει επί 28 χρόνια με πρόσωπό του να πιέζεται στους μηρούς του.

Οι γιατροί στο Γενικό Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της πόλης Σενζέν, που βρίσκεται στην επαρχία Γκουανγκντόνγκ της Νότιας Κίνας, «έσπασαν και ανασκεύασαν» ολόκληρη τη σπονδυλική στήλη του 46χρονου σήμερα Li Hua μέσα από μια σειρά τεσσάρων διαδοχικών χειρουργικών επεμβάσεων.

 

Ο Li Hua πριν από τις επεμβάσεις

Ο Li είχε διαγνωσθεί με αγκυλοποιητική σπονδυλοαρθρίτιδα το 1991 σε νεαρή ηλικία 18 ετών. Έκτοτε ο πόνος στις αρθρώσεις τον ανάγκασε να διπλώνει ολοένα και περισσότερο στην μέση.

Η οικογένειά του, από την πόλη Yongzhou στην επαρχία Χουνάν της Κεντρικής Κίνας, δεν είχε τα οικονομικά μέσα για να βρει πρόσβαση σε κατάλληλη ιατρική φροντίδα και έτσι ο Λι βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό στην ηλικιωμένη μητέρα του, που έγινε κάτι σαν νοσοκόμα πλήρους απασχόλησης για εκείνον.

Οι εικόνες του ασθενούς δείχνουν πως ολόκληρο το άνω μέρος του σώματος διπλώνεται προς τα κάτω άκρα του σε μια μόνιμη στάση που μοιάζει με ακραία στάση της γιόγκα.

Οι γιατροί περιέγραψαν τη σοβαρή παραμόρφωση της σπονδυλικής του στήλης ως «τριών επιπέδων»: από το πηγούνι προς το στήθος, από το στέρνο προς το στόμα και από το πρόσωπο προς τον μηρό.

 

Ο Li Hua στέκεται όρθιος κι ευθυτενής για πρώτη φορά μετά από 28 χρόνια μετά από τις επιτυχημένες επεμβάσεις που του έγιναν

 

Ο Li ξαπλωμένος ανάσκελα μετά από τις επεμβάσεις

Ο Λι, ο οποίος δεν μπορούσε να σταθεί όρθιος ή να ξαπλώσει ανάσκελα, δήλωσε ότι η κατάστασή του επιδεινώθηκε τα τελευταία πέντε χρόνια σε σημείο που ακόμα και το να φάει ή να πιεί ήταν πραγματικός αγώνας.

Ωστόσο, όταν ζήτησε ιατρική φροντίδα στην επαρχία που ζούσε το 2018, του αρνήθηκαν κάποια χειρουργική επέμβαση με το σκεπτικό ότι οποιαδήποτε επέμβαση στην σπονδυλική του στήλη εμπεριείχε πολύ υψηλό κίνδυνο για τη ζωή του.

 

Πώς ήταν το άνω τμήμα του κορμού του Li πριν από τις επεμβάσεις

Τον Μάιο του 2019, η οικογένεια του Λι συναντήθηκε με τον καθηγητή Tao Huiren, ο οποίος είναι επικεφαλής του τμήματος χειρουργικής σπονδυλικής στήλης και Ορθοπεδικής στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο του Shenzhen.

Ο καθηγητής Τάο είχε χειρουργήσει κι άλλους ασθενείς με «παρόμοιες σπονδυλικές στήλες», αλλά καμία άλλη περίπτωση δεν ήταν τόσο σοβαρή. Αποδέχτηκε την πρόκληση, επικαλούμενος κρίσιμη απειλή για τη ζωή του Λι, αν η πίεση στην καρδιά και στους πνεύμονές του δεν υποχωρούσε σε μια πρώτη -από τις πολλές που ακολούθησαν- διεπιστημονικές διαβουλεύσεις τον Ιούνιο του 2019.

Ο Li πάλευε ακόμα και να φάει ή να πιει οτιδήποτε

Ο Li πριν διαγνωστεί με αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα

Ο γιατρός είπε: "Σε ένα πιο σύνηθες περιστατικό ένας ασθενής θα μπορούσε τουλάχιστον να ανυψώσει το κεφάλι του, αλλά ο Λι δεν μπορούσε να κάνει ούτε αυτό. Υπήρχε ένα κενό μόλις 5 εκατοστών ανάμεσα στο πηγούνι και στους μηρούς του. Η μόνη μας επιλογή ήταν να σπάσουμε τα οστά του ένα προς ένα: μηρός, αυχενικοί σπόνδυλοι, θωρακικοί σπόνδυλοι, οσφυϊκοί σπόνδυλοι και στη συνέχεια να ισιώσουμε ολόκληρη τη σπονδυλική του στήλη. Οι κίνδυνοι ήταν 20 έως 30 φορές μεγαλύτεροι από τις συνήθεις περιπτώσεις χειρουργικής επέμβασης στη σπονδυλική στήλη και οι πιθανότητες να γίνει παραπληγικός ήταν επίσης πολύ υψηλές".

Κατά τη διάρκεια του τετραφασικού χειρουργικού σχεδίου, ο Λι μπόρεσε σταδιακά να καθίσει, στη συνέχεια να σηκώσει το κεφάλι του και μετά να ξαπλώσει.

Οι μετεγχειρητικές εικόνες που δόθηκαν στη δημοσιότητα από το νοσοκομείο δείχνουν ότι ολόκληρο το σώμα του Li έχει πλέον ξεδιπλώσει, επιτρέποντάς του να ξαπλώσει, να καθίσει και να σταθεί ίσια για πρώτη φορά μετά από 28 χρόνια.

Τώρα είναι σε θέση να περπατήσει με λίγη βοήθεια, αλλά ο καθηγητής Tao λέει ότι θα ανακτήσει πλήρως την κανονική του κίνηση μετά από δύο έως τρεις μήνες φυσικοθεραπείας.

Ο γιατρός είπε: "Φυσικά δεν θα μπορέσει να κάνει τίποτα πάρα πολύ ακραίο όπως… πυγμαχία ή τένις, αλλά όλες οι τυπικές σωματικές κινήσεις δεν θα είναι πρόβλημα πια για εκείνον".

Ο ίδιος ο Li είπε: "Δεν θα υπήρχε καμία θεραπεία για μένα χωρίς τον γιατρό Tao, είναι ο σωτήρας μου και η ευγνωμοσύνη μου προς αυτόν έπεται μόνος εκείνης προς την μητέρα μου".

Το νοσοκομείο περιέγραψε την περίπτωση του Li ως το χειρουργικό ισοδύναμο του ανέβει κανείς στην κορυφή του Έβερεστ. Ήταν η πρώτη φορά στην ιατρική ιστορία της Κίνας που τέτοιας έκτασης σοβαρές παραμορφώσεις στη σπονδυλική στήλη επιδιορθώνονται.

Πηγές: https://www.ladbible.com, https://metro.co.uk