Playmobil ή Lego;

Με τα Playmobil έφτιαχνες κάστρα με ιππότες, επικές μάχες μεταξύ καουμπόιδων και Ινδιάνων, αποστολές στο διάστημα. Με τα Lego έφτιαχνες σπίτια, αυτοκίνητα, μηχανές, ποδήλατα και ό,τι άλλο σου κατέβαινε στο κεφάλι. Αυτά τα δύο ήταν που αγαπήσαμε περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι όταν ήμασταν παιδιά. Και τώρα με αφορμή την επέτειο των 40 ετών των Playmobil (που γιορτάστηκε στις 11 Μαρτίου στα Village Cinemas στο Athens Metro Mall) είναι ώρα να τα "στήσουμε" σε ένα ακόμα Αιώνιο Δίλημμα. Φυσικά εσύ μας γράφεις στο Twitter.

Playmobil ο Ηλίας Αναστασιάδης

Ένα πολύ κακό συναπάντημα που μπορεί να σου συμβεί μεγαλώνοντας είναι να βρεθείς ανάμεσα σε 4-5 μανάδες συμμαθητών σου που συζητούν για τα παιχνίδια των γιων τους. Συνήθως οι μανάδες που έβγαζαν λόγο για τη σημαντικότητα των Lego στη διάπλαση του παιδικού νου και στην όξυνση της δημιουργικότητας ήταν οι ίδιες που άνηκαν στο Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων. Περίεργοι άνθρωποι. Για να πάω κόντρα στη δηθενιά και με γονείς που δεν είχαν ποτέ σχέσεις με Συλλόγους, μεγάλωσα με Playmobil. Με ανθρώπινες φιγούρες, όχι με όψιμα ρομποτάκια. Όταν ήθελα να ακονίσω το μυαλό μου, διάβαζα την Ώρα για Σπορ ή έλυνα αμερικάνικα σταυρόλεξα. Πήγαινε λοιπόν κυρα-Τζένη να φτιάξεις κάνα σουφλέ να φάει το παιδί σου κι άσε τις αναλύσεις και τη θεωρία των παιγνίων. Άντε, γίναμε όλοι ειδικοί. (έξαλλος)

Playmobil ο Μάνος Μίχαλος

Πειράζει που δεν έπαιζε με τίποτα από τα δύο; Είχα τα κατς μου, είχα τα τζι α τζό μου, είχα τον μπρέιβσταρ (κλαίω, μόνο που το λέω), αλλά αυτά τα δύο που μου λέτε, δεν έπιαναν θέση στο δωμάτιο μου. Δεν ξέρω γιατί, μάλλον επειδή τα Lego παρότι μου άρεσαν πολύ τα χρώματα τους, βαριόμουν να μπω στη διαδικασία να φτιάξω κάτι με αυτά. Οκ, έλα, εντάξει, θα πω αλήθειες: Είμαι μάλλον ο πιο άχρηστος άνθρωπος σε χειροτεχνίες, κατασκευές και τέτοια ζόρια, που (δεν) έχεις γνωρίσει. Μόνο τα παζλ μου άρεσαν. Από την άλλη τα Playmobil, επίσης δεν έπεφταν στα χέρια μου, ούτε τα ζητούσα από μπαμπά και μαμά, αλλά ανάμεσα στα δύο σίγουρα βλέπω με μεγαλύτερη συμπάθεια τα μαλλιά-καούκες των Playmobil. Τώρα, μάλιστα, που έχω αρχίσει και κοιτάζω πάλι τα ράφια με τα παιχνίδια, για να δω τι παιδικό δωμάτιο θα ετοιμάσω στον κ. μικρό Μίχαλο, θα έχει αρκετό Playmobil η φάση, γιατί με κάτι Γκορμίτι που βλέπω δεξιά και αριστερά δεν θα πάμε πουθενά. Και ο μαλάκας έχω πετάξει και τον Bravestar.

Playmobil ο Χρήστος Χατζηιωάννου

Κανένα δίλημμα πραγματικά. Θα σου μιλήσω για τα απογεύματα στη σοφίτα του σπιτιού μας στη Βούλα. Που έβγαζα τα μεγάλα κουτιά και ξεκινούσε κάθε μα κάθε απόγευμα η ίδια ιεροτελεστία. Να στήσω: το κάστρο των ιπποτών, την πόλη των καμπόηδων, το χωριό των Ινδιάνων, το φρούριο του ιππικού και να βάλω άπαντες στις θέσεις τους στο πλοίο των πειρατών. Την ίδια στιγμή που η αδερφή μου άλλαζε διακόσμηση στο τεράστιο σπίτι Playmobil που είχε και φρόντιζε. Έχω παίξει και με Lego στη ζωή μου. Και τιμώ τις απεριόριστες δυνατότητές τους και το πώς βοηθούν την φαντασία των παιδιών. Αλλά στη ζωή μου είχα χώρο μόνο για τα Playmobil και αυτά θα μάθω και στα παιδιά μου. Εκτός κι αν το Lego movie είναι τόσο υπέροχο και συγκινητικό όσο λένε και με κάνει να αλλάξω γνώμη.

Playmobil ο Μάνος Χωριανόπουλος

Μάνο Μίχαλε, δεν είσαι ο πιο άχρηστος άνθρωπος σε χειροτεχνίες. Είσαι ο δεύτερος πιο άχρηστος, μετά από μένα που δεν μπορώ να τραβήξω ίσια γραμή ούτε με χάρακα και που έχω σπάσει με φελό σαμπάνιας εξωτερική λάμπα. Οπότε, με Lego, δημιουργίες, χτισίματα και άλλα τέτοια ωραία να καμαρώνει ο κόσμος, δεν είχα ποτέ σχέση. Τα Playmobil, μου άρεσαν περισσότερο, γιατί έφτιαχνα ιστορίες, έκανα πολέμους και αποστολές στον παγωμένο πλανήτη (κατάψυξη), τα έβαζα στην καρέκλα μιας ξαδέρφης μου 1 δευτερόλεπτο πριν κάτσει και γενικά γινόταν παιχνίδι. Μέχρι που ήρθαν οι μινιατούρες γίγαντες του κατς και αν θυμάμαι αμυδρά, μετά από μια τιτανομαχία γίγαντες vs playmobil και την ήττα των τελευταίων, δεν τα ξανάγγιξα ποτέ.
ΥΓ Μπορεί ο Μάνος να πέταξε τον Bravestar, αλλά σε μια σακούλα, σε κάποια ντουλάπα, υπάρχουν 23 ταλαιπωρημένοι παλαιστές από τα τέλη της δεκαετίας του 80' (ήταν 24, αλλά ένας ηλίθιος συμμαθητής, κάθισε πάνω στον Andre the Giant και τον έκοψε στα δύο. Αλλού ο Andre, αλλού ο Giant)

Playmobil ο Γρηγόρης Μπάτης

Αν στο σχολείο φοβόσουν μην αργοπορήσεις, αν δεν ήθελες να σου μουτζουρώνουν τα τετράδια, αν "έντυνες" τα βιβλία σου, αν έκρυβες τα γραπτά σου από τον διπλανό ή αν εν πάση περιπτώσει από μικρός φαινόταν πως θα ασχοληθείς με χειρονακτικές εργασίες, ήσουν (μπορεί και να είσαι ακόμα) λάτρης των Lego. Επειδή για μένα δεν ισχύει -δυστυχώς ή ευτυχώς- τίποτα από τα παραπάνω και επειδή ανήκω στη γενιά που τα παιχνίδια τα ήθελε έτοιμα, Playmobil λέω και κλαίω. Playmobil γιατί εκτός από τους αντιπαθείς καουμπόηδες με την αμερικάνικη σημαία, υπήρχαν και οι (αυθεντικοί Αμερικανοί) ινδιάνοι, που στα χέρια μου ισοπέδωναν κάθε αντίπαλο. Playmobil γιατί με λίγη φαντασία και ακόμη λιγότερη δουλειά, έφτιαχνες μια ολόκληρη κοινότητα από πλαστικούς ανθρώπους. Playmobil γιατί μας έμαθε τι σημαίνει περουκίνι και πόσο αστείο είναι. Playmobil, για 40 (όσα και τα χρόνια που συμπληρώνουν) και παραπάνω λόγους...

Lego ο Στέλιος Αρτεμάκης

Playmobil, ε; Αυτό με τις καράφλες; Αυτό που άντρες και γυναίκες ήταν το ίδιο; Αυτό με τα πλαστικά ανθρωπάκια που δίπλωνες τα πόδια; Και τέλος. Που έβαζες μαζί καουμπόιδες, πειρατές και αστροναύτες λες και ήταν πάρτι μασκέ; Να συγκριθεί με τα Lego που μπορούσες να αγοράσεις ένα παιχνίδι και να παίξεις πεντακόσια. Με τα Lego κύριοι, έφτιαχνες, έφτιαχνες και ξαναέφτιαχνες. Έκανες το βασικό μοντέλο, το χάλαγες, έφτιαχνες κάτι διαφορετικό. Αλλαζες τα χρώματα. Άλλαζες τα σχέδια. Ό,τι ήθελες έκανες. Έκανες το αυτοκίνητο σπίτι και το σπίτι αυτοκίνητο. Και έπλαθες σενάρια στο μυαλό σου. Να στο πω αλλιώς. Πριν μερικά χρόνια αγόρασα έναν Δεινόσαυρο. Και ένα σετ τουβλάκια. Κι ένα σετ μοτέρ και γρανάζια. Και όταν κάνω παιδί είμαι σίγουρος ότι Lego θα παίζω μαζί τους.

Playmobil ο Στέφανος Τριαντάφυλλος

Τα λέγκο μου προκαλούν κατάθλιψη, επιπέδου παλιών σοβιετικών κινουμένων σχεδίων. If you know what I mean. Νομίζω δεν είχα όταν ήμουν μικρός. Δεν ξέρω τελικά αν έγινα παντελώς άχρηστος στις κατασκευές/επισκευές επειδή δεν έπαιζα λέγκο, ή δεν έπαιζα λέγκο επειδή είμαι καταραμένος να έχω δάχτυλα λουκάνικα (τα κοντά στρογγυλά, εντελώς διαφορετικά από τα λεγόμενα "δάχτυλα βενζινά", που είναι τα μεγάλα και πλατιά), υπομονή εσπρεσιέρας και κληρονομική ανικανότητα στις λεγόμενες λεπτοδουλειές. Κοινά αυτά τα χέρια φτιάχτηκαν μόνο για να μοιράζουν πάσες στα πικ-εν-ρολ και να ρίχνουν μούντζες. Όχι για να χτίζουν ολόκληρες πόλεις για μικρά κίτρινα ανθρωπάκια. Πάλι καλά, δηλαδή, που από μικρός γνώρισα τα σφηνοτουβλάκια (μεγαλύτερα κομμάτια, ευκολότερα στο χειρισμό) και μπορούσα να φτιάξω οτιδήποτε μπορούσα να φανταστώ. Κυρίως όπλα μαζικής καταστροφής. Ή το σπίτι, το αυτοκίνητο, το εξοχικό, το γραφείο και το ό,τι μπορείς να φανταστείς του Όπτιμους Πράιμ. Γιατί γενικά όποια κι αν είναι η ερώτηση, Όπτιμους Πράιμ είναι η απάντηση. Α και Πάνθρο.
Εντάξει δε λέω, τα Playmobil έχουν τη δική τους ιστορία και με βοηθήσαν πολύ στα πρώτα μου βήματα (κυριολεκτικά στα πρώτα μου βήματα όχι τα πρώτα μου βήματα σε μια άλλη δραστηριότητα, κεφάλαιο ζωής ή κάτι άλλο; Καλό; Όχι και τόσο) Ειδικά το πειρατικό καράβι που παίζει να είναι ακόμη σκονισμένο στο πάνω μέρος της ντουλάπας στο πατρικό μου. Αλλά αφού μιλάμε μεταξύ μας, τι να μας που να και τα Playmobil όταν βγήκαν τα GiJoe. Ξεπερασμένα. Δυστυχώς. Ή μάλλον ευτυχώς. Στα ανίψια μου, πάντως, δεν θα έπαιρνα ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Τι θα ψηφίσω; Playmobil, έστω για το πειρατικό καράβι, τον ήχο που έκαναν τα καπέλα όταν τα έβγαζες και την έκφραση "μαλλί-playmobil" που παραπέμπει στο κούρεμα-μπολ και στα χτενίσματα-μασίφ.

Playmobil ο Πάνος Κοκκίνης

Στον μεγάλο Μουστάκα του Αλίμου υπάρχει ένας ολόκληρος διάδρομος γεμάτος Play Mobil. Πολλά ράφια φάση. Τον μισό τον έχω αγοράσει τον τελευταίο χρόνο για την κόρη μου. Οτιδήποτε έχει σχέση με πριγκίπισες, κάστρα, κουζίνες, σαλόνια και λοιπά είδη σπιτιού/προίκας. Ενώ από τα Lego, πέρασε και δεν ακούμπησε. Την καταλαβαίνω. Στην ηλικία της και εγώ τα ίδια έκανα. Μάχες, ιππότες, πειρατές. Αν και ποτέ δεν φαντάζομουν ότι, 30 χρόνια μετά, θα κάνω τα ίδια με παρτενέρ εκείνη. Εντάξει, όχι μάχες, δουλειές σπιτιού κάνουμε βασικά. Ή παίζουμε το εστιατόριο. Αλλά έχει και αυτό την πλάκα του.

ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΕΛΟΣ: PLAYMOBIL 87,5%

To λες και 90%. Το λες και καθολική επικράτηση. Το λες και συντριβή για τον αντίπαλο που σκόραρε μόνο το γκολ της τιμής.

Πηγη:news247.gr

Ήρθε το ρολό υγείας που διαλύεται στην λεκάνη της τουαλέτας

Το ζητούσαν 38% των καταναλωτών για διευκόλυνση, σύμφωνα με παγκόσμιες έρευνες. Παράγεται και κυκλοφορεί και στην Ελλάδα

Έχουν περάσει κοντά 250 χρόνια από την χρονιά που έκανε την εμφάνιση του το πρώτο χαρτί υγείας στην Γαλλία. Παρέμεινε σχεδόν αμετάβλητο μέσα στον χρόνο μέχρι τις αρχές του 1970 οπότε εισήλθαν τα πρώτα χαρτιά υγείας από ανακυκλώσιμο χαρτί. Την τελευταία δεκαετία που το marketing άρχισε να πειραματίζεται με το συγκεκριμένο είδος βασικής ανάγκης μπήκε χρώμα, άρωμα, περισσότερα φύλλα και στρώσεις και σε ορισμένες περιπτώσεις έγινε ανάγλυφο.

Οι μεγάλες εταιρείες παραγωγής ψάχνοντας το επόμενο βήμα πραγματοποιούν συχνά έρευνες για να δουν τι είναι αυτό που θέλουν οι καταναλωτές ώστε να τους το προσφέρουν πρώτοι. Σε μία τέτοια έρευνα - που διεξήχθη για λογαριασμό της SCA, της πολυεθνικής που παράγει μεταξύ των άλλων το χαρτί Zewa - σε Βέλγιο, στην Γαλλία και την Ισπανία η συντριπτική πλειοψηφία των καταναλωτών δήλωσε ότι θα ήθελε ένα χαρτο-κύλινδρο που απορρίπτεται στη λεκάνη και διαλύεται στο νερό, με κύριο λόγο την πρόσθετη διευκόλυνση (38%) που προσφέρει.

Η σουηδική εταιρεία το έψαξε και προχώρησε στην ανάπτυξη της συγκεκριμένης καινοτομίας δημιουργώντας το Zewa Aqua Tube, ένα υδατοδιαλυτό χαρτοκύλινδρο ο οποίος μπορεί να απορριφθεί στην λεκάνη και να διαλυθεί.

Το προϊόν κυκλοφορεί από τον Ιανουάριο σε αγορές τις Δυτικής Ευρώπης και σύμφωνα με την SCA που το παρουσίασε την Πέμπτη και στους Έλληνες δημοσιογράφους δεν έχει παρουσιαστεί κανένα πρόβλημα από την καινοτομία που είναι 100% ασφαλής για τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Το Zewa Aqua Tube, το οποίο παρασκευάζεται από τις ίδιες ίνες με το χαρτί υγείας και ζυγίζει περίπου όσο 6 φύλλα χαρτιού υγείας, μπορεί εναλλακτικά να ανακυκλωθεί.

Ήδη έχει ξεκινήσει η παραγωγή του και στις εγκαταστάσεις της βιομηχανίας με την οποία συνεργάζεται η SCA στην Ελλάδα και αντικαθιστά το σύνολο των χαρτοκύλινδρων των 16 κωδικών προϊόντων ρολών υγείας Zewa. To σήμα σύμφωνα με την διοίκηση της εταιρείας είναι από τα τέλη του 2013 No1 στην ελληνική αγορά, θέση που κατείχε ήδη σε εταιρικό επίπεδο μαζί με το δεύτερο σήμα που έχει στο χαρτοφυλάκιο της, το Delica.

πηγη:news247.gr

Μηχανή του Χρόνου: "Θέλω βλασφημία, θάνατο, βιασμό, επανάσταση". Ο σατανιστής Άλιστερ Κρόουλι που ενέπνευσε τους Led Zeppelin, τους Beatles και τους Black Sabbath

Ποια είναι η ιστορία του Άλιστερ Κρόουλι, του σατανιστή που αφιέρωσε τη ζωή του στο κυνήγι της ηδονής και ενέπνευσε τους Led Zeppelin, τους Beatles και τους Black Sabbath.

«Θέλω βλασφημία, θάνατο, βιασμό, επανάσταση. Οτιδήποτε κακό ή καλό, αλλά δυνατό». Η παραπάνω δήλωση ανήκε στον μάγο, φιλόσοφο και νυμφομανή, Άλιστερ Κρόουλι. Αφιέρωσε όλη του τη ζωή στο κυνήγι της ηδονής και την καταπάτηση κάθε κοινωνικού ορίου.

Στη «βίλα των οργίων» που έστησε στη Σικελία, ο Κρόουλι και οι ακόλουθοί του αφοσιώθηκαν, σύμφωνα με τη Μηχανή του Χρόνου, στην τέλεση των πιο αρρωστημένων σεξουαλικών πρακτικών που μπορούσαν να φανταστούν. Και όλα αυτά, στο όνομα της «Θελέμα», της θρησκείας που εμπνεύστηκε και δημιούργησε ο Κρόουλι. Πολλές δεκαετίες μετά, μεγάλοι μουσικοί της ροκ, από τους Beatles μέχρι τους Black Sabbath, ύμνησαν τη ζωή και το έργο του. Γεννήθηκε το 1875 στην Αγγλία. Η οικογένειά του ανήκε στην Αδελφότητα του Πλίμουθ, μία απ’ τις συντηρητικότερες ομάδες του προτεσταντισμού. Ο Κρόουλι μεγάλωσε με κηρύγματα που καταδίκαζαν την απόλαυση ως αντι-χριστιανική και στην αρχή τα κολουθούσε πιστά. Μάλιστα, ήλπιζε να γίνει ιερέας. Όμως ο αργός και επίπονος θάνατος του πατέρα του από καρκίνο, το 1887, γέννησε το τεράστιο μίσος του Κρόουλι για το χριστιανισμό. Στην πολύ νεαρή ηλικία των 11 ετών, ο Κρόουλι αποφάσισε να περάσει τη ζωή του πραγματοποιώντας κάθε επιθυμία του, χωρίς να τον νοιάζουν οι συνέπειες των πράξεών του.

  Ως έφηβος, άφησε αχαλίνωτες τις σεξουαλικές του ορμές. «Ικανοποιούσε» ιερόδουλες στο κρεβάτι της μητέρας του, σύναπτε παράνομες ομοφυλοφιλικές σχέσεις και μιλούσε ανοιχτά για τον αυνανισμό, μία πρακτική που απαγορευόταν από την εκκλησία. Παράλληλα φοιτούσε στο Κέιμπριτζ, έπαιζε μανιωδώς σκάκι και έγραφε πορνογραφική ποίηση.
Ο αριθμός 666 και η θεία προφητεία
Το Φεβρουάριο του 1904, ένα νιόπαντρο ζευγάρι ταξίδεψε στο Κάιρο για μήνα του μέλιτος. Ήταν ο Άλιστερ Κρόουλι και η σύζυγός του, Ρόουζ. Παντρεύτηκαν μόλις μία μέρα μετά τη γνωριμία τους, γιατί ο Κρόουλι ήθελε να σώσει τη Ρόουζ από ένα ανεπιθύμητο γάμο. Ήταν ένας μήνας γεμάτος πάθος, σεξ και ναρκωτικά. Ήταν αναμένομενο η νεαρή και άμαθη Ρόουζ να επηρεαστεί από τη ζωή του συζύγου της.

  Σύμφωνα με το ημερολόγιο του Κρόουλι, η Ρόουζ συχνά παραμιλούσε σαν υπνωτισμένη και επαναλάμβανε την ίδια φράση: “σε περιμένουνε”. Μία νύχτα, η Ρόουζ τον οδήγησε στο Μουσείο του Καΐρου και χωρίς να το έχει επισκεφτεί ποτέ πριν, σταμάτησε ακριβώς μπροστά από την αίθουσα “666”. Λίγες μέρες μετά, στις 8 Απριλίου, τον επισκέφτηκε ο αγγελιαφόρος του Αιγύπτιου Θεού “Ορου και του μετέφερε το “θείο” λόγο. Ο Κρόουλι έγραψε ό, τι του είπε ο αγγελιαφόρος σε ένα βιβλίο, που το ονόμασε “Το Βιβλίο του Νόμου”. Ήταν το “Ευαγγέλιο” της Θελέμα, της θρησκείας που δημιούργησε ο Κρόουλι. Και η φιλοσοφία αυτής: “Κάνε αυτό που επιθυμείς. Αυτός είναι όλος ο νόμος”.
Α' παγκόσμιος πόλεμος
Με την κήρυξη του πολέμου το 1914, ο Κρόουλι ζήτησε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στη Μεγάλη Βρετανία. Η πρότασή του απορρίφθηκε και ο Κρόουλι είτε για εκδίκηση είτε από συμφέρον, πήρε το μέρος των Γερμανών. Έμενε στη Νέα Υόρκη και έγραφε για τη φιλογερμανική εφημερίδα “The Fatherland”, όπου τον προσέλαβε ο Γερμανός κατάσκοπος Τζορτζ Βίρεκ. Τα κείμενα του Κρόουλι ήταν τόσο έντονα προπαγναδιστικά, που πολλοί πίστευαν ότι στην πραγματικότητα ειρωνεύονταν τη Γερμανία, αντί να την εκθειάζουν. Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι καθ” όλη τη διάρκεια του πολέμου, ο Κρόουλι ήταν διπλός πράκτορας που υπηρετούσε τη Βρετανία.
Σικελία
Το αποκορύφωμα της φιλήδονης ζωής τους Κρόουλι ήταν η βίλα στη Σικελία, όπου μετακόμισε το 1920. Θαυμαστές, πιστοί και κάθε άλλος ενδιαφερόμενος ήταν ευπρόσδεκτος στην οικία, υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάκουε τυφλά τους κανόνες. Έπρεπε να συμμετέχει σε κάθε μυστικιστική τελετή και σεξουαλική πράξη, όσο διεστραμμένες κι αν ήταν. Η λέξη “εγώ” ήταν απαγορευμένη και όποιος την ξεστόμιζε, τιμωρούνταν σκληρά. Τα ναρκωτικά ήταν πιο πολύτιμα κι από χρυσάφι μεταξύ των παρευρισκόμενων, ανάμεσα στους οποίους υπήρχαν και παιδιά που παρακολουθούσαν τα τεκταινόμενα.

Η «Αίθουσα του Εφιάλτη» από το σπίτι του Κρόουλι στη Σικελία
Η κτηνοβασία και η αντίδραση του Μουσολίνι
Άνθρωποι και ζώα ζούσαν μαζί, οι ακαθαρσίες στοιβάζονταν στην άκρη και πολύ γρήγορα ο σεξουαλικός παράδεισος του Κρόουλι μετατράπηκε σε χωματερή.| Η διαμονή στη Σικελία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια πρώιμη μορφή του κοινόβιου, που επικράτησε στους χίπις της δεκαετίας του ’60. Η μόνη διαφορά ήταν ότι οι ακόλουθοι του Κρόουλι συνήθιζαν να πίνουν το αίμα θυσιασμένων ζώων, αφού είχαν συνάψει σεξουαλικές σχέσεις με αυτά.

  Ήταν όλα μέρος της “σεξουαλικής μαγείας” της Θελέμα, που απελευθέρωνε τον άνθρωπο από τα ασφυκτικά δεσμά της πουριτανής κοινωνίας. Οριστικό τέλος στις “διασκεδάσεις” του Κρόουλι έδωσε ο πρωθυπουργός της Ιταλίας, Μπενίτο Μουσολίνι. Ένα απ” τα μέλη της ομάδας είχε αποκαλύψει στον Τύπο λεπτομέρειες για την καθημερινή ζωή στη βίλα και προκλήθηκε σάλος. Ο βρετανικός Τύπος αποκάλεσε τον Κρόουλι τον “αισχρότερο άντρα στον κόσμο” και η φήμη του διαδόθηκε σε όλη την Ευρώπη. Ο Μουσολίνι τον απέλασε τον Απρίλιο του 1923.
Από τότε άρχισε η σταδιακή παρακμή του “μάγου”. Ταξίδευε από περιοχή σε περιοχή και έμενε σε σπίτια φίλων και γνωστών, γιατί η δική του περιουσία είχε κατασπαληθεί. Έφτασε στο σημείο να μηνύει όποιον τον κακολογούσε, ελπίζοντας να πάρει αποζημίωση. Η πρακτική πετύχαινε πολύ σπάνια και τα ύπερογκα έξοδα των δικηγόρων τον άφησαν κυριολεκτικά απένταρο. Με την έναρξη του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, ο Κρόουλι βρήκε νέα ασχολία, τον Αδόλφο Χίτλερ. Πίστευε ότι ο Χίτλερ εξασκούσε μαύρη μαγεία και ο Κρόουλι ήθελε απεγνωσμένα να τον προσηλυτίσει. Δεν τα κατάφερε ποτέ. Πέθανε την 1η Δεκεμβρίου του 1947, σε ηλικία 72 ετών. Η κηδεία του χαρακτηρίστηκε “σατανιστική τελετή” από τον Τύπο.
Ο Κρόουλι και οι Led Zeppelin
Το ενδιαφέρον του κιθαρίστα των Led Zeppelin, Τζίμι Πέιτζ, για τη μαγεία, τον παγανισμό και το μυστικισμό, ήταν γνωστό. Στις αρχές της δεκαετίας το 1970, ο Πέιτζ αγόρασε το σπίτι του Άλιστερ Κρόουλι, κοντά στη λίμνη Λοχ Νες της Σκωτίας. Ο μουσικός είχε αποκαλέσει τον Κρόουλι «μια παρεξηγημένη ιδιοφυία του 20ου αιώνα». Το 1982, το τραγούδι των Led Zeppelin, «Stairway to Heaven» κατηγορήθηκε για σατανισμό. Ο τηλε-ευαγγελιστής Πολ Κράουτς το έβαλε στο στόχαστρο και ισχυρίστηκε ότι αν κάποιος γυρίσει με το χέρι το δίσκο ανάποδα, τότε ακούγονται κάποιοι στίχοι οι οποίοι υμνούν το Σατανά!

  Οι πραγματικοί στίχοι ήταν: If there’s a bustle in your hedgerow, don’t be alarmed now, It’s just a spring clean for the May queen. Yes, there are two paths you can go by, but in the long run There’s still time to change the road you’re on. Τα λόγια που άκουσε ο ευαγγελιστής γυρίζοντας το δίσκο ανάποδα ήταν τα εξής: Here’s to my sweet Satan The one whose little path would make me sad, whose power is Satan He will give those with him 666 There was a little toolshed where he made us su¬ffer, sad Satan». Δηλαδή: «Ορίστε στο γλυκό μου Σατανά Αυτόν που το μονοπάτι του θα με στενοχωρήσει, του οποίου η δύναμη είναι Σατανάς Θα δώσει σ’ αυτούς μαζί τους 666 Υπήρχε μια αποθήκη όπου μας έκανε να υποφέρουμε, λυπημένε Σατανά».

Παρακολουθήστε το απόσπασμα από την εκπομπή του Πολ Κράουτς


Led Zeppelin Stairway to Heaven Backwards από newsview

Το συγκρότημα απλά τον χλεύασε: «Εντελώς γελοίο! Γιατί να σπαταλήσει κάποιος τόσο χρόνο κάνοντας κάτι τόσο χαζό;» Κι όμως ασχολήθηκαν ο ευαγγελιστής Πολ Κράουτς και ο καλεσμένος του, ο νευρολόγος Γουίλιαμ Γιάρολ. Σύμφωνα με τον τελευταίο, πολλά ροκ συγκροτήματα συνεργάζονταν με την Εκκλησία του Σατανά και περνούσαν υποσυνείδητα μηνύματα στη νεολαία, με την τεχνική του ανάποδου ακούσματος. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που πίστεψαν και ανησύχησαν με την «ανακάλυψη» του ευαγγελιστή. Ο οργανισμός «Parents Music Resource Center», που είχε ως στόχο να προστατέψει τα αθώα νιάτα της Αμερικής από τις κακές επιρροές της ροκ μουσικής, κατηγόρησε τους Led Zeppelin για Σατανισμό.

πηγη:news247.gr